عنوان پایان‌نامه
تشخیص هویت فرهنگی در ژست های عکاسخانه ای ایران ع:پس از شیئیت
- رشته تحصیلی
- عکاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11435;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76065;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11435;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 76065
- تاریخ دفاع
- ۳۰ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- فروزان طهرانیان
- استاد راهنما
- محمد ستاری, مهران مهاجر
- چکیده
- ژست‌ها نوعی از ارتباطات غیرکلامی هستند که در بسترهای فرهنگی مختلف، معانی و دلالت‌های متفاوتی پیدا می‌کنند. ژست، امری برآمده از فرهنگ است و نه یک زبان مشترک جهانی میان انسان‌ها. رساله‌ی پیش‌رو به بررسی عوامل مختلف فرهنگی و اجتماعی در سه‌دوره‌ی تاریخیِ قاجار، پهلوی و چهار دهه‌ی پس از انقلاب اسلامی، یعنی از تأسیس اولین عکاسخانه در ایران تاکنون می‌پردازد و نحوه‌ی تأثیرگذاری تغییر و تحولات فرهنگی و اجتماعی هر دوره را بر ژست‌های افراد در مقابل دوربین عکاسخانه‌ها بررسی می‌کند. با خوانش ژست‌های موجود در عکس‌ها و بررسی آنها در رابطه با شرایط فرهنگی و اجتماعی هر دوره، سعی می‌کنیم تا با شناختی که از انسان‌های آن دوره و سبک زندگی آنها پیدا می‌کنیم، از ورای ژست‌های بعضاً تکراری و قراردادی، نشانه‌هایی از فرهنگ، رسوم و روابط میان افراد را بیرون بکشیم و به بخش‌هایی از هویت فرهنگی که در رفتارها و حالات بدنی افراد می‌توان بازشناخت، دست یابیم. در آغاز به تبیین مفاهیم نظری و مباحث تحلیلی در عکاسی پرتره و ارائه‌ی تعاریف مختلف ژست و جایگاه آن در عکاسی پرتره می‌پردازیم. در ادامه موضوع « بدن در ایران» را مورد بحث قرار می‌دهیم. از آنجا که بدن در واقع بستر شکل‌گیری ژست‌ها است، نگرش جامعه به آن،روش‌های بازنمایی آن و جایگاهی که در فرهنگ دیداری هر ملتی دارد، امری مهم و تعیین‌کننده است. در این نوشتار عکس‌هایی از هر سه دوره مورد بررسی قرار گرفته است و در هر دوره تغییر وتحولات فرهنگی و خصوصاً رویکردهای اجتماعی به موضوع بدن و تحولات حوزه‌ی بازنمایی بدن و جایگاه آن در فرهنگ دیداری مدنظر قرار گرفته و عکس‌ها در بستر این زمینه‌ها خوانش شده‌اند تا تصویری از خصایص فرهنگیِ بازنموده در ژست‌ها به دست آمده و علل و ریشه‌های فرهنگی آن تبیین شود. به‌طور کلی با حرکت از دوره‌ی قاجار به زمان حال، ویژگی‌های منحصر به فرد بومی در عکس‌ها رو به افول می‌گذارد و به تدریج الگوهای برون‌مرزی مورد استفاده و تقلید افراد و عکاسان قرار می‌گیرد. تصویر ایده‌آل و انسان آرمانی که در عکس‌های دوره‌ی قاجار شکل واحدی دارد، به تدریج متکثر و گوناگون شده و خبر از چندپارگی کل واحدی می‌دهد که اینک باید آن را به صورت مجموعه‌ای از اقلیت‌ها دید و نه یک اکثریت واحد. همچنین این تصویر ایده‌آل ، از کمال‌گرایی و تکیه بر صفاتی چون ابهت، قداست، ادب و اندیشمندی فاصله گرفته و متکی بر نمایش ایده‌آل‌های فیزیکی و ظاهری می‌گردد، به نحوی که در عکس‌های دهه‌ی اخیر مفاهیمی چون بت‌وارگی، اروتیزم و ابژه‌سازی ، آشکارا بروز می‌کند
- Abstract
- Abstract Gesturesare some kinds of nonverbal communications that have different meanings and implications in various cultural contexts.Gesture is not a universal language but the product of social and cultural differences. This dissertation consider various cultural and social factors in three historical periods (Qajar,Pahlavi and after the Islamic revoloution) and how they affected the gestures in portrait studios in each era. Through considering people’s gestures in photos and analyzing them in concern with the cultural and social status in each era, I try to recognize and find some indications of culture and customs beyond gestures that are sometimes conventional and repetitious in order to identify some parts of Irainian cultural identity. At the beginning I discuss the rhetoric of portrait and how we read and confront portraits the I explain different definitions of gesture, posture and pose. In the next chapter I consider a very important topic as “The place of the body in Iran” because the body is the base of formation of gestures and its social and cultural place in the society affect people’s gestures and the way they use their bodies. After considering the photos of all three historical periods and reading them in concern with social and cultural changes and statuses, we can see that with moving from Qajar era to the presenttime the local and specifically Iranian features in gestures reduce clearly and gradually people and photographers start to mimic and follow western photographers, celebrities and models. The ideal image in people’s mind that gradually diversify, imply the formation of various cultural groups in the society instead of the whole unit. Kyewords:Gesture, Posture, Pose, Portrait, studio, portrait, photography, Qajar, Pahlavi, visual culture, cultural identity
