اثرات توسعه کلان شهر تهران بر کاربری اراضی پیرامونی طی سالهای ۱۳۴۵ تا کنون
- رشته تحصیلی
- برنامه ریزی آمایش سرزمین
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71834;کتابخانه دانشکده جغرافیا شماره ثبت: 2128
- تاریخ دفاع
- ۰۶ دی ۱۳۹۴
- دانشجو
- احمد ایرانی
- چکیده
- چکیده کلانشهرها بهصورت عمده¬ای با مشکلات و مسائل اجتماعی- اقتصادی و زیستمحیطی نظیر از بین رفتن اراضی کشاورزی، جنگلی، اراضی حساس و سایر کاربری¬ها به نفع توسعه نواحی مسکونی یا صنعتی روبرو می¬باشند. به همین دلیل ایجاد قالب و الگویی جهت درک این تغییرات و مطالعه نحوه و روند تغییرات اشکال رشد شهری و تأثیراتی که بر اراضی پیرامونی می¬گذارند در راستای مدیریت و استفاده بهینه از اراضی سرزمین اهمیت بسزایی پیدا می¬کند. در همین راستا و با توجه به عوامل فوق هدف مطالعه حاضر شناسایی روند اثرات توسعه کلانشهر تهران بر الگوی پوشش اراضی طی محدوده زمانی 59 ساله از سال 1335- 1394 ه.ش مطابق با وسعت دو استان تهران و البرز (جدای از سه شهرستان طالقان، دماوند و فیروزکوه) می¬باشد. برای شناسایی این روندها بر اساس مطالعات تاریخی و امکانات موجود 7 دوره بهعنوان مهمترین و تأثیرگذارترین سالهای 60 سال اخیر انتخابشده است و سپس با استفاده از تصاویر ماهواره لندست با استخراج اطلاعات از طریق طبقهبندی نظارتشده و ارزیابی پسآزمون با ضریب کاپای بالای 85 درصد به مطالعه سه عامل کلیدی تحقیق یعنی حملونقل، رشد شهری و تغییرات پوشش اراضی پرداختهشده است. نتایج حاصله نشان می¬دهد که منطقه کلانشهر تهران بهطورکلی دوره¬های متفاوتی را ازلحاظ حرکت به دو سوی قطب تمرکز یعنی پراکنگی یا تمرکز را تجربه کرده است. نوع حرکات و رفتاری که نواحی شهری کلانشهر تهران با اراضی مجاور خود داشته است نشان می¬دهد که بالاترین تأثیر را بر اراضی کشاورزی نواحی غربی و جنوب غربی شهر تهران با محوریت و تبعیت از گسترش محور جمعیتی بزرگ در حال ظهور کرج- اسلامشهر داشته است. این نوع رفتار نواحی شهری بر رو اراضی مجاور خود طی تمامی دوره¬ها بهطور قابلتوجهی بهوسیله توسعه شبکه حملونقل و ایجاد دسترسی بهتر در سطح این نواحی ادامه داشته است. همچنین بر اساس مطالعه فوق می¬توان چارچوبی مناسب در جهت رسیدن به برنامهریزی کاربری زمین جامع و مطالعه اثرات هرگونه فعالیت انسانی بر محیط پیرامونی باهدف پیش¬بینی این تأثیرات پیشنهاد داد.
- Abstract
- The rapid expansion of urban areas due to rise in population and economic growth is increasing additional demand on natural resources thereby causing land-use changes especially in megacities And Metropolitan area. Therefore, serious problems associated with rapid development such as additional infrastructure, informal settlements, environmental pollution, destruction of ecological structure and scarcity of natural resources has been studied carefully using remote sensing and GIS technologies. This study evaluates land use/cover changes and urban expansion in Tehran Metropolitan between 1956 and 2015 using satellite images and history data. Spatial and temporal dynamics of land use/cover changes were quantified using six Landsat images, a supervised classification algorithm and the post-classification change detection technique in GIS. Accuracy of the Landsat-derived land use/cover maps ranged from 87 to 93%. The analysis revealed that substantial growth of built-up areas in Tehran Metropolitan over the study period resulted significant decrease in the area of cultivated land and vegetation in west and South West. Urban land expansion has been largely driven by elevation, population growth and economic development. Built-up area of Tehran Metropolitan witnessed an overall increment from 9870 ha to 133991 ha during the study period which mainly came from agriculture land, waste land and sandy areas.This study provides new evidence with spatial details about the uneven urban land development in the Tehran and Alborz Provinces. And a better understanding of the spatial and temporal dynamics of the city’s growth, land cover change and provided forms a basis for better planning and effective spatial organization of urban Land activities for future development of Tehran Metropolitan. Keywords: Urban Growth, Land cover changes, Transportation, Tehran metropolitan area.