عنوان پایان‌نامه
گسترش اتصال و پیدایش ساختار فرم:طراحی موزه مارلیک
- رشته تحصیلی
- تکنولوژی معماری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 10895;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70924
- تاریخ دفاع
- ۱۴ تیر ۱۳۹۴
- دانشجو
- بیتا واثقی پناه
- استاد راهنما
- کتایون تقی زاده آذری
- چکیده
- در بسیاری از پروژه‌های بزرگ و حرفه‌ای امروز که از فرم‌های سیال استفاده کرده اند، مسائلی همچون ناخوانایی مقیاس، آشوب بصری خطوط مفصل بندی و همسو نبودن تقسیمات ضروری سازه و پوشش با ایده‌های اولیه‌ی معمار، به چشم می آیند. بررسی این مشکلات در چارچوب تکتونیک معماری، یا معادل به کار رفته در این تحقیق، ساخت شناسی، صورت می‌گیرد. در تاریخ معماری، به طور پراکنده در مباحث مرتبط با تزئینات عملکردی، به مسئله‌ی ساخت شناسی اشاره شده است. اما توجه جدی و مطرح شدن آن به عنوان یک دانش، در نیمه‌ی دوم قرن نوزدهم به وقوع پیوست، و مبانی آن در قرن بیستم تدوین شد. با ظهور معماری دیجیتال و تأکید آن بر سطوح پویا، منحنی‌های سه بعدی و فضای داخلی و خارجی ممتد، و اقدام به ساخت این سطوح با روش‌های ساخت سنتی و دیجیتال، ساخت شناسی بار دیگر در مرکز توجه قرار گرفت. در سال‌های اخیر پروژه‌های تحقیقاتی و طراحی با توجه به ویژگی‌های مصالح و اهمیت دادن به نقش روش‌های ساخت در مراحل اولیه‌ی طراحی تلاش کرده اند ارتباط میان اصول ساخت شناسی و معماری دیجیتال را برقرار سازند. برخی نتایج به دست آمده در قالب پروژه‌های دانشگاهی و یا بخشی از یک پروژه‌ی واقعی ساخته شده‌اند و تحقیقات در این باره ادامه دارد. در کشورما عمده فعالیت پروژه‌های دانشجویی در حوزه‌ی طراحی دیجیتال و توسعه‌ی روش‌های آفرینش فرم مجازی (فرم یابی و بهینه سازی) بوده، و بررسی امکان ساخت این فرم‌ها در مقیاس واقعی، و پرداختن به جزئیات و اتصالاتی که این فرم‌هارا به کالبد معماری تبدیل می‌کند، در حاشیه قرار گرفته است. ساخت دیجیتال نیز به تازگی در مقیاس بسیار محدود و به دور از نیازهای عملکردی آغاز به کار کرده و فاصله‌ی بسیاری بین طراحی و ساخت وجود دارد. علی رغم وجود آثار معماری قابل توجه، مطالعات درباره‌ی تئوری ساخت شناسی در ایران تا حد زیادی مغفول مانده است. در این پژوهش علاوه بر توصیف فرم سیال در چارچوب اصول ساخت شناسی، کوشش شده طرح یک پیونده‌ی قابل تولید با ساخت دو بعدی دیجیتال ارائه گردد و مفصل بندی فرم نیز با توجه به معیارهای ساخت شناسانه و الگوی برگرفته از گسترش این پیونده صورت گیرد. دیگر عناصر ساختمانی به کار رفته در طرح نیز به گونه در نظر گرفته شده‌اند که امکان سازگاری با ساخت سنتی و تکنولوژی متوسط را داشته باشند و در عین حال، سیالیت و آزادی فرم حفظ گردد. پیونده به صورت پیچش نامقید در نظر گرفته شده تا ساخت آن به کمک برش دو بعدیCNC، امکان پذیر باشد. برای تبدیل فرم به ساختارِ مفصل بندی شده با این پیونده‌ها از روش همنشینی مماسی کره ها ی همسان به کمک مدل سازی در افزونه‌هایKangaroo و Grasshopper استفاده شده است. این مجموعه به عنوان پوسته‌ی مشبک با اعضای چوبی در قالب طرحی برای سازه‌ی بام موزه‌ی مارلیک به کار رفته است. در نگاه کلان، این پژوهش در صدد آن است که روشی برای پررنگ کردن نقش معمار و افزایش فعالیت وی در فرایند تبدیل فرم طراحی شده به فرم قابل اجرا بیابد و رویکرد‌ی معمارانه را در طراحی عناصر ساختمانی مطرح کند
- Abstract
- Many of today’s professional projects which have used fluid forms, suffer from problems like scale illegibility, visual disturbances of articulation and Incompatibility of structural members or covering tile divisions with architect basic ideas. Such problems are studied in the context of architectural tectonics. Mentioned issues were scattered related to functional ornamentation topic in the history of architecture. But serious attention and consideration as a knowledge took place in the second half of the nineteenth century, and its principles were not developed until twentieth century. With the advent of digital architecture and its focus on dynamic surfaces, interior and exterior Continuity, three-dimensional curves, and trying to build the surfaces with the Combination of digital and traditional manufacturing techniques, once again, tectonics have been received more attention. In recent years, research and design projects involved with the material properties and importance of construction in the early stages of design have been trying to improve relationship between digital architecture and tectonics. Some of the results have been obtained in the form of academic projects or part of a real project. Research is ongoing in this regard. In the field of digital design, our country’s academic projects focus on creating virtual form (form finding and optimization). The feasibility of constructing these forms in full-scale, also necessary details and connections that brings them to reality, are Located on the edge. Despite significant architectural works, studies on the construction theory of Iran, has largely been neglected. This project trying to describe fluid forms in the context of architectural tectonics. Moreover considered the possibility of traditional craftsmanship combined with digital technology compatibility to same, save the form fluidity and freedom. In the 21st century, as free form design gains popularity, free-form grid shells are becoming a universal structural solution, so this structural system used as the project case study that shapes Marlik museum roof. The museum is chosen as the main design case study of this research. To help simplifying fabrication, two-dimensional CNC cutting has been chosen for shaping the nodes. The form converted to articulated structure with circle packing method. Kangaroo and Grasshopper plug-ins are used for modeling. Final product is a structural node connector that manufactured in full-scale. In general, this study has sought a way to highlight the role of the architect and his work in the process of converting conceptual forms to the Practical one to find architectural approach to design and construction building elements.
