تاثیر گلازنی و تغییرات فصل بر مقاومت کششی ریشه درختان بلوط ایرانی (مطالعه موردی: جنگل های دیناره کوه استان ایلام)
- رشته تحصیلی
- مهندسی منابع طبیعی - مهندسی جنگل
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6543;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70768
- تاریخ دفاع
- ۲۲ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- اسماء محمدراد
- استاد راهنما
- احسان عبدی
- چکیده
- چکیده هدف از این مطالعه برآورد تراکم ریشه و بررسی تاثیر گلازنی (سرشاخه¬زنی) و تغییرات فصل (فصل خزان و رویش) بر مقاومت¬کششی ریشه درختان بلوط ایرانی است. زیرا چنانچه گلازنی و رطوبت بر مقاومت کششی ریشه تاثیر داشتهباشد، به طور غیرمستقیم بر میزان مسلحسازی خاک و کنترل فرسایش نیز تاثیر خواهد داشت. بهاین منظور دامنه¬ای نسبتا یکنواخت از نظر توپوگرافی و جهت در منطقه دینارکوه استان ایلام انتخاب و پنج پایه بلوط گلازنیشده و پنج پایه گلازنینشده تیپیک برای نمونهبرداری از سیستم ریشه بهطور تصادفی انتخاب شدند. تعدادی ریشه از عمق 30 سانتیمتری از هر کدام از درختان جمعآوری و مقاومت¬کششی آنها با دستگاه اینسترون اندازهگیری شد. تعداد 300 آزمایش کشش موفق بر روی نمونه ریشه¬های بلوط ایرانی انجام گرفت. دامنه قطری ریشه¬های مورد آزمایش 5-37/0 میلیمتر، دامنه نیروی کشش 5/374- 4/1 نیوتن و دامنه مقاومت¬کششی 8/217-22/1 مگاپاسکال بود. در این مطالعه قطر ریشه و نیروی کششی از رابطه¬ای توانی مثبت پیروی کرده ولی بر خلاف مطالعات انجام شده قطر و مقاومت¬کششی رابطه توانی منفی ندارد. نتایج آزمون کوواریانس نشانداد که تفاوت معنیدار بین مقاومت¬کششی دو تیمار گلازنیشده و نشده و مقاومت¬کششی دو فصل خزان و رویش وجود نداشت، هرچند که قطر ریشه بهعنوان عامل کوواریت اثر معنی¬داری بر مقاومتکششی داشت. این احتمال وجود دارد که دلیل عدم معنی¬داری تغییرات فصل خشکسالی¬های اخیر و دلیل عدم معنیداری تیمار گلازنی گذشت مدت زمان کوتاه از گلازنی (3 سال) در منطقه مورد مطالعه باشد و بنابراین بررسی تودههای دارای سابقه طولانی گلازنی پیشنهاد میشود. تراکم ریشه با روش استفاده از درختان آسیب در طبیعت برآورد شد. بیشترین میزان سطح ریشه در عمق 30 سانتیمتر و برابر با 63/7 می¬باشد. متوسط میزان مسلح¬سازی بین 5/0 تا 15 کیلوپاسکال و افزایش ضریب پایداری دامنه بین 69/43% تا 78/91% می¬باشد. ریشه¬ها موجب افزایش مقاومت برشی خاک و افزایش ضریب ایمنی پایداری دامنه در شیب¬های مختلف می¬شوند. نتایج حاصل باعث افزایش آگاهی در مورد ویژگی-های زیست فنی گونه بلوط ایرانی می¬گردد.
- Abstract
- Abstract The objective of this study was to assess the impact of pollarding (pruning) on tensile strength of Quercus percica Lindi roots as well as estimating the root area ratio (RAR). If the pollarding affects the strength of roots it may affects the level of reinforcement and erosion control indirectly. To do this five treated (Pollarding) and five control tree samples were randomly selected. Some root specimens for each tree were collected and tensile strength tests were measured by a standard Instron. 300 successful tensile tests were conducted on roots with diameter range 0.37- 5 mm, force range of 1.4- 374.5 N and tensile strength range of 1.22-271.8 MPa. The Relationship between root diameter and force was following a positive power law but the power law between the root diameter and tensile strength was not statistically significant. The results of covariance test showed there were no significant difference between the tensile strength of treatment and control sample trees and two seasons, although the root diameter (as covariate) had a significant effect on tensile strength. It can concluded that no significant differences may relate to recent drought for seasons variation and short history of pollarding (3 years) in the study area for pollarding treatment, and therefore it is suggested to assess the stands with longer history of pollarding. RAR was estimated with the use of damage inventory. The maximum of root area ratio at a depth of 30 cm and is equal to 7.63. Finally the roots could improve shear strength and safety factor in different slope. The results served to develop understanding of the biotechnical characteristics of root system of Oak species. Keyword: Pollarding, Persian oak, reinforcement, tensile strength, season effect