عنوان پایان‌نامه
بررسی تاثیر میدان مغناطیسی بر روی استقرار گیاهچه و عملکرد ارقام سویا در سیستم های خاک ورزی
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی-زراعت
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6601;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71663
- تاریخ دفاع
- ۱۶ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- محسن جمالی
- استاد راهنما
- محمدرضا جهانسوز
- چکیده
- جهت بررسی اثرات خاکورزی و پرایمینگ بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم سویا، آزمایشی در مزرعه آموزشی- پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در کرج در تابستان و پاییز 1393 انجام شد. طرح آزمایشی به صورت کرت‌های خردشده فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. به طوری که خاکورزی (خاکورزی متداول و بدون خاکورزی) در کرت اصلی و پرایمینگ (پرایم با محلول 4/0 درصد نیترات پتاسیم و بدون اعمال پرایمینگ) و رقم های ویلیامز، L17 و 032، به صورت فاکتوریل در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. مطالعه و بررسی اثر متقابل سیستم‌های خاکورزی و پرایمینگ بر روی جوانه زدن و استقرار گیاهچه نشان داد که استقرار گیاهچه تحت تاثیر سیستم خاکورزی و پرایمینگ در سطح احتمال 1 درصد قرار گرفت به گونه‌ای که بیشترین تعداد بوته در زمان بدون انجام پرایمینگ و سیستم خاکورزی حفاظتی با 33/25 بوته مشاهده شد. عملکرد دانه، اجزاء عملکرد و ارتفاع گیاه در تیمار‌های آزمایشی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با اعمال پرایمینگ در سیستم‌های متداول و حفاظتی عملکرد به طور معنی‌داری کاهش پیدا کرد. رقم ویلیامز در اکثر صفات به جزء تعداد دانه در غلاف، ارتفاع و شاخص برداشت نسبت به دیگر ارقام برتری داشت. رقم 032 به دلیل برخورد دوره پر شدن دانه با دماهای پایین نتوانست به پتانسیل واقعی خود برسد. رقم ویلیامز در سیستم خاکورزی متداول بیشترین عملکرد به مقدار 3559 کیلو گرم در هکتار تولید نمود. همچنین در خاکورزی حفاظتی رقم L17 با تولید 2385 کیلوگرم در هکتار عملکرد بیشتری نسبت به سایر ارقام داشت ولی این تفاوت معنی‌دار نبود. در سیستم خاکورزی حفاظتی بر خلاف سیستم خاکورزی معمول ساقه اصلی سهم بیشتری در تولید عملکرد نهایی ارقام سویا داشت. در بین ارقام نیز رقم 032 بخش عمده عملکرد خود را از ساقه اصلی و نسبت سهم ساقه اصلی به شاخه‌های فرعی در مقایسه با ارقام دیگر بیشتر بود.
- Abstract
- To study the effects of tillage systems and seed priming on yield and yield components of three soybean cultivars, a field experiment as split factorial structure based on a randomized complete block design with three replications was carried out at Research Field of Faculty of Agriculture, University of Tehran, Karaj, Iran in 2014. The main plots were two tillage systems level (conventional and No-till) and factorial combinations of seed priming at two levels (priming with 0.4 of Potassium nitrate and No-priming) and three soybean genotypes (Williams, L17 and 032) were assigned in sub-plots. Results showed that tillage system × priming interaction was significant (p ?0.01) on seed germination and seedling establishment. The highest value of plant density (25.3 plants per meter square) was related to non-priming in conservation tillage system. Also, seed priming reduce grain yield in both conventional and conservation tillage systems. In the most traits, except number of grain per pod, plant height and harvest index, Williams cultivar was better than L17 and 032 cultivars. Since grain filling period of 032 cultivar was occured at cold tempratures, this cultivar couldn’t produce its potential yield. The highst value of graing yield (3559 kg.ha-1) was related to Williams cultivar in conventional tillage system. Also, in conservation tillage system, the highst value of grain yield was attained in L17 cultivar that doesn’t showed significant difference with other cultivars. In the conventional tillage system main stem have a higher effect on final soybean yield than the routine tillage system. Among cultivars also the grain yield was highly under the influence of main stem than secondary branches particularly in 032 cultivar as compared to other cultivars.
