عنوان پایان‌نامه
بررسی آزمایشگاهی اثر درجه سنگینی نفت در بازیافت نفت سنگین توسط تزریق آب کربناته
- رشته تحصیلی
- مهندسی نفت - مخازن هیدروکربوری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 1720.;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 73695;کتابخانه مرکزی پردیس 2 فنی شماره ثبت: TP 210;کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 1720.;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 73695;کتابخانه مرکزی پردیس 2 فنی شما
- تاریخ دفاع
- ۱۴ دی ۱۳۹۴
- دانشجو
- محمدجواد شکری افرا
- استاد راهنما
- بهزاد رستمی
- چکیده
- در مخازن نفت سنگین و فوق سنگین به علت توانایی محدود مخزن در تولید نفت، مقدار بسیار کمی از آن طی بازیافت اولیه و ثانویه تولید خواهد شد. از آنجایی که مقدار ذخایر اثبات شده در این بخش بسیار زیاد می باشد، از این رو افزایش ضریب بازیافت توسط روش های ازدیاد برداشت می تواند بسیار مورد توجه قرار گیرد. لذا در این مطالعه به بررسی اثر درجه سنگینی نفت و گرانروی آن بر مقدار بازیافت نفت، طی تزریق ثانویه وثالثیه آب کربناته پرداخته شده است. آزمایش ها در دما و فشار مخزن و در دو سطح از ترشوندگی محیط متخلخل انجام شده است. نتایج این تحقیق به طور کلی نشان دهنده این امر است که با سنگین تر شدن نفت و افزایش گرانروی آن مقدار نفت تولیدی حاصل از تزریق آب کربناته کاهش می یابد. در این حالت به علت تشدید انحراف نسبت تحرک پذیری از مقدار ایده آل آن و عدم جاروب صحیح و مناسب مخزن، نفت بیشتری در مخزن باقی خواهد ماند. این روند در تزریق ثالثیه هم مشاهده شده است، اما مقدار نهایی تولید نفت در تزریق ثالثیه، به علت بازده جاروب کمتر آّب نمک نسبت به آب کربناته، کمتر از تولید نفت به روش ثانویه می باشد. از مقایسه تزریق ثانویه آب نمک و آب کربناته نتیجه می شود که استفاده از آب کربناته نفت بیشتری را نسبت به آب نمک تولید خواهد کرد.علت این امر نفوذ دی اکسیدکربن آب کربناته به نفت و ایجاد تورم و کاهش گرانروی نفت می باشد.تفاوت میان بازیافت آب کربناته و آب نمک در نفت های سنگین تر بیشتر مشاهده می شود. تغییر خواص ترشوندگی محیط متخلخل بر اثر پیرسازی ماسه ها با نفت مخزن، باعث کاهش مقادیر نهایی بازیافت حاصل از تزریق ثانویه و ثالثیه آب کربناته شده است. در آزمایش های ثالثیه، مشارکت آب کربناته از کل تولید، در ماسه های پیرسازی شده نسبت به ماسه تمیز افزایش پیدا کرده است. به نظر می رسد علت این رخداد خاصیت اسیدی آب کربناته و توانایی آن در تغییر ترشوندگی باشد.
- Abstract
- Limited energy of heavy and extra-heavy oil reservoirs during primary and secondary oil production yields low recoveries. Since there are large proved reserves in heavy oils, increasing recovery factor even in some percents via an EOR method is much pleasant. this study investigated oil API gravity and its viscosity effect on carbonated water (CW hereafter) injection performance. High pressure and high temerature experiments performed in secondary and tertiary modes. porous media wettability varied in two leves. Experimental results show that CW ultimate recovery is less in high viscous oils. in this situation due to severe deviation of mobility ratio from ideal and consequent inappropriate sweep efficiency, more oil remains in reservoir. Also tertiary injection shows same results, but, because of brine less sweep efficiency than CW the ultimate recovery decreases. Secondary CW in comparition with brine injection recover more oil, this is mainly attributed to carbon dioxide diffusion into oil and consequent swelling and viscosity reduction. ultimate recovery difference is more noticible in viscous crudes. Wettability properties altration due to sandpacks aging, retards oil production during secondary and tertiary CW injection. in tertiary one, CW participation of the total production increases in aged sandpacks in contrast with clean sands. It seems the acidity nature of CW leads to wettability altration and makes sands more water wet. Keywords: Carbonated water, Heavy oil, API degree, Viscosity, Wettability
