عنوان پایان‌نامه

بررسی تأثیر توأم سطوح مختلف انرژی و محدودیت خوراک روی عملکرد و بروز آسیت در جوجه های گوشتی



    دانشجو در تاریخ ۰۲ تیر ۱۳۹۴ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی تأثیر توأم سطوح مختلف انرژی و محدودیت خوراک روی عملکرد و بروز آسیت در جوجه های گوشتی" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6422;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69322
    تاریخ دفاع
    ۰۲ تیر ۱۳۹۴

    هدف از این تحقیق بررسی تاثیر توأم سطوح مختلف انرژی و محدودیت خوراک روی عملکرد و پیشگیری از عارضه آسیت در جوجه¬های گوشتی سویه آرین بود. این پژوهش در قالب طرح بلوک¬های کاملا تصادفی به صورت آزمایش فاکتوریل با 2 عامل شامل محدودیت خوراک و انرژی جیره و هر عامل در 3 سطح که سطوح محدودیت خوراک شامل بدون محدودیت خوراک، محدودیت خوراک 6 ساعت از 21-7 روزگی و 4 ساعت از 28-21 روزگی، محدودیت خوراک 6 ساعت از 14-7 روزگی و 4 ساعت از 21-14 روزگی و سطوح انرژی جیره شامل مطابق کاتالوگ،100 کیلوکالری در دوره آغازین و 150 کیلوکالری در دوره رشد و پایانی کمتر از کاتالوگ،200 کیلوکالری در دوره آغازین و 300 کیلوکالری در دوره رشد و پایانی کمتر از کاتالوگ با 4 تکرار انجام گرفت. این تحقیق با استفاده از 360 قطعه جوجه گوشتی سویه آرین حساس به سندرم آسیت انجام گرفت که 180 قطعه از جوجه¬ها جنس نر و 180 قطعه دیگر جنس ماده بودند. سطوح مختلف انرژی از روز اول اعمال شد و از 7 روزگی به بعد محدودیت ها اعمال شدند. برای القای آسیت از روش استرس سرمایی و افزایش نمک جیره استفاده شد. محدودیت غذایی افزایش وزن بدن در نرها و ماده¬ها را در کل دوره تحت تاثیر قرار نداد. کاهش سطح انرژی جیره افزایش وزن بدن در نرها را افزایش داد (05/0>P) ولی در افزایش وزن ماده¬ها تاثیر معنی¬داری نداشت. اعمال برنامه محدودیت خوراک در نرها و ماده¬ها تاثیر معنی¬داری بر مصرف خوراک در کل دوره نداشت. کاهش سطح انرژی جیره در نرها مصرف خوراک را افزایش داد و با گروه شاهد(سطح 1 انرژی) تفاوت معنی¬داری داشت (05/0>P). در ماده¬ها مصرف خوراک با کاهش سطح انرژی جیره افزایش یافت ولی تفاوت با گروه شاهد معنی¬دار نبود. اعمال برنامه محدودیت خوراک در نرها ضریب تبدیل غذایی را در 42 روزگی بهبود داد (05/0>P) ولی در ماده¬ها تفاوت معنی¬دار نبود. کاهش سطح انرژی جیره در نرها ضریب تبدیل غذایی را در 42 روزگی بهبود داد ولی تفاوت با گروه شاهد معنی¬دار نبود. در ماده¬ها سطح 3 انرژی به خاطر مصرف خوراک بیشتر ضریب تبدیل غذایی بیشتری داشت و با گروه شاهد تفاوت معنی¬داری داشت (05/0>P). محدودیت خوراک 21-7 روزگی در نرها شاخص تولید را بهبود داد (05/0>P) و در ماده¬ها محدودیت خوراک تفاوت معنی¬داری بر شاخص تولید نداشت.کاهش سطح انرژی جیره تفاوت معنی¬داری بر شاخص تولید در نرها و ماده¬ها نداشت. هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن در نرها با اعمال محدودیت خوراک و کاهش سطح انرژی جیره کاهش یافت (05/0>P). در ماده¬ها هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم افزایش وزن تحت تاثیر محدودیت خوراک قرار نگرفت ولی با کاهش سطح انرژی جیره کاهش یافت (05/0>P). وزن کبد، طحال و ریه با اعمال محدودیت خوراک و کاهش سطح انرژی جیره در نرها تحت تاثیر قرار نگرفت. محدودیت خوراک 21-7 روزگی در ماده¬ها وزن طحال را کم کرد (05/0>P) ولی بر وزن کبد و ریه تاثیر معنی¬داری نداشت همچنین کاهش سطح انرژی جیره تاثیر معنی¬داری بر وزن این ارگان¬ها نداشت. وزن قلب در نرها تحت تاثیر محدودیت خوراک و انرژی جیره قرار نگرفت. وزن قلب در ماده¬ها با کاهش سطح انرژی جیره کاهش یافت (05/0>P) ولی تحت تاثیر محدودیت خوراک قرار نگرفت. نسبت بطن راست به کل بطن در نرها و ماده¬ها تحت تاثیر محدودیت خوراک قرار نگرفت ولی در نرها سطح 2 انرژی بیشترین نسبت بطن راست به کل بطن را داشت (05/0>P). درصد تلفات ناشی از آسیت در نرها با اعمال محدودیت خوراک کاهش یافت (05/0>P) و با کاهش سطح انرژی جیره در نرها تلفات کم شد ولی معنی¬دار نبود. در ماده¬ها محدودیت خوراک و انرژی جیره تاثیر معنی¬داری بر تلفات ناشی از آسیت نداشت. اعمال محدودیت خوراک تفاوت معنی¬داری بر مقادیر هموگلوبین، گلبول¬های قرمز خون و هماتوکریت در نرها و ماده¬ها نداشت ولی سطح کورتیزول را افزایش داد (05/0>P). کاهش انرژی جیره مقادیر هموگلوبین، گلبول¬های قرمز خون و هماتوکریت در نرها را کاهش داد (05/0>P) و سطح کورتیزول افزایش یافت (05/0>P). در ماده-ها مقادیر این فراسنجه¬ها تفاوت معنی¬داری نداشت. هورمون T3 در نرها تحت تاثیر محدودیت خوراک و انرژی جیره قرار نگرفت ولی T4 در نرها با اعمال محدودیت خوراک و کاهش سطح انرژی جیره افزایش یافت (05/0>P) و همچنین نسبت T3 به T4 با اعمال محدودیت خوراک و کاهش سطح انرژی جیره در نرها کاهش یافت (05/0>P). در ماده¬ها اعمال محدودیت خوراک و کاهش سطح انرژی جیره تاثیر معنی¬داری بر T3 و T4 و همچنین نسبت این دو هورمون نداشت. با توجه به نتایج محدودیت خوراک 6 ساعت از 21-7 روزگی و 4 ساعت از 28-22 روزگی کمترین میزان تلفات ناشی از آسیت را در نرها و ماده¬ها داشت و از طرف دیگر وزن بدن در پایان دوره تفاوتی با گروه شاهد نداشت و همچنین سایر شاخص¬های مرتبط به آسیت در این گروه بهتر از دو گروه دیگر محدودیت بود. از طرف دیگر کاهش سطح انرژی جیره به صورت 100 کیلوکالری در دوره آغازین و 150 کیلوکالری در دوره رشد و پایانی کمتر از کاتالوگ جدید سویه آرین از لحاظ عملکرد و تلفات و شاخص¬های مرتبط به آسیت تا حدودی بهتر از دو گروه دیگر بود. نتیجه¬گیری کلی که می¬توان از این طرح کرد این است که اعمال محدودیت خوراک 6 ساعت از 21-7 روزگی و 4 ساعت از 28-22 روزگی در کاهش تلفات ناشی از آسیت بدون تاثیر بر وزن نهایی در جوجه¬های گوشتی آرین موثر می¬باشد. همچنین در مناطقی که بروز آسیت شایع است می¬توان همزمان با اعمال این محدودیت خوراک سطح انرژی جیره را به صورت 100 کیلوکالری در دوره آغازین و 150 کیلوکالری در دوره رشد و پایانی نسبت به کاتالوگ جدید سویه آرین کاهش داد.
    Abstract
    The purpose of this study was to evaluate the combined effects of different levels of energy and feed restriction methods on performance and prevention of ascites in Arian broiler chickens. This experiment was carried out based on randomized complete block design in a factorial arrangement with 2 factors including: Three feed restriction methods and three dietary energy levels. Feed restriction methods were: without feed restriction, 6 hours feed restriction from 7 to 21 days and 4 hours from 22 to 28 days, 6 hours feed restriction from 7 to 14 days and 4 hours from 15 to 21 days. Dietary energy levels including: as catalogs, 100 kcal in starter period and 150 kcal in the grower and finisher period lower than catalog, 200 kcal in starter period and 300 kcal in the grower and finisher period lower than catalog with 4 replications. This experiment was carried out by using 360 Arian broiler chicks susceptible to ascites syndrome with 180 male and 180 female. Ascites induced by cold stress and increasing dietary sodium. Body weight gain in males and females was not affected by feed restriction in total period. Reducing dietary energy level increased body weight gain in males (P<0.05), but was not significantly effected on females. Applied feed restriction methods in males and females had no significant effect on feed intake during the whole period. Reducing dietary energy level increased feed intake in males (P<0.05). In females, feed intake was increased with reducing dietary energy level, but the difference was not significant. Feed conversion ratio was improved in males at 42 days by applying feed restriction method (P<0.05) but the difference was not significant in females. Feed conversion ratio was improved in males at 42 days by reducing dietary energy level but the difference with the control group was not significant. In females, third level of energy increased feed intake, and feed conversion ratio compare to control group significantly (P<0.05). Production index was improved in males by feed restriction from 7-21 days (P<0.05) and in females feed restriction had not significant effect on production index. Reducing dietary energy level had no significant effect on production index in males and females. Feed cost per kg of weight gain in males was reduced by feed restriction and reducing dietary energy level (P<0.05). The feed cost per kg of weight gain was not affected by feed restriction in females, but with reducing dietary energy level was reduced (P<0.05). Feed restriction method and reducing dietary energy level had no significant effect on liver, spleen and lungs weight in males. Feed restriction from 7-21 days reduced the spleen weight in females (P<0.05) but had no significant effect on liver and lung weight. Also reducing dietary energy level had no significant effect on this organs weight. Heart weight in males was not affected by feed restriction and diet energy. Heart weight in females was reduced with reducing dietary energy level (P<0.05) but was not affected by feed restriction. The right ventricle weight per total ventricle weight (RV:TV) ratios in males and females were not affected by feed restriction but second level of energy had the highest ratio in males (P<0.05). Percent mortality due to ascites was reduced in males with feed restriction (P<0.05) but not significantly by reducing dietary energy level in males. Feed restriction and reducing dietary energy level in females had no significant effect on mortality from ascites. Applied feed restriction method on the amount of hemoglobin, red blood cells and hematocrit in males and females had no significant effect, but increased levels of corticosterone (P<0.05). Reducing dietary energy level decreased the amount of hemoglobin, red blood cells and hematocrit in males (P<0.05) and increased corticosterone level, but the amounts of these parameters were not significantly different in females. T3 hormone in males was not affected by feed restriction and diet energy, but T4 in males was increased by feed restriction and diet energy (P<0.05). Also T3 to T4 ratios was reduced by feed restriction and diet energy in males (P<0.05). In females feed restriction and diet energy had no significant effect on T3 and T4 hormones and also T3 to T4 ratios. According to the results 6 hours feed restriction from 7 to 21 days and 4 hours from 22 to 28 days had the lowest mortality due to ascites in males and females and increased body weight insignificantly and other parameters related to ascites in this treatment was better than the other two feed restriction methods. Also reducing 100 kcal diet energy in starter period and 150 kcal in the grower and finisher period lower than the Arian catalog was better than the other two energy levels on performance, mortality and parameters related to ascites. The general conclusion that can be made by this experiment is that the 6 hours feed restriction from 7 to 21 days and 4 hours from 22 to 28 days in reducing mortality due to ascites without impact on the final weight of the Arian broiler is effective. Also in areas where the incidence of ascites is common combination of feed restriction and reducing 100 kcal diet energy in starter period and 150 kcal in the grower and finisher period lower than the Arian catalog is recommended.