بررسی صفت مقاومت به شوری با استفاده از برخی صفات مورفوفیزیولوژیک در برخی از توده های بومی زنیان. (Carum copticum L.)
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی-اصلاح نباتات
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 873;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75251;کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 873;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75251
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- فاطمه صادقی گل
- استاد راهنما
- سیداحمد سادات نوری, حسین رامشینی
- چکیده
- گیاه دارویی زنیان از خانواده چتریان و یکی از گیاهان مهم دارویی ایران است. این گیاه دارای رقم اهلی نبوده و بیشتر به صورت وحشی رشد کرده و از طریق جمع¬آوری از طبیعت مورد استفاده قرار می¬گیرد که این امر سبب انقراض این گیاه به مرور زمان خواهد شد، بنابراین ضرورت شناسایی و ایجاد رقم اهلی در این گیاه احساس می¬شود. به منظور شناسایی میزان مقاومت 28 توده بومی گیاه دارویی زنیان Carum copticum (L.)، آزمایشی در سه مرحله جوانه¬زنی، گیاهچه و گیاه کامل با بررسی صفات مورفولوژی، فیزیولوژی و عملکرد به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار در پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران در سال 1394-1392 انجام گرفت. فاکتور اول سطوح شوری NaCl با مقادیر (صفر، 50، 100 و 150 میلی مولار) و فاکتور دوم 28 توده¬ بومی (اکوتیپ) مختلف ایران بود. در مرحله گیاه کامل اکوتیپ¬های منتخب در دو آزمایش قبل (15 اکوتیپ) کشت گردید. در مرحله جوانه¬زنی صفات جوانه¬زنی (درصد، سرعت، شاخص جوانه¬زنی و... ) و صفات مورفولوژی بررسی شد. در مرحله گیاهچه بعد از چهار هفته از شروع اعمال تنش صفات مورفولوژی و صفات فیزیولوژی با اندازه-گیری آنزیم¬های کاتالاز، پراکسیداز و اسید آمینه پرولین بررسی شد. در مرحله گیاه کامل صفات عملکرد و اجزاء عملکرد اندازه¬گیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد در مرحله جوانه¬زنی اثر اکوتیپ¬ها از نظر همه صفات، در مرحله گیاهچه نیز همه صفات غیر از کاتالاز و پرولین و در مرحله گیاه کامل همه صفات غیر از شاخص برداشت و عملکرد در سطح یک درصد معنی¬دار است که دلیل آن تنوع بالای اکوتیپ¬ها می¬باشد. با بررسی نهایی نتایج در مرحله جوانه¬زنی اکوتیپ¬های یزد، گرگان، سبزوار، شیراز، اراک و کرج در سطوح تنش دارای بالاترین مقاومت به تنش شوری و اکوتیپ¬های فلاورجان، صدوق?، اردبیل? و قائن حساس¬ترین به تنش شوری بودند. در مرحله گیاهچه برای صفات مورفولوژی اکوتیپ¬های اراک، همدان و بیرجند2، مقاوم-ترین و قائن حساس¬ترین به تنش شوری بودند و برای صفات فیزیولوژی اکوتیپ¬های شیراز، همدان و قائن مقاوم¬ترین و اکوتیپ¬های بیرجند2 و شاهدیه2 حساس¬ترین به تنش شوری بودند. در مرحله گیاه کامل اکوتیپ¬های صدوق1، اردبیل2، فلاورجان، شاهدیه1، بشرویه و قم مقاوم-ترین و اکوتیپ¬های تهران، سربیشه1، رفسنجان2، اراک و مرودشت حساس¬ترین به تنش شوری بودند. وا
- Abstract
- Medicinal plant ajwain is from apiaceae family And one of iran's important medicinal plants. This plant don’t has native type and it growth wild and use with muster way, then this way exterminate this plant, therefore had feel importance identity and production native type. In this experiment the effects of salinity stress on tolerance of 28 Landrace of Ajwain (Carum copticum (L.)) was evaluated in three stages germination, seedling & complete plant with investigation morphology, physiology and yield adjectives, the Experiment was carried out as factorial based on a completely randomized block design with three replications in aboureyhan pardis,Tehran university in 1392-1394 years. First factor was levels of salinity (0, 50, 100 & 150 mM) and second factor was 28 iran's different Landraces (ecotype). on the stage of complete plant, the chosen ecotypes from the two stage ago were cultivated. In germination stage, germination adjectives (percentage, rate, index germination & …) and morphology adjectives were evaluation. In seedling stage doings salinity stress for four week, then study morphology & physiology adjectives with measurement catalase, proxidas enzymes & proline amino acid. In complete stage Measured yield and yield components. Results showed that in germination stage different ecotypes effect on whole adjectives & in seedling stage, effect on whole adjectives (except catalase & proline) & in complete plant stage whole adjectives (except harvest index & yield), were significant (p<0.01). therefore ecotypes are so different together. Terminal scrutiny showed that in germination stage, yazd, gorgan, sabzevar, shiraz, arak & karaj ecotypes were most resistant and felaverjan, sadoogh1, ardebil1 & ghaen ecotypes were most sensitive. In seedling stage for morphology adjectives arak, hamedan & birjand2 ecotypes were most resistant and ghaen ecotype was most sensitive. for physiology adjectives shiraz, hamedan & ghaen ecotypes were most resistant and birjand2 & shahedie2 ecotypes were most sensitive. In complete plant stage sadoogh1, ardebil2, felaverjan, shahedie1, boshrooye & ghom ecotypes were most resistant and Tehran, sarbishe1, rafsanjan2, arak & marvdasht ecotypes were most sensitive.