عنوان پایان‌نامه
تشخیص ژیاردیا لامبلیا با استفاده از روش های انگل شناسی و مولکولی در سگ های ولگرد مناطق شمالی ایران
- رشته تحصیلی
- انگل شناسی دامپزشکی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 43 ارشد;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت: 43 ارشد;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74124;کتابخانه دانشکده دامپزشکی شماره ثبت: 43 ارشد;کتابخانه دانشکده دامپزشکی - مخزن مرد آباد شماره ثبت:
- تاریخ دفاع
- ۲۱ دی ۱۳۹۴
- دانشجو
- لیلا اسماعیلی کیا
- استاد راهنما
- الهه ابراهیم زاده آبکوه
- چکیده
- ژیاردیا تک یاخته روده ای با انتشار جهانی است. این تک یاخته دارای رنج میزبانی وسیع شامل پستانداران تا دوزیستان و پرندگان می باشد. آلودگی با خوردن کمتر از ده عدد کیست اتفاق می افتد و می تواند موجب اسهال، کاهش وزن و سو جذب شود. هر چند در بسیاری موارد بیماری بدون نشانه است. ژیاردیا دارای هفت گونه از جمله ژیاردیا دئودنالیس، ژیاردیا آگیلیس، ژیاردیا موریس، ژیاردیا پیسیتاسی، ژیاردیا میکروتی، ژیاردیا آردئی، ژیاردیا وارانی می باشد که تنها گونه، ژیاردیا دئودنالیس زئونوز می باشد. بر اساس یافته های مولکولی هشت گروه ژنتیکی متفاوت برای ژیاردیا دئودنالیس تعریف شده که تحت عنوان اسمبلیج A تا H نامگذاری شده است. برخی از این گروه ها مانند A و B به عنوان عامل مشترک بین انسان و دام مطرح می باشد. دفع تک یاخته از مدفوع به صورت متناوب صورت می گیرد. لذا تشخیص تک یاخته در مدفوع با روش های انگل شناسی و حتی مولکولی همیشه با مشکلاتی همراه بوده است. هدف از مطالعه حاضر، تشخیص ژیاردیا در نمونه های دوازدهه و مدفوع با روش انگل شناسی و مولکولی و تعیین ژنوتیپ ژیاردیا لامبلیا در سگ های ولگرد مناطق شمالی ایران می باشد. در مطالعه حاضر ابتدا با استفاده از روش های انگل شناسی (تهیه گسترش مرطوب، شناورسازی با سولفات روی و رنگ آمیزی تری کروم) بر روی نمونه های حاصل از دوازدهه و مدفوع اقدام به شناسایی تک یاخته ژیاردیا گردید. چهار نمونه حاصل از دوازدهه در رنگ آمیزی گیمسا داغ و تنها یک نمونه مدفوع در رنگ امیزی تری کروم حضور ژیاردیا را نشان داد. در ادامه با پرایمرهای منشعب از توالی نوکلئوتیدی ژن 18SrRNAژیاردیا لامبلیا بر روی نمونه های حاصل از دوازدهه و مدفوع سگ های ولگرد مناطق شمالی PCR و Nested-PCRانجام گرفت. سپس محصول Nested-PCR تعیین توالی شد و با توالی های ثبت شده در بانک جهانی ژن مقایسه شد، این مقایسه حضور اسمبلیج D ژیاردیا لامبلیا را نشان داد که در هر چهار نمونه مثبت توالی 100% مشابهت نشان داد. تلاش جهت تکثیر زنجیره ای نمونه DNA با پرایمرهای منشعب از ژن تک نسخه ای بتاژیاردین به نتیجه نرسید. به نظر می رسد علت آن دفع اندک و متناوب تک یاخته در مدفوع در کنار تک نسخه بودن ژن بتاژیاردین باشد. این امر لزوم استفاده از پرایمرهای منشعب از ژن های با تعداد کپی بالا را به عنوان نشانگر مولکولی مناسب تر جهت تشخیص اولیه بخصوص در نمونه هایی با تعداد اندک تک یاخته نشان می دهد. حضور گروه غیر زئونوز ژیاردیا لامبلیا در سگ های ولگرد استان های گیلان و مازندران مورد تایید قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد سگ های ولگرد دراین دو استان بیشتر به اسمبلیج های مختص خود (D) آلوده اند. لذا خطر انتقال ژیاردیا به انسان ازسوی آنها بعید به نظر می رسد.
- Abstract
- Giardia is a protozoan parasite with worldwide distribution. It has a wide range host including mammals, amphibians and birds. A few than ten cysts can start an infection and can cause diarrhea, weight loss and malabsorption. However, most cases of infection are asymptomatic.There is 7 species for Giardia: G.duodenalis, G.agilis, G.muris, G.psittasi, G.microti, G.ardeae and G.varani. Only G.duodenalis is zoonotic. Molecular data have defined seven genetic Assemblages of G.duodenalis, named A- H.some of them such as A and B are zoonotic. Fecal shedding is intermittent. Therefore, parasitological and molecular diagnosis of the protozoa have had some problems. The aim of the present study was to diagnosis of Giardia with in fecal and duodenal samples with parasitological and molecular methods and to determine of G.duodenalis genotype in stray dogs of north of Iran. In this study, diagnosis of Giardia was firstly done by using parasitological methods (wet smear, floatation with zinc sulphate and trichrome staining) on fecal or duodenal samples. The presence of Giardia was shown in four duodenal Giemsa-stained samples and only in one fecal trichrome-stained sample. PCR and Nested-PCR were performed using specific primers were derived from 18SrRNA gene of G.lamblia. The nested-PCR product was directly sequenced and compared with corresponding records in GenBank. The presence of Aassemblage D was confirmed. The sequences of all 4 samples showed 100% identity. PCR and Nested-PCR with specific primers were derived from ?-giardian gene of Giardia had no yield. It seems, this occurs due to intermittent and few shedding of protozoa along with single copy- gene of target primers. This emphasizes the use of primers derived from high copy number genes as a molecular markers for early diagnosis, especially in specimens with the small number of protozoa. Non zoonotic assemblage of G.duodenalis was identified in stray dogs of Guilan and Mazandaran provinces. The obtained results of this study presented stray dogs in these provinces of Iran were infected to their specific assemblage (D), therefore the risk of transmission of Giardia from stray dogs to human is rare.
