عنوان پایان‌نامه

کمی سازی شاخص از هم گسیختگی فضای سبز شهری و مدلسازی پویایی آن با الگوی سیمای سرزمین



    دانشجو در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۳۹۴ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "کمی سازی شاخص از هم گسیختگی فضای سبز شهری و مدلسازی پویایی آن با الگوی سیمای سرزمین" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده محیط زیست شماره ثبت: ENV 1444;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74700;کتابخانه دانشکده محیط زیست شماره ثبت: ENV 1444;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74700
    تاریخ دفاع
    ۳۰ شهریور ۱۳۹۴
    دانشجو
    محمود ذوقی
    استاد راهنما
    احمدرضا یاوری

    توسعه شهری، به عنوان فرایندی پویا محیط زیست شهری و زیر ساخت¬های اکولوژیک را تحت تاثیر قرار می دهد. این نوسان در کیفیت محیط زیست شهرها امروزه مسئولیت فزاینده¬ای برای برنامه¬ریزان شهر و محیط زیست ایجاد می نماید. تحت تاثیر قرار گرفتن زیرساخت¬های اکولوژیک موجود در شهر و شبکه فضای سبز به عنوان یکی از کلیدی¬ترین و مهم ترین فضاها همواره مهم بوده و بیشترین میزان تخریب را نیز متحمل می¬شود. تخریب های وارد شده منجر به اختلال در عملکرد و فرایندهای اکولوژیکی آنها شده و افت کیفیت محیط زیست شهر را به همراه دارد. رویکرد بوم شناسی سیمای سرزمین به عنوان یکی از رهیافت های مناسب جهت ارزیابی تغییرات در فضاهای سبز شهری مورد تاکید این مطالعه بوده و بر اساس اصول این علم اقدام به ارزیابی فضاهای سبز شهری شده است. فضاهای سبز دارای ساختارهای متنوع بوده و این ساختار ها عملکرد¬های متنوعی داشته که جریانات و فرایندهای پیچیده¬ای نیز بر آن حاکم می¬باشد. اصول سیمای سرزمین با کمی-سازی متریک¬ها سعی در شناسایی تغییرات ساختاری و بررسی عملکرد این فضاها دارد. ارتباط، اتصال و وسعت فضاهای سبز به عنوان کلیدی¬ترین عوامل در میزان عملکرد آن¬ها محسوب می¬گردد. از این رو تبیین مفهوم از هم گسیختگی در این زیرساخت¬های سبز شهری می¬تواند رهیافتی مناسب باشد. این مطالعه با تکیه بر اصول سیمای سرزمین (ساختار¬¬_¬-عملکرد_فرایند، اصل مقیاس، تئوری موزائیک و ...)، در دو سطح مقیاس کلان با بهره گیری از تصاویر ماهواره لندست و مقیاس خرد با بهره گیری از تصاویر ماهواره کوئیک برد انجام شد. جهت شناخت تغییرات نیز مدل¬سازی پویایی بر اساس مطالعه روند 25 ساله در شهر تهران مورد ارزیابی قرار گرفت. ادامه مطالعه با تحلیل منطقه ای و کمی سازی الگوی سیمای سرزمین در واحد شش ضلعی انجام شد. در خاتمه نیز پس از انتخاب متریک های مرتبط با از هم گسیختگی در فضای سبز شهری در سطح هر شش وجهی کمی سازی ها انجام و با تجزیه و تحلیل های آماری (تحلیل عاملی و همبستگی) شاخصی تحت عنوان شاخص از هم گسیختگی فضای سبز شهری تدوین و ارائه گردید. تغییرات این شاخص در سطح مناطق 8گانه مورد مطالعه در تهران، دامنه¬ای از 5- تا 25+ را شامل شد. در این مطالعه تعریفی برای این شاخص ارائه شد که بر اساس آن"شاخص از هم گسیختگی شاخصی است که بیان کننده فرایند اختلال در زیرساخت‌های اکولوژیک ش
    Abstract
    Urban development influences urban environment and ecological infrastructure as a dynamic process. This fluctuation in the quality of urban environment is creating increasingly responsibility for urban and environmental planners. Affected ecological infrastructure and green space network in a city as one of the most crucial spaces have always been important and suffer the greatest amount of destruction. Imposed destructions lead to disturbance in their ecological function and processes and the quality loss of the city environment as well. Landscape ecology approach as an appropriate approach to assess any changes in urban green spaces is emphasized by this study and thus the assessment of urban green spaces is conducted based on the principles of this knowledge. Green spaces have various structures and these structures have a variety of functions which also are governed by complex flows and processes. Principles of landscape are trying to identify structural changes and study the performance of these spaces by quantifying the metrics. Communication, connection and extension of green spaces are considered as the most important factors in their performance. Hence explaining the concept of fragmentation in these urban green infrastructures could be an appropriate approach. This study was performed relying on the landscape principles (Infrastructure-Performance-Process, the scale principle, mosaic theory, etc.), in both large- and small-scale utilizing the Landsat images and Quick Bird satellite images, respectively. In order to recognize the changes, dynamics modeling was been evaluated based on the 25-years study in Tehran. The following of the study involved the regional analysis and quantifying the landscape pattern in hexagonal unit. Finally, quantification was carried out following selecting the metrics associated with fragmentation of the urban green space in each hexagonal and an index titled as urban green space fragmentation index was developed and presented