عنوان پایان‌نامه

مفهوم آخر زمان و پسا آخر زمان در فروپاشی اثر رنه بارژاول



    دانشجو در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۹۴ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "مفهوم آخر زمان و پسا آخر زمان در فروپاشی اثر رنه بارژاول" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    زبان وادبیات فرانسه
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 2/1868;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70850
    تاریخ دفاع
    ۳۱ شهریور ۱۳۹۴
    دانشجو
    امیر عرب پور
    استاد راهنما
    اسفندیار اسفندی

    ژانر علمی تخیلی، گونه ای از ادبیات است که به مدد علم و تخیل به فراسوی زمان و مکان سفر می کند. این ژانر به ظاهر و شاید در ابتدا مخاطبش را به دنیای دیگر می کشاند تا لحظه ای از واقعیت عصر خویش دور بماند و در تاریخی تخیلی سیر کند. گذشتن از زمان و مکان به نویسنده این قابلیت را می دهد تا گاهی در تاریخ گذشتگان دستکاری کند و گاهی تاریخی سراسر متفاوت خلق کند و گاهی پیشگویی کند و نقطه ی پایانی بگذارد بر همه ی خیالگری ها در عصر زمان و مکان. اخر زمان موضوع جدیدی نیست. دیرینه ای دارد به قدمت تفکر بشری. بشر از بدو تولد و درک مرگ همواره به ان اندیشیده و در اسطوره ها و افسانه های خویش برایش خانه ای ساخته است. پیشگویی اخر زمان از نظر ادیان غافل نمانده و ان را پدیده ای حتمی توصیف کرده اند. اما هنر ژانر علمی تخیلی در ان است که که اخرزمان را روایت نمی کند بلکه به تصویر می کشد. ذهنی متخیل دست به خلق ان می زند و در این راه از همه ی پتانسل ادبیات استفاده می کند. مسئله پدیده های طبیعی و غیر طبیعی به مانند جنگ بهانه ای به دست نویسنده ای چون بارجاول می دهد تا تا پایان دنیا را به تصویر بکشد. اما هیچ دهن تخیل گرایی از تاثیر زمانه ی خویش دور نمی ماند. برای اولین بار و با شروع جنگ جهانی، بشر به بچه ی مغرورش علم شک می کند. علمی که قرار بود خالق دنباهای شگفت اور ژول ورن باشد به ناگاه برعلیه انسان می شورد و به دست انسان اسلحه می سازد تا عمری را به پایان دهد نه دنیایی دگر بسازد. اگر مسئله جنگ جهانی منبع الهام نوبسنده می شود، رخداد های اجتماعی و حضور سرکش علم و رنجی که از ان می بریم در قالب تاریخ تخیلی نمایان شده و در این پایان نامه مورد بحث قرار می گیرد. وارد شدن به دنیای اخر زمان، خلق دنیایی سراسر عجیب می طلبد و زمان و مکان خود را. زمان و مکان چه قبل، چه هنگام و چه بعد از اخرزمان نقشی اساسی ایفا می کند و در واقعی نمودن یا رها کردن داستان در تخیل و قرار دهی داستان در محور زمان به راوی کمک می کند. همین موضوع اهمیت بررسی نقش زمان را در اثر نشان می دهد. فروپاشی، داستان انتها و زوال بشریت نیست. بارجاول قصد دارد تا در رمان فروپاشی، از ان پلی ساخته و دست به خلق جهانی بهتر بزند. موضوع جهان بهتر یا ارمان شهر اخرین بخش داستان و این پایان نامه را تشکیل می دهد. سخن اخر انکه تحلیل کردن نگاه نویسنده به واقعیت اجتماعی، حقیفت دیگر (دنیاهای تخیلی ) و حقیقت دوم ( ارمان شهر) شاکله ی پایان نامه را تشکیل می دهد. کلمات کلیدی : اخرزمان، پسا اخرزمان، جهان های تخیلی، واقعیات اجتماعی، زمان، ارمان شهر
    Abstract
    Science-fiction, c’est un genre littéraire qui voyage au-dessus du temps et l’espace mais en même temps vise la réalité présente. Servant de la potentialité de la science et fiction, l’écrivain emmène son lecteur vers l’autre monde. Surpassant du temps et l’espace offre un don au créateur de manier l’histoire vécu ou de créer une autre histoire fictionnelle ou même chercher le point final de l’histoire du monde, l’apocalypse n’est pas une nouvelle préoccupation littéraire, l’homme en pense de sa naissance et elle occupe une grande place dans ses mythes et livres saints. Présenté comme un nouveau départ, ce genre permet aux protagonistes de débuter une nouvelle civilisation sur les cendres chaudes de l'ancien monde. Parfois utilisé simplement pour ses aspects ultra-violents, la post-apocalypse repose sur un délicat équilibre entre une civilisation perdue et un chaos naissant. Une contradiction pleine de richesse qui permet de développer un discours original sur le monde réel. Dans cette mémoire, on voyage du monde réel vers l’apocalypse et puis de l’apocalypse vers la post apocalypse en étudiant tous les aspects formant ce voyage comme la question du temps, la source d’inspiration, la réalité sociale et la réalité d’autre et aussi chercher « un deuxième concept de vérité, qui n’est pas positiviste, qui n’est pas fondé sur une constatation de la facticité (...) ; mais qui est plutôt chargé de valeur » ; la deuxième vérité. Ou bien dire, on cherche la vision ou de vision car L’apocalypse et la post apocalypse est l’écriture d’une vision (ou de visions), mais c’est une écriture en acte puisque l’instauration de l’écrivain d’une part et les conditions d’apparition des visions d’autre part, sont prises en charge par le discours apocalyptique lui-même et en font la matière Les mots clés : le pré apocalypse, l’apocalypse, la post apocalypse, la source d’inspiration, le temps, l’espace, la vision