عنوان پایاننامه
نقش عقلانیت در برنامه ریزی توسعه محور با تاکید بر رویکرد گولت در ارتباط با عقلانیت
- رشته تحصیلی
- توسعه اقتصادی وبرنامه ریزی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده اقتصاد شماره ثبت: 1735;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74934;کتابخانه دانشکده اقتصاد شماره ثبت: 1735;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74934
- تاریخ دفاع
- ۰۵ مهر ۱۳۹۴
- دانشجو
- رزیتا لاجوردی
- استاد راهنما
- محمود متوسلی
- چکیده
- سال ها از زمان بکارگیری سازوکار برنامه ریزی در فرآیند توسعه ایران می گذرد. با این وجود، ایران همچنان در رسیدن به اهداف برنامه ها ناکام مانده است. در این میان، بررسی سطوح مختلف تصمیم گیری در کشور، از دو مجرای عدم توجه به عنصر هدفمندی به معنای نبود درک صحیح و درخور از مفهوم توسعه در فرآیند برنامه ریزی و همچنین نادیده گرفتن عنصر عقلانیت به معنای توجه نکردن به ماهیت انسان، شیوه تفکر او و هویت جمعی تصمیمات و اقدامات او به عنوان عامل برنامه ریزی، و همچنین ضرورت تعامل میان عقلانیت گروه های درگیر در امر برنامه ریزی، از جمله دلایلی است که منجر به عجین شدن ساختار برنامه ریزی در ایران با استمرار دورهای توسعه نیافتگی شده است. در این مطالعه و در بخش تحلیل، با استفاده از روش قیاسی – استقرایی و بر اساس مبانی نظری تقسیم بندی گولت از عقلانیت و با تعیین دو شاخص هماهنگی و الزام¬آوری خودانگیخته در اجرای برنامه ها، تعامل میان عقلانیت گروه های برنامه ریز در کشور را بررسی کرده ایم. سپس با ارائه مصادیقی از تجربه تصمیم گیری در ایران، عقلانیت مسلط بر نظام برنامه ریزی کشور را شناسایی کردیم. یافته های این پژوهش نشان می دهند که اولویت های تصمیم گیری در ایران بیش از آن که حاصل تعاملی کارآمد میان عقلانیت¬های مختلف باشد، برآمده از تعاملی تحویل گرایانه بوده، بر اساس تصمیم گیری گروه های با منافع سیاسی استوار بوده است و در سطوح گوناگون تصمیم گیری این عقلانیت سیاسی بوده که ملاک عمل بوده است.
- Abstract
- More than 7 decade is passed since the adoption of planning mechanism in the development process of Iran. However, Iran has failed to achieve it's ideal planning goal. in this research, we have examined the different levels of decision-making in the country, both through lack of attention to the element of goal orientation in the sence of lack of proper understanding the concept of development in the planning process,as well as, ignoring the elements of rationality in the sense of ignoring the human will and it's liberatation, the mode and nature of human thinking at an individual and collective level, and also the need for interaction between groups of rationality {technical, political, ethical} involved in the planning, are some reasons that led to the involvement of planning structure of Iran with the vicious circle of underdevelopment. In this study and in analytical section, we have examined the interaction of planner s' mode of rationality with Inductive-deductive method and based on the theoretical foundations of Goulet 's classification of rationality and by determining two criteria, coordination and commitment in the implementation of programs. then, we have identified the dominant rationality on the planning system of Iran by presenting some experiences of decision-making in Iran. The findings show that priorities of decision-making in Iran have derived from a reductionist interaction rather than an efficient interaction between rationalities. the decisions are always based on political interest groups and the dominance of political rationality in various levels of decision-making and inplimentaion of planning process. keywords: rationality, cognitive science, planning of development, goulet