عنوان پایان‌نامه
تاثیر سبک فرزند پروری دینی در پیشگیری از بزهکاری اطفال و نوجوانان ، مطالعه موردی : شهر قم
- رشته تحصیلی
- حقوق کیفری و جرم شناسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP4056;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 73877
- تاریخ دفاع
- ۱۳ مهر ۱۳۹۴
- دانشجو
- مرضیه سادات مدرس
- استاد راهنما
- محمود مهدوی
- چکیده
- دوران کودکی، دوران شکل گیری شخصیت انسان است. از این رو خانواده، یعنی نخستین محیط اجتماعی که کودک با آن رو به رو می شود، اولین و مهم ترین نقش را در تربیت او بر عهده دارد. هرگونه کوتاهی یا بی توجهی والدین در زمینه تربیت کودک و نوجوان، در شخصیت وی تأثیر گذاشته و در آینده خود را نشان خواهد داد. خانواده نابهنجار باعث شکل گیری نادرست نظام شخصیتی و اجتماعی افراد در کودکی و نوجوانی شده، فرآیند تربیت را دچار اختلال می کند و احتمال بروز رفتارهای نابهنجار و ضداجتماعی را افزایش می دهد. خانواده به عنوان یک نهاد اجتماعی، مسئول حفظ نسل، اجتماعی کردن فرزندان و فراهم کردن محیط مأنوس و پر مهر و محبت برای اعضای خانواده است و نقش بسیار مؤثری در اجتماعی کردن افراد و پیشگیری از بزهکاری دارد. یک خانواده سالم می‌تواند از طریق مداخله در فرآیند رشد کودکان و بهبود بخشیدن شرایط زندگی آنان، موجب کاهش عوامل جرم زا و در نتیجه پیشگیری از بزهکاری شود. دین مبین اسلام به عنوان کامل ترین دین الهی، دربردارنده اصول و روش های غنی فرزندپروری می باشد که رعایت آنها در ابعاد رشدی، جامعه پذیری و کنترلی، ضامن سعادت و خوشبختی فرزندان خواهد بود و عدم رعایت آن ها، موجب گرایش اطفال و نوجوانان به سوی بزهکاری و در معرض خطر انحراف قرار گرفتن آن ها خواهد شد. در این پژوهش، در بخش نظری با استفاده از منابع شرعی، مهم ترین شاخصه های فرزندپروری دینی استخراج شد؛ سپس در بخش میدانی، با متغیرهای حاصل از پژوهش نظری و به روش پیمایشی، سؤالات و فروض تحقیق مورد بررسی و آزمون قرار گرفت. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که رعایت اصول و شاخصه های سبک فرزندپروری دینی در بین اطفال بزهکار و غیر بزهکار از تفاوت معناداری برخوردار است. لذا می توان با بومی سازی پیشگیری رشدمدار بر اساس سبک فرزندپروری دینی در جهت پیشگیری از بزهکاری اطفال و نوجوانان اقدام نمود.
