عنوان پایان‌نامه
بایواستراتیگرافی سازند گرو بر مبنای فرامینیفرا در چاه ماهی دشت یک، با نگرش ویژه بر زون رادیولر
- رشته تحصیلی
- زمین شناسی -چینه و فسیل شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 6251;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74721;کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 6251;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74721
- تاریخ دفاع
- ۱۵ مهر ۱۳۹۴
- دانشجو
- زهرا ذوالفقاری
- استاد راهنما
- ابراهیم قاسمی نژادرائینی
- چکیده
- سازند شیلی گرو، یکی از سازندهای نفتی کرتاسه زیرین حوضه نفتی زاگرس است که در چاه ماهی دشت-1با ضخامت 794 متر بین سازند تبخیری گوتنیا در پائین و سازند سورگاه در بالا قرار می گیرد. این چاه در حدود 35 کیلومتری غرب کرمانشاه و 30 کیلومتری شمال شرق اسلام آباد در حوضه لرستان مرکزی واقع گشته که براساس ستون چینه شناسی، سازند گرو را از لحاظ لیتولوژی می توان به سه بخش توالی های مارنی و شیلی قاعده، سنگ های آهکی و آهکی-شیلی بخش های میانی و طبقات شیلی بالائی تقسیم نمود.به منظور تعیین سن و انجام زون بندی زیستی سازند گرو در چاه ماهی دشت-1، در مجموع 528 مقطع نازک حاصل از خرده های حفاری و تعداد 40 مقطع نازک از فواصل مغزه گیری شده چاه مذکور مورد مطالعه قرار گرفت . براساس این مطالعات 15 جنس و 48 گونه از فرامینفر های پلانکتون شناسائی گردید که به معرفی چهارده بیوزون با دامنه سنی بریازین تا سنومانین میانی معادل با سه زون 12، 13 و 20 از بیوزون های وایند انجامید. همچنین مقاطع مذکور از لحاظ محیط رسوبی نیز موردبررسی قرار گرفتند که ریزرخساره های سازنده شامل شش ریزرخساره رسوبی مربوط به کمربند رخساره ای نواحی ژرف دریایی شناسایی گردید. مورفوتایپ های مختلف فرامینفرهای پلانکتون نیز بیانگر ته نشست سازند گرو در بخش های عمیق حوضه (عمق بیش از 100متر) می باشند.جهت مطالعات پالینولوژی و پالینوفاسیس، 130 اسلاید پالینولوژیکی از 67 نمونه سازند گرو، براساس روش استاندارد تراورس تهیه گردید که نکته مهم در این ارتباط عدم حضور پالینومورف ها در اسلایدهای تهیه شده بود. پس از شمارش و محاسبه درصد عناصر فیتوکلاست ها و مواد آلی بی شکل و انتقال نتایج به دیاگرام تایسون، دو رخساره پالینولوژیکی مربوط به نواحی IX و VI تشخیص داده شد. نتایج حاصل از این مطالعات، تائید کننده ژرفای زیاد محیط ته نشست و غلبه شرایط احیایی در زمان انبایش سازند گرو در این قسمت از حوضه می باشد.نتایج حاصل از لاگ گاما و مطالعات میکروسکوپی کروژن نشان داد که بخش های شیلی سازند گرو بویژه شیل های قاعده مستعد تولید هیدروکربور می باشد. نتایج انجام آنالیزهای پیرولیز راک-ایول نیز مشخص کرد که کروژن نمونه های مطالعه شده از نوع III بوده که ظرفیت تولید نفت پائینی دارد و در صورت تولید، به طور عمده گاز خشک تولید می کند. همچنین مقادیر TOC نمونه ها در سطح خوب ارزیابی گردید و اگرچه Tmax نیز نشان دهنده حضور نمونه ها در زون بلوغ حرارتی است، اما به دلیل مقادیر بسیار پائین شاخص هیدروژن، توان تولید بالائی را نمی توان انتظار داشت.
- Abstract
- The Garau Formation is one of the Lower Cretaceous source rocks in Zagros sedimentary basin. The formation is 794 meters thick in the well Mahi-Dasht-1 and confined between the Gotnia Formation at the base and the Surgah Formation at the top. This well situated about 35km west of Kermanshah and 30km northeast of Eslam-Abad in the Central Lurestan Province. From the viewpoint of lithology, the Garau Formation in well Mahi-Dasht-1 is divided into three intervals; the basal interbeds of marl and shale, limestone and shaly limestone units at the middle part and finally upper shaly beds.In order to age determination and biozonation, a total of 528 thinsections from the cutting samples and also 40 thinsections from the core samples of the formation were prepared and studied. Fifteen genera and 48 species of planktonic foraminifera were identified leading to differentiation of 14 planktonic foraminiferal biozones from the Berriasian to Middle Cenomanian in age. These established biozones corresponds with Radiolaria Flood Zone# 12, Assemblage subzone# 13 and Assemblage Zone# 20 of Wynd (1965). Also paleoenvironmental investigations were performed on the samples; the identified microfacies and planktonic foraminifera depth morphotypes, suggested that the strata of this rock unit deposited in a deep marine setting.For the palynological studies, from the 67 selected cutting samples, 130 palynological slides were prepared using the standard method of Traverse (1988). All prepared samples were barren of palynomorphs, however percentage of main groups of palynological elements were calculated for palynofacies studies. Using Tyson diagram (1993), led to the recognition of two types of palynofacies (IX and VI) and proved domination of an anoxic deep marine condition during depositional course of the formation in this well.On the base of gamma log and microscopic kerogen analysis results, shaly intervals of the Garau Formation, especially the basal shales, can be counted as a source rock. For this, three samples were selected for Rock-Eval pyrolysis and the obtained results showed the Kerogen is type III which can not produce enough petroleum. Althought the Garau Formation in well Mahi-Dasht-1 have high content of organic matters and it is mature, but due to low values of hydrogen index (HI), the formation has no potential to act as a source rock.
