عنوان پایان‌نامه

فرایند نظریه ی لکان و پرداخت اجرای دو نمایش نامه ی تک نفره ، کاسپار- آخرین نوار کراپ- کارگردانی و اجرای نمایش نمی دورنم یا بغضی که نمی ترکد.




    رشته تحصیلی
    کارگردانی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69673
    تاریخ دفاع
    ۲۷ خرداد ۱۳۹۴

    چکیده به زعم نگارنده و با تکیه بر نظریات لاکان، نمایش تک نفره ی زبان محور، نزدیک ترین شیوه برای بروز ناخودآگاه انسان عصر حاضر است. تنها گویی، عنصری است که به عمق ناخودآگاه نفوذ می‌کند. این ادعا بر نظریات لاکان استوار است که آن نظریات را تنها می‌توان با تفکر پست مدرن هم تراز دانسته و راهی برای فهم آن گشود. با تحلیل دو نمایش کاسپار نوشته پیتر هانتکه و آخرین نوار کراپ نوشته ساموئل بکت و همچنین بررسی عنصر زبان در میان نظام‌های نشانه¬ای و ارتباطی تئاتری پی می¬بریم که مابقی نظام‌های غیر زبانی همچون نظام شنیداری، دیداری، لامسه و بساوایی و همچنین عوامل دیگر موثر در هنر نمایش از نظام زبانی تأثیر به¬سزایی گرفته و اگر عنصر زبان که تشریح¬کننده رابطه¬های ما با دنیای بیرونی است، وجود نداشته باشد، عوامل تکمیلی نمایش همچون رنگ، نور، لباس، گریم، موسیقی، اعلانات و غیره عقیم خواهد ماند. دو نمایشنامه مذکور و همچنین مسیر ورود به بحث، یعنی نظریات لاکان، هر دو زمانی بیشترین فهم را خواهند داشت که بر اساس تفکر پست مدرن سنجش شوند. با این وصف و با اتکا به مسیر بحث و با در نظر گرفتن شرایط نمایش تک نفره که همواره با خطرات عدم توفیق در ارتباط، ایجاد تفکر و جذابیت همراه است، سعی خواهد شد در نتیجه با تکیه بر نظریات لاکان، مسیری برای برون رفت از این خطرات در حوزه اجرا پیشنهاد گردد.
    Abstract
    Abstract The drama based on language, with only one character (solo drama) is the nearest way to explain unconsciousness humanities in today's world. Monologue is an element that penetrates deep into the unconscious. This claim is based on the theories of Lacan which are only aligned with the thoughts of Postmodern. In criticizing two parts "Kaspar" by "Peter Handke" and " Krapp`s Last Tape " by"Samuel Beckett" and also by checking the element of language among theater systems, is understood that other non-linguistic systems such as Auditory, visual, tactile and tactility are all influenced by the linguistic system and the element of language that describes our relation with the outside world, other show complementary elements such as light and color and grime and music and displays it all would be nothing without language world. These two pieces and the entry way to the discussion, that means the theories of Lacan, all both will be included as they would evaluate with postmodern thought. With this description and pressing the path of discussion and considering the conditions of the solo drama (solo set) which is still threatened by the lack of communication, creative thinking and make the attraction; we try to propose another way on the theories of Lacan for moving away from these threats in the field of representation. Keywords: Solo drama, The theories of Lacan, Language, The Postmodern Theatre, Kaspar, Krapp`s Last Tape.