عنوان پایان‌نامه
مرکز درمان و بازپروری بیماران روانی
- رشته تحصیلی
- مهندسی معماری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس البرز شماره ثبت: 691;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70601
- تاریخ دفاع
- ۰۸ تیر ۱۳۹۴
- دانشجو
- بنفشه محمدی
- استاد راهنما
- حشمت اله متدین
- چکیده
- زندان، بیانگر جنبه ی زشت و پلید بشریت نزد مردم است و همواره تمایل بر این است که طراحی و مسائل مربوط به آن نادیده گرفته شود. چه بسا عموم مردم تنها زمانی نسبت به وجود زندان آگاهانه می اندیشند که در اخبار درباره ی شورشی در زندانی مطلبی بشنوند. شاید در ذهن بیشتر مردم زندان مخزنی است انسانی که بیشترین تعداد مجرمان را در کمترین فضای ممکن در خود جای می دهد، فضایی گرفته و خفه برای انسانهایی که از جامعه رانده شده اند. گافمن موسسات مطلق را اینگونه تعریف می کند: «مکانی برای کار و زندگی که تعدادی انسان، به دور از جامعه بزرگتر، برای مدتی مشخص در آن زندگی می کنند. ... مشخصات چنین فضایی، محدودیت ارتباط با جامعه ی بیرون و عدم امکان خروج از محوطه ی تعیین شده است» (goffman, 1961). بدون هیچ تردیدی زندان ها در تعریف گافمن از موسسات مطلق می گنجند. در مورد اهمیت زندان ها نمی توان اقراق کرد زیرا این مؤسسات انسان هایی را در خود جای می دهند که زخم خورده و رانده شده، برای اصلاح و بازگشت به جامعه به کمک نیاز دارند. زندان در واقع محیط زندگی چنین انسان هایی برای مدتی مشخص و گاه بسیار طولانی است و از آنجا که محیط زندگی بشر بر سلامت جسم و روان وی تأثیر مستقیم دارد، طراحی صحیح زندان ها اهمیتی دو چندان می یابد. در این پایان نامه با تأکید بر جنبه ی بازپروری و تربیت زندان ها و با توجه به اثبات عدم موفقیت اعمال انزوای بیش از حد بر بهبود رفتار زندانیان پس از تجارب آمریکا در قرون هجده و نوزده میلادی، تلاش می شود پس از بررسی چند نمونه ی موردی، طرحی برای ساخت یک مرکز بازپروری و تربیت مجرمان پیشنهاد شود. در طراحی این مجموعه علاوه بر اهمیت دادن به جنبه های اجتماعی و فلسفی، از یافته های روانشناسی محیطی در زمینه ی مربوطه نیز به اقتضای موقعیت بهره گرفته شده است. همچنین در روند طراحی بستر تاریخی و شرایط جغرافیایی و مذهبی ایران نیز لحاظ شده است. در واقع هدف از طراحی چنین فضایی ایجاد آرامش برای انسان هایی آسیب دیده و خلافکار است که می توانند با آموزش دیدن اصلاح شده و به جامعه ی خود بازگشتی موفقیت آمیز داشته باشند. از آنجا که بیشتر زندانیان در هر حال پس از پایان دوران حبس به جامعه باز می گردند، اگر زندان نقشی در اصلاح این افراد بازی نکند و دوباره مجرمان را به جامعه تحویل دهد، در واقع در رسیدن به هدف خود ناموفق بوده است. در یک زندان معماری کاملاً بر انسان چیره است زیرا محدودیت های فضایی بیشماری بر فرد وارد می آورد و در واقع این معماری یک فضای اصلاحی است که نقش اصلی را در آرامش و بازپروری فرد زندانی بر عهده دارد. پس مهمترین عامل در روند خلق یک فضای بازپروری و تربیتی معماری درست آن است. بحث طراحی زندان به دلیل ماهیت ناخوشایندش بسیار کم مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است و این فقر اطلاعات در ایران بیش از سایر کشورها مشاهده می شود. امید است این پایان نامه قدمی هرچند کوچک در راستای تکمیل اطلاعات موجود در این زمینه و طراحی فضاهای اصلاحی در کشور بردارد. از آنجا که رویکرد این پایان نامه در طراحی زندان، خلق فضایی برای کمک به آموزش مجرمان و بازگشتشان به جامعه است، «زندان» به «مرکز تربیت و بازپروری مجرمان» تغییر نام می یابد.
- Abstract
- For many people, a prison-house is representative of the fouler aspects of mankind and the tendency to ignore its design appears common. They are usually reminded of its existence through news outlets, especially when one such house malfunctions. Perhaps for many, prisons are places where as many criminals are kept away from society in as little space as conceivable; a confining and vicious a place. In one definition, prisons are total intuitions. The importance the role they play in society, can hardly be emphasized as they house estranged and distressed individuals; people who need help in returning to the larger society. In truth, prisons are homes to people for a certain amount of time. Since a living environment affects a person’s mental and physical health, prison design is of great significance. In this thesis, given the failure of excessive isolation to improve prisoner behavior in eighteenth and nineteenth century America, the focus is on the rehabilitative and educational aspects of prisons. Following the study of certain cases, the construction design of a rehabilitative and educational facility for criminals is proposed. In the design of this facility, in addition to the emphasis on sociological and philosophical aspects, I have drawn upon the discoveries made in environmental psychology when it was relevant. In the design process, historical, geographical, and religious conditions of Iran has also been taken into account. In fact, the objective of designing such spaces is to create calm for distressed individuals who have criminal tendencies in order to successfully return them to the larger society. Since most prisoners eventually return to the society, if a prison fails to rehabilitate them, it has miscarried its main objective. In a prison, architecture is dominant over individuals as it imposes several spatial limitations upon one. This architecture is aimed to be a correctional space, one that can create calm for and rehabilitate the individual. Therefore, the most important element in the creation of rehabilitative and educational spaces is its architecture. Due to its disagreeable nature, prison design has little been discussed. In Iran, this lack of data is even more felt. This thesis hopes to take a small step in reducing that deficiency.
