عنوان پایان‌نامه

جذب سطحی آنتی بیو تیک سفالکسین از پساب داروداروئی توسط جاذب سنتزی



    دانشجو در تاریخ ۲۸ شهریور ۱۳۹۴ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "جذب سطحی آنتی بیو تیک سفالکسین از پساب داروداروئی توسط جاذب سنتزی" را دفاع نموده است.


    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه پردیس البرز شماره ثبت: 916;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74803
    تاریخ دفاع
    ۲۸ شهریور ۱۳۹۴
    دانشجو
    آرش کافی
    استاد راهنما
    احمد حلاجی ثانی

    فرایند جذب سطحی آنتی بیوتیک سفالکسین از محلول آبی، با استفاده از جاذب سنتزی داوکس 50wx4 هیدروژن فرم فعال شده با متانول، در سیستم ناپیوسته مورد تحقیق قرار گرفت. نقطه¬ی بار صفر جاذب، با استفاده از روش افزودن بر جامد، برابر با 7.5 =pHpzc به دست آمد. اثر پارامترهای مدت زمان تماس جذب، مقدار جاذب سطحی(0006/0-05/0 گرم)، pH ابتدایی محلول، غلظت اولیه محلول(1-12) و دما(25-55) روی جذب سفالکسین بررسی شد. مقادیر بهینه سه پارامتر اول آن به ترتیب برابر با 1000 دقیقه، g/L 0.004 و 4.5 ، از طریق آزمایش های ناپیوسته به دست آمد. از مطالعه ترمودینامیکی، گرماگیر بودن و خودبخودی فرایند جذب سفالکسین روی جاذب سنتزی نتیجه گرفته شد. مطالعه سینتیکی، کارامد بودن مدل شبه درجه دوم را در تحلیل سینتیک جذب نشان داد. برای مشخص کردن مکانیزم جذب، از مدل نفوذ درون ذره ای و مقاومت فیلمی استفاده شد و نشان داده شد که جذب سطحی سفالکسین روی جاذب سنتزی داوکس توسط هر دو مکانیزم کنترل می شود. ایزوترم های جذب سفالکسین به دست آمده از آزمایشات ناپیوسته، بررسی شده اند و نشان داده شد که ایزوترم های فرندلیچ تطابق بهتری با داده های تجربی در مقایسه با ایزوترم های لانگمویر، تمکین و دوبینین رادشکویچ دارد؛ پارامتر n در ایزوترم فرندلیچ برابر 2.21 بدست آمد که نشان از جذب مطلوب و مناسب دارد. همچنین مقدار این پارامتر، ناهمگنی سایت¬های جذب روی جاذب را نشان می دهد. ظرفیت جذب ماکزیمم، با استفاده از ایزوترم لانگمویر برابر با mg/g 1389 بدست آمد که رقمی بسیار بالاتر از سایر جاذب های به کار رفته در مطالعات پیشین بود.
    Abstract
    The Adsorption of cephalexin from aqueous solution using Dowex 50wx4 H+ activated by methanol, in batch mode was investigated. The point of zero charge, using solid addition method was obtained 7.5. The effect of contact time of adsorption, adsorbent dosage, initial solution pH, initial CFX concentration and temperature on cephalexin adsorption were studied. The optimum values of first three parameters that mentioned above were determined through the batch experiments 1000 min, 0.08 g/L and 4.5 respectively. Thermodynamic studies showed that adsorption process of CFX on Dowex is endothermic and spontaneous. Kinetic studies indicated pseudo-second order model fitted the adsorption kinetic data better than other models based on its great match with experimental adsorption capacity. The intraparticle diffusion and film diffusion mechanisms were investigated and according to the results, CFX adsorption onto synthesized adsorbent is controlled by both of them. Adsorption isotherms were investigated and was shown that Freundlich model fitted the adsorption data better than Langmuir, Temkin and Dubinin-Radushkevich models as supported by higher R2 values and lower normalized standard deviation. The parameter n value of 2.21 in Freoundlich model implying favorable process and the heterogeneous sites on Dowex. The synthesized adsorbent showed maximum monolayer adsorption capacity of 1389 mg/g which was more higher than other adsorbents used in previous studies.