عنوان پایان‌نامه

تاثیر همزمانی سویه پروبیوتیکی لاکتوباسیلوس کازئی (L.casei) و اسانس سیر (Allium sativum L) بر روی میزان بیان ژنی شیگاتوکسین ۲ در اشرشیاکلی O۱۵۷:H۷




    رشته تحصیلی
    بهداشت مواد غذایی
    مقطع تحصیلی
    دکترای تخصصی
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 607 ت;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 607 ت;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69023
    تاریخ دفاع
    ۳۰ خرداد ۱۳۹۴

    با ارتقای سطح دانش و آگاهی نسبت به مضرات نگهدارنده های شیمیایی، تمایل به استفاده از نگهدارنده های طبیعی بخصوص اسانس ها و باکتری های پروبیوتیک در مواد غذایی افزایش یافته است. باکتری های اسید لاکتیک جزء باکتری های پروبیوتیک می باشند که اثر مهاری آنها بر روی رشد و فعالیت بسیاری از باکتری های بیماریزای روده ای به اثبات رسیده است. گیاه سیر از گیاهان دارویی در طب سنتی ایران بوده و بررسی اثرات ضد میکروبی آن برروی باکتری های بیماری زا از طریق مواد غذایی مانند اشرشیاکلی O157:H7 ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه حداقل غلظت بازدارنده رشد (MIC) و حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) این اسانس بر روی باکتری اشرشیاکلی O157:H7 مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تاثیر همزمان باکتری لاکتوباسیلوس کازئی شیروتا و غلظت های تحت بازدارنده اسانس (25%،50% و MIC 75%) برروی رشد و تکثیر باکتری اشرشیاکلی O157:H(طی 72 ساعت)، تولید و بیان ژنی شیگاتوکسین 2 (به ترتیب به روش آگلوتیناسیون غیر فعال ذرات لاتکس و Real Time PCR) در دو دمای 25 و35 درجه سانتیگراد بررسی شد. نتایج این مطالعه نشان داد حداقل غلظت بازدارندگی و کشندگی این اسانس برای باکتری اشرشیاکلیO157:H7، 02/0 و 04/0% می باشد. نتایج نشان داد که تیمار حاوی باکتری پروبیوتیک و غلظتMIC 75% در طی 24، 48 و 72 ساعت پس از کشت بیشترین اثر مهاری را داشت که در 25 درجه سانتیگراد به ترتیب 4/2، 9/2 و 6/2 لوگ و در 35 درجه سانتیگراد 2، 2/2 و 3/2 لوگ رشد باکتری اشرشیاکلی را نسبت به گروه کنترل کاهش داد و این تیمار میزان بیان ژن Stx2A را 2/15و 7/10 برابر بترتیب در 25 و 35 درجه سانتیگراد کاهش داد. دمای 25 درجه نسبت به دمای 35 درجه سانتیگراد بطور معنی داری اثر مهارکنندگی بیشتری بر روی رشد باکتری و تولید شیگاتوکسین 2 و میزان بیان ژنی Stx2A داشت(P<05/0). نتایج مطالعه نشان داد که باکتری لاکتوباسیلوس کازئی شیروتا و اسانس سیر دارای اثر هم افزایی هستند. بهرحال مطالعات گسترده تری لازم است تا بتوان از آنها بعنوان نگهدارنده های طبیعی در برابر اشرشیاکلی O157:H7 در صنایع مواد غذایی استفاده کرد.
    Abstract
    Promoting knowledge about side effects of chemical preservatives has increased public interest to consume products with natural preservatives such as essential oils and probiotic bacteria. Garlic is one of the medicinal plants in traditional medicine of Iran and it is necessary to evaluate it's antimicrobial effects on some food borne bacteria a like E. coli O157:H7. For this purpose, the minimum inhibitory concentration (MIC) and minimum bactericidal concentration (MBC) of Garlic essential oil (EO) were evaluated on E. coli O157:H7. Subinhibitory concentrations of Garlic E.O. (%25,%50 and %75 MIC) and Lactobacillus casei shirota on growth curve of E.coli O157:H7 (with in 72 hours) and shiga-toxin2 production and its relative gene expression (by revers passive latex agglutination and Real Time PCR, Respectively) at 250C and 350C were also studied. The results indicated that MIC and MBC values of E.O. for E. coli O157:H7 were 0/02% and 0/04% , respectively. The treatment 75% MIC concentration and L. casei reduced the bacterial growth and shiga-toxin production as well as gene expression in a dose-dependent manner. In addition, the reatment 75% MIC concentration and L. casei comparing to control cultures at 24,48 and 72h of 3 day reduced bacterial growth 2.4, 2.9 and 2.6 log10 cfu at 250C and 2, 2.2 and 2.3 log10 cfu at 350C, respectively. It also reduced Stx2a gene expression15.2 fold at 250C and 10.7 fold at 350C, respectively. The inhibitory effects of EO and L. casei at 250C were significantly higher than 350C, (0/05>p). The results showed that combination of L. casei shirota and garlic E.O. are synergism and may be usefull as natural preservatives against E. coli O157:H7 .