عنوان پایان‌نامه
مطالعه تحلیلی آثار بانوان نگارگر قدیم و معاصر ایران (مطالعه موردی ده نفر)
- رشته تحصیلی
- نقاشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11045;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72994;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11045;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11045;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72994;کتابخانه پردیس هنرهای
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- الهه فراهانی
- استاد راهنما
- مینا صدری
- چکیده
- نگارگری در طول قرن‌ها، راوی مهم و تأثیرگذاری در حیاتِ فرهنگی-اجتماعی ایرانیان بوده است. در این میان، بانوانِ نگارگر ایرانی نیز سهم قابل مطالعه‌ای در شکل‌گیری این روایت‌ها داشته‌اند، اما مطالعات اندکی درباره‌ی نقش و اهمیت هنری آثار تولیدشده توسط آنان، و همچنین ویژگی‌های متمایزگر آثارشان به انجام رسیده است. این تحقیق با هدف پُر کردن این خلاء، درصدد است تا گامی کوچک در این زمینه بردارد. پژوهش درباره¬ی زنان نگارگر ایرانی به دلیل فقدان منابع لازم، فاصله¬ی تاریخی، عدم مکتوب¬سازی و ضعف در تدوین اسناد تاریخی با دشواری زیاد همراه است. با این حال، بررسی آثار هنرمندان نگارگر زن ایرانی در دو دوره‌ی قدیم (سده‌های ده و یازده ه.ق) و همچنین نگارگرانِ زنِ معاصر با تمرکز بر بررسی آثار آنان، ویژگی‌های متمایزکننده‌ی آنها، و مقایسه این آثار سوالِ اصلی این تحقیق است. این سوالات با استفاده از روشِ تحقیق تحلیلی-تطبیقی و در یک زمینه‌ی تاریخی مورد بررسی قرار گرفته است. آثار چهار هنرمند زنِ برجسته از دوره‌ی قدیم (که آثاری از آنها را در اختیار داریم)، به‌همراه آثار پنج هنرمند پیشکسوت از دوره‌ی اخیر در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که بانوانِ هنرمند قدیم و معاصر ایرانی آثاری درخورتوجه خلق کرده‌اند و تاریخ نگارگری ایرانی بدون توجه به نقش زنان نگارگر، تاریخی ناقص و ناکامل خواهد بود. در میان بانوان هنرمند قدیم، آثار قابل تأمل¬تری از صحیفه¬بانو و مسکینه به‌دست ما رسیده است. اجرای آثار هریک از این هنرمندان دارای چنان کیفیت بالایی است که در مطالعه¬ی آن¬ها نقش جنسیت می-تواند کاملاً کنار گذاشته شود. بررسی آثار نگارگران زن پیشکسوت ایران در دوره¬ی معاصر نشان می‌دهد که اگر چه در موارد اندکی به موضوعاتی با عناوین امروزی پرداخته شده، اما ویژگی اصلی و مشترک میان آثار این هنرمندان، همچنان تداوم بر توجه به موضوعات ادبی و عرفانی مانند هنرمندان نسل قدیم است. این آثار در شیوه‌ی اجرا کماکان به سنت نگارگری ایرانی وابسته و وفادارند. هر کدام از این نگارگران در خلق آثار خود از زیبایی‌شناسی سبکی ویژه‌ای تبعیت می‌کنند.
- Abstract
- For centuries, Iranian painting (Neqargari) has been performed as one the most influential narrators of the Iranian socio-cultural life. Meanwhile, Iranian female painters carried out a significantly canonic role in the formations of these narrations; but, they were rarely the subject of the studies on the role they played, the importance of their artworks, and the distinguishing elements they established through their lives. This research, therefore, is directed to fill this gap. Due to the lack of the proper research materials, historical gaps, and the problematic forms of the historical documentation in Iran, conducting any research on Iranian painting has faced many difficulties. However, a comparative-historical analysis of the two generations of Iranian female painters (15th and 16th century’s painters who are labeled in this research as the old-generation, and the contemporary artists) has been conducted here. Works of four artists from the former generation and five from the later have been analyzed. The results of the analysis shows that the old-generation of Iranian female artists produced a highly valuable work; therefore, the historiography of the Iranian painting will be always uncompleted if one omits or neglects the works and heritages of these artists in any accounts. Among this generation, Sahife-Bano and Meskine-Bano were distinguished artists; whom, their works could be comprehended without focusing on the gender-oriented dimensions. Moreover, the analysis of the contemporary Iranian female artists illustrates that although there are rare occasions that the subject of the works are contemporary; but, still literature and mysticism are the main and common themes in these works, as well as what have been clearly demonstrated in the analysis of the former Iranian female generation’s works. Subsequently, Iranian contemporary female artists follow the old-generation’s tradition. It’s undeniable however that each Iranian contemporary female artist has her own distinguished aesthetics which defers from the former generation and contemporary artists. Key words: Iranian painting, Neqar-gary, the old-generation of Iranian female artists, the contemporary Iranian female artists
