عنوان پایاننامه
تاثیر اندیشه های مارسل دوشان در شکل گیری هنر در دوران جدید
- رشته تحصیلی
- نقاشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 10883;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70740
- تاریخ دفاع
- ۳۱ خرداد ۱۳۹۴
- دانشجو
- مجید احمدآبادی
- استاد راهنما
- اصغر کفشچیان مقدم
- چکیده
- مارسل دوشان در دوره آشوب فکری و هنری که طی دهههای آخر قرن نوزدهم و پس از جنگ جهانی اول به وقوع پیوسته بود پا به دنیای هنر گذاشت. علاقه اولیه دوشان در نقاشی به سبک کوبیسم بود و تأثیرگذارترین آثار او در ارتباط با جنبش دادا بود با وجود این وابستگیها، دوشان از مستقلترین هنرمندان به حساب میآمد و در نهایت با هیچ مکتب و تفکری انس و الفتی نداشت. بخش عمدهای از تأثیر و نفوذ او برگرفته از حرکات و یا موقعیتهای مربوط به ماهیت هنر و قسمت اعظمی از شهرت او در پس آثاری شامل اشیاء معمولی یا حاضرآمادههایش است، اما شاهکار دوشان که به شکل ساختاری از شیشه، فلز و ساختار رنگی ارائه شد که با عنوان "عروس را عزبهایش برهنه میکنند، حتی" (23-1915) یا "شیشه بزرگ" شناخته شده است. رسالهی حاضر شامل چهار بخش است. در بخش نخست زندگی و زمانهی مارسل دوشان، تجربیات و تأثیرپذیری وی از سبکها و نهضتهای ابتدای قرن بیستم میلادی، بازی زبانی خاص وی در ایجاد شک و تردید نسبت به هر چیز و علاقهی او به زندگی ماشینی و ماهیت مکانیکی دنیای پیرامون به تفصیل مورد مطالعه قرار گرفته است؛ در این بخش همچنین ریشههای شکلگیری ایدههای دوشان در آفرینش "حاضرآمادهها" تا زمان شکلگیری جنبش دادا پس از جنگ جهانی (اول) مورد بررسی قرار گرفته است. بخش دوم شامل مطالعهی توسعه نظریات دوشان پس از ورودش به آمریکا و تأثیراتی است که این محیط جدید بر او گذاشت؛ در این بخش همچنین تأثیرات آگاهانه یا ناآگاهانهای که دوشان بر تعداد کثیری از هنرمندان همنسل خود گذاشت موردتوجه قرار گرفته است. بخش سوم شامل بررسی و مرور چهار اثر دوشان است. که هر یک از این چهار اثر به نوبه خود تأثیرات شگرفی در دنیای هنر معاصر خود به جاگذاشتند. مطالعات بخش چهارم نیز بر تأثیر اندیشههای دوشان بر هنرمندان نیمه دوم قرن بیستم میپردازد. میتوان گفت یکی از اصلیترین نوآوریهای دوشان، این بود که تعریف دوبارهای از مرزها و دستهبندیهای هنری از ابتدا تا اواسط قرن بیستم انجام داد. دوشان اعتقاد داشت که هر چیزی میتواند هنر باشد، اگر هنرمند آن اینطور بگوید
- Abstract
- Marcel Duchamp came into the world of art during the last decades of the nineteenth century with the intellectual and art ferment having occurred after the First World War. Duchamp's early interest in painting was the cubism style in painting and his most influential works were associated with the Dada movement. In spite of these dependencies, Duchamp was considered as one of the most independent artists and ended up with no school or thought. Much of his influence is taken from the movements or positions relevant to the nature of art and a majority of his fame is related to ordinary or ready-made objects, but Duchamp's masterpiece formed of glass, metal, and colored structure is proposed. It is known as "the bride is naked by unmarried people, even" (1915-23) or "big glass". This thesis consists of four sections. In the first section, the Life and Times of Marcel Duchamp, his experience and flexibility for styles and movements of the early twentieth century, his own language game crating skepticism towards everything, his interest in the modern life and the mechanical nature of the world around us are discussed in detail. In this section, the origins of the formation of Duchamp's ideas in the creation of "ready-mades" until the formation of the Dada movement after World War (I) have been studied as well. The second section includes the development of Duchamp's ideas after his arrival in America and the impact of this new environment on him. Moreover, Duchamp's conscious or unconscious influences on many contemporary artists have been taken into account in this section. The third section includes a review of Duchamp's four works and each of these four works left a significant impact in the world of contemporary art. The fourth section studies the influence of Duchamp's ideas on the second half of the twentieth century's artists. It can be said that one of Duchamp's major innovations is the re-definition of the art boundaries and categories from the beginning to the mid-twentieth century. Duchamp believed that anything can be art, if the artist says it is so.