عنوان پایان‌نامه
بررسی میدانی خصوصیات هیدرولیکی جریان و شاخص‌های آبیاری در شرایط کشت داخل جویچه
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی-آبیاری وزهکشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6550;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70803
- تاریخ دفاع
- ۲۹ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- پیام کمالی
- استاد راهنما
- مسعود پارسی نژاد, حامد ابراهیمیان طالشی
- چکیده
- چکیده آبیاری جویچه¬ای از روش¬های متداول و کم هزینه آبیاری بوده و اکثر کشت¬های ردیفی در کشور به این طریق آبیاری می¬شوند. در این مطالعه، آبیاری جویچه¬ای و شیوه جدید کشت در داخل جویچه با توجه به مزایایی از جمله استفاده بهینه از رطوبت داخل جویچه توسط گیاه و دور ماندن گیاه از نمک تجمع یافته روی پشته هنگام آبیاری با آب شور، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. هدف اصلی این تحقیق مقایسه هیدرولیک جریان آب و ضرایب نفوذ و زبری در کشت داخل جویچه و روی پشته در دو دبی مختلف بود. همچنین روش‌های مختلف تخمین ضرایب نفوذ و زبری در دو روش مختلف کشت مورد ارزیابی قرار گرفتند. این مطالعه در مزرعه آموزشی و پژوهشی دانشگاه تهران واقع در کرج انجام شد. چهار تیمار آزمایشی با دو دبی ثابت ورودی (29/0 و 44/0 لیتر بر ثانیه) و دو روش کشت در داخل جویچه و کشت روی پشته در نظر گرفته شد. ضریب زبری جویچه در این مطالعه توسط رابطه مانینگ تعیین شد. روش¬های مختلف برآورد ضرایب معادله نفوذ شامل IPARM، INFILT، SIPAR-ID، بهینه¬سازی چند سطحی و دونقطه¬ای الیوت و واکر نیز در این تحقیق مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفتند. دو روش بهینه¬سازی چند سطحی و SIPAR-ID در تخمین ضریب زبری مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کشت داخل جویچه در شیب زیاد در زمان پیشروی تفاوتی ایجاد نکرد ولی زمان پسروی را به خصوص در دبی کم کاهش داد. همچنین در این مطالعه، راندمان کاربرد آبیاری برای هر دو روش کشت تقریباً برابر بود. درصد رواناب کشت روی پشته بیشتر از کشت داخل جویچه در شرایط دبی کم بود و با افزایش دبی درصد رواناب برای کشت داخل جویچه مقدار بیشتری داشت. کشت داخل جویچه در دبی کم و کشت روی پشته در دبی زیاد نفوذ عمقی بیشتری داشت. با افزایش دبی، تلفات رواناب و نفوذ عمقی افزایش و راندمان کاربرد آبیاری کاهش یافت. کشت داخل جویچه باعث افزایش ضریب زبری تا 25 درصد شد. IPARM و بهینه¬سازی چند سطحی با متوسط خطای نسبی کمتر از 2 درصد برای همه تیمار¬های آبیاری بهترین عملکرد در تخمین حجم آب نفوذ یافته در خاک را در بین روش¬های مختلف مورد بررسی داشتند. روش دو نقطه¬ای نیز با متوسط خطای نسبی کمتر از 10 درصد عملکرد قابل قبولی داشت. روش¬های INFILT و SIPAR-ID دقت پایینی در تخمین حجم آب نفوذ یافته در خاک داشتند و خطای نسبی آنها در بعضی آبیاری-ها حتی
- Abstract
- Abstract Furrow irrigation is one of the low-cost and common surface irrigation methods and most of row cultivations in Iran are irrigated in this way. Furrow irrigation and the new method of cultivation in furrows, according to its advantages such as optimum utilization of furrow moisture by the plant as well as keeping the plant away from the cumulated salt on the ridge when applying saline irrigation water, were investigated in this study. The main objective of this study was to compare water flow hydraulics and infiltration and roughness coefficients in vegetated and bare furrows at two different inflow discharges. In addition, different estimation methods of infiltration and roughness coefficients were evaluated under two cultivation methods. The study was conducted at the experimental farm of University of Tehran located in Karaj. Four experimental treatments with two constant inflow discharges (0.29 and 0.44 lit/s) as well as two cultivation types in vegetated and bare furrows were considered. In this study, roughness coefficient of furrow was determined via Manning's equation. Different methods including IPARM, INFLIT, SIPAR-ID, multilevel optimization and two-point method were also evaluated to estimate the infiltration equation coefficients. Two multilevel optimization method and SIPAR-ID were evaluated and compared in estimation of roughness coefficient. The results indicated that vegetated furrows at high slopes did not affect advance time while it reduced recession time at lower discharge. Irrigation application efficiency for both cultivation methods was almost equal. Runoff loss in bare furrows was more than in vegetated furrow under low discharge condition, and with increasing discharge, the runoff loss for vegetated furrows had higher value. Vegetated and bare furrows had higher deep percolation loss in low and high discharges, respectively. With increasing discharge, runoff and deep percolation increased and irrigation application efficiency decr
