عنوان پایان‌نامه
بررسی و ارزیابی زمینه های هم گرایی در جنوب غرب آسیا براساس رهیافت هم تکمیلی
- رشته تحصیلی
- جغرافیای سیاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69341;کتابخانه دانشکده جغرافیا شماره ثبت: 2049
- تاریخ دفاع
- ۱۸ مرداد ۱۳۹۴
- دانشجو
- احمد حکم آبادی
- استاد راهنما
- محمود واثق
- چکیده
- چکیده منطقه جنوب غرب آسیا (خاورمیانه) ازجمله مناطق کم نظیرجهان است که همواره درطول تاریخ نقشی اثرگذار درتحولات بین المللی داشته است. این منطقه مهد ادیان وتمدن¬های بزرگ بشری محسوب می¬شود وازنظرموقعیت جغرافیایی، به منزله نقطه اتصال سه قاره آسیا، اروپاوآفریقا به شمار می¬آید. همچنین به دلیل دراختیار داشتن بیش از70 درصد ازمنابع نفت وگازجهان ونیز وجودآبراهه¬های مهمی همچون تنگه هرمز، باب المندب، کانال سوئزوتنگه¬های بسفروداردانل، درزمره مناطق مهم استراتژیک جهان محسوب می¬گردد وازاین رو نقش بارزی درمناسبات اقتصادی وامنیتی جهان برعهده دارد ودرمرکز توجه قدرت¬های جهانی واقع شده است. این منطقه واجدظرفیت های بالفعل وبالقوه¬ی فراوانی درزمینه منابع مادی وانسانی بوده وازایدئولوژی وفرهنگ پویای اسلامی برخوردار است. بدیهی است که مزیت¬های مذکور می توانند عامل موثری دربروز وحدت وهمگرایی میان ملت¬ها وکشورهای منطقه بوده وزمینه شکل¬گیری یک بلوک قدرتمند سیاسی، اقتصادی، وامنیتی درجهان رافراهم آورد؛ لیکن به دلیل وجود انبوهی ازتضادها واختلافات سیاسی وژئوپلیتیکی میان کشورهای منطقه، وهمچنین نقش قدرت¬های فرامنطقه¬ای درتشدیداین اختلافات، متاسفانه بسیاری ازظرفیت¬های منطقه بلا استفاده مانده ویا به هدررفته است. به طوری¬که درشرایط کنونی این منطقه دردریایی از منازعات وواگرایی¬های قومی، مذهبی واختلافات گسترده ارضی ومرزی دست وپا می زند. پرسش مهمی که دراین رابطه وجودداردآن است که، چگونه وازچه طریقی می توان به حل وفصل این اختلافات وواگرایی¬هاپرداخت وزمینه¬های همبستگی وهمگرایی میان کشورهای منطقه رابه وجودآورد؟ درپاسخ به پرسش فوق، دراین پژوهش، رهیافتی باعنوان «رهیافت هم¬تکمیلی» برای این منظورپیشنهاد وارائه گردیده است. مطابق رهیافت مذکور، چنانچه کشورهای منطقه بتوانند چارچوب وفرآیندی ازهمکاری¬های مشترک درحوزه¬های سیاسی، امنیتی وبویژه اقتصادی وفرهنگی میان خود به وجودآورند، درآن صورت این امکان فراهم خواهد گردیدکه منازعات وتضادهای کنونی میان کشورهای منطقه، به همکاری وتعاملات سازنده بدل گردد ودرپی آن فضایی ازهمکاری، توسعه، صلح، امنیت وثبات پایدار درمنطقه پدیدآید. واژگان کلیدی: جنوب غرب آسیا، واگرایی، فرآیندهم تکمیلی، همگرایی، توسعه، صلح، امنیت پایدار
- Abstract
- Abstract South western part of Asia (The Middle-East) is classified among the rarest regions of the world that has been consistently effective on international developments throughout all eras of history. This region is considered as the cradle of divine religions and great civilizations, and geographically it is the connecting spot of the three continents of Asia, Europe and Africa. Possessing more than 70% of gas and oil resources of the world along with having significant navigable streams such as Hormoz Strait, Bab elMandeb, Suez Canal, Bosphorus Strait and Dardanelles strait has made this region be known among crucial strategic parts of the world, Hence it plays an important role in security and economical affairs in the world and it,s the center of attention for superpower countries. This region bears potential and actual capacities and qualifications in terms of workforce, materials and the dynamic Islamic culture. It is evident that the aforementioned advantages of this region can lead to emergence of unity, solidarity and convergence of the countries of this part of the world and in turn result in the establishment of a political, economical and security block in the world. Unfortunately however, the existence of a great deal of political and geopolitical oppositions and discrepancies on the one hand, and the intervention of trans-regional superpowers on the other hand could be the most two effective elements in this disturbance and waste of these potential capacities rather than coping with a variety of ethnic, religious, navigating and territorial oppositions and conflictions. The question here is how possibly could these oppositions , conflictions and divergences end up to a compromise and consequently result in a correlation, proximity and propinquity among the countries of this region. To answer the mentioned question, in this research a new approach named as “complementary approach” has been proposed. According to this approach in case of the contingency of creating an environment of mutual cooperation in politics, security, and more specifically economy and culture the the opponent, belligerent and hostile atmosphere of this region can turn out to be a productive, prolific and cooperative space in which the bases of cooperation, development, peace and sustainable security can be founded. Keywords: South Western Asia, divergence, complementary approach, convergence, development, peace and sustainable security
