عنوان پایان‌نامه
بررسی مورفولوژیکی و ایمونوسیتوشیمیایی اثر نوسکاپین بر روی رشد و تمایز و تغییرات میکروتوبول در سلولهای لوکمی k۵۶۲
- رشته تحصیلی
- بیوشیمی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 39698;کتابخانه مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک شماره ثبت: 10477ب
- تاریخ دفاع
- ۰۸ بهمن ۱۳۸۷
- دانشجو
- طاهره جمالی
- استاد راهنما
- شهین احمدیان
- چکیده
- نوسکاپین یک داروی آلکالوئیدی ایزوکوئینولین فتالید به دست آمده از تریاک است و درسال های اخیر این دارو به عنوان یک کاندید مهم در درمان سرطان مطرح شده است. نوسکاپین با میکروتوبول ها واکنش داده و کنفورماسیون آن ها را به طور استوکیومتری تغییر می دهد. در ابتدا برای مشاهده اثر دارو بر اسمبلی توبولین ها در شرایط In-vitroآزمایشات کدورت سنجی و میکروسکوپ الکترونی صورت گرفت که نشان داد، نوسکاپین در غلظت‌های معینی می‌تواند باعث کاهش در اسمبلی توبولین‌ها گردد که این فرایند از طریق اثر دارو بر دایمرهای توبولین و غیر فعال کردن آن ها در طی فرایند تشکیل میکروتوبول ها صورت می‌گیرد. در ادامه مطالعات، اثر غلظت معینی از نوسکاپین (µM 25)بر روی رشد، تقسیم سلولی، دینامیک میکروتوبول‌ها،القای تمایز و آپوپتوز سلولهای K562 با استفاده از تکنیک های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند که نوسکاپین در کاهش رشد و تقسیم سلول های K562 موثر است. همچنین در بررسی های میکروسکوپی و فلوسایتومتری مشخص گردید که نوسکاپین سلول های لوکمی K562 را در مرحله متافاز چرخه سلولی متوقف می کند. این نتایج حاکی از این است که مکانیسم هایی که نوسکاپین طی آن منجر به ممانعت تقسیم سلول و تکثیر می شود ممکن است ناشی از توقف دینامیک میکروتوبول های دوک باشد. مطالعات بعدی میکروسکوپی و فلوسایتومتری مشخص کرد که نوسکاپین بعد از توقف سلول ها در میتوز می تواند آپوپتوز را به صورت وابسته به زمان در سلول های K562 که سلول هایی مقاوم به آپوپتوز اند القا کند. به علاوه میزان گونه های اکسیژن فعال ROS در سلول های تحت تیمار با نوسکاپین تغییر چندانی با میزان موجود در سلول های نرمال نکرد. همچنین آزمایشات مختلف میکروسکوپی، فلوسایتومتری وتستNBT نشان دادند که این دارو در غلظت های کم می تواند منجر به القای تمایز در سلول های K562 گردد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که نوسکاپین شاید بتواند به عنوان یک ماده شیمی درمانی برای درمان سلول های لوکمی انسانی K562 از طریق ممانعت تکثیر سلول ها و القای تمایز و آپوپتوز به کار رود.
- Abstract
- Noscapine is a phethalide-isoquinoline alkaloid drug from opium. In recent years, this drug has become an important candidate in cancer therapy. Noscapine intracts to microtubules and alters its conformation stochiometrically. In this study, the turbidimetry test and electron microscopy, have shown that noscapine at the certain concentrations has a low decreasing effect on tubulins assembly. This reduction of polymerization was due to effect of noscapine on tubulin dimers and inactivity of them during microtubule formation in-vitro. Then the effect of noscapine on growth, cell division, microtubules dynamic, induction of differentiation and apoptosis in cells has been studied by using various experimental technics. The results have been shown that noscapine is effective in reduction of growth and cell division in cells. The results of flowcytometric and microscopic experiments confirmed that noscapine arrests leukemia cells in methaphase stage of cell cycle. These results state that the mechanism by which noscapine inhibit the cell division and proliferation might lie from the suppression of spindle microtubules dynamics. Also flowcytometric and microscopic studies, revealed that noscapine can induce apoptosis in cells in time dependent manner following blocking them in mitosis. In addition, the rate of reactive oxygen species (ROS) in cells under noscapine treatment was similar to its rate in normal cells. Also, other flowcytometric and microscopic experiments with NBT test have shown that this drug at low concentration can induce differentiation of cells. Therefore it can be concluded that noscapine has the potential to implement as an effective chemotherapeutic agent for the treatment of human leukemia cells, through inhibition of cells proliferation and inducing differentiation and apoptosis.
