عنوان پایاننامه
بررسی پرسش و پاسخ های فقهی کتاب روایات داراب هرمزدیار و مقایسه آنها با دیگر متون فقهی زردشتی
- رشته تحصیلی
- فرهنگ و زبانهای باستانی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72197;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72197
- تاریخ دفاع
- ۲۹ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- بهناز نعیم آبادی
- چکیده
- فقه به معنی علم و آگاهی نسبت به احکام دینی، یکی از راه های حفظ و تدوین سنن کهن دینی بوده و غالباً به شیوه ی پرسش و پاسخ میان پیشوایان دینی نمود یافته است. در دوره ی فارسی نو، بخشی از متون دیده می شود که به لحاظ نوع واژگان و دستور و محتوا و نیز به اعتبار جامعه ی پدیدآورنده ی آنها، یعنی جامعه ی زردشتیان ایران و پارسیان هند، زیر نام «متون فارسی زردشتی» از آنها یاد می شود که پیروان دین زردشتی پس از ورود اسلام به ایران در کنار آثاری که به پهلوی و پازند به وجود آوردند، به فارسی نگاشتند. این متون هم به نظم، مانند «صد در نظم» و «ارداویراف نامه ی منظوم» و ... و هم به نثر، مانند «صد در نثر»، «صد در بندهش» و مجموعه های روایات و مکتوبات هستند. در این میان، روایات یا همان پرسش و پاسخ های دینی میان زردشتیان ایران و هند، بخش بزرگ ادبیات فارسی زردشتی می باشند و بزرگترین و مشهورترین روایات، کتاب دو جلدی روایات داراب هرمزدیار است که در سده یازدهم هجری در هند تدوین شده است. این کتاب سرشار از قوانین و احکام دین زردشتی است و از لحاظ تنوع مطالب با بسیاری از متون پهلوی، از جمله «روایت پهلوی» همانندی دارد. پایان نامه ی حاضر به بررسی پرسش و پاسخ های فقهی این کتاب و مقایسه¬ی آنها با دیگر متون فقهی (فارسی میانه و فارسی نو) می پردازد. واژگان کلیدی: روایات داراب هرمزدیار، روایات پهلوی، پرسش و پاسخ های فقهی، فارسی زردشتی
- Abstract
- Fiqh (religious jurisprudence) means the science and knowledge of religious orders, is one of the ways to preserve and codify the ancient religious traditions and has often been reflected in a style of inquiries and responses among religious leaders. In the period of New Persian, there are texts known as "Zoroastrian Persian" because of the vocabulary, grammar and content used in these books. The texts were written by Zoroastrian community of Iran and India in Persian alongside Pahlavi and Pazand after the advent of Islam in Iran. These texts are in verse, such as Sad-dar Nazm and Arda Viraf Nameye Manzum etc … or in prose, such as Sad-dar Nasr, Sad-dar Bundahi?n and other narrative and written collections. Religious questions and answers between Zoroastrians of Iran and India, form a large part of the Zoroastrian Persian literature. The largest and most popular of them is the two-volume "The Rivayat of Darab Hormazyar" which has been compiled in 1100 A.H in India. The book contains many Zoroastrian rituals and is similar to Pahlavi texts including Pahlavi Rivayats. This thesis studies religious inquiries and responses of Rivayat of Darab Hormazyar and compares it with other zoroastrian texts in Middle and New Persian. Key words: Rivayat of Darab Hormazyar, Pahlavi Rivayats, religious inquiries and responses, Zoroastrian Persian.