عنوان پایان‌نامه

ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای سکوهای شابلونی با استفاده از منحنی های شکنندگی وابسته به زمان (عمر سازه)



    دانشجو در تاریخ ۲۷ دی ۱۳۹۴ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای سکوهای شابلونی با استفاده از منحنی های شکنندگی وابسته به زمان (عمر سازه)" را دفاع نموده است.


    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 2179;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72736;کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 2179;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72736
    تاریخ دفاع
    ۲۷ دی ۱۳۹۴
    استاد راهنما
    خسرو برگی

    عمده سکوهای موجود در خلیج‌ فارس دارای عمر و قدمت بالایی بوده و نیازمند بازرسی و تعمیرات مداوم اند؛ همچنین با توجه به اینکه عوامل محیطی همچون زلزله، خوردگی، خستگی و... دائما این نوع سازه‌ها را تهدید می‌کنند، وجود روشی برای تخمین آسیب پذیری و احتمال خرابی در طول عمر این سازه‌ها ضروری بنظر می‌رسد. در چارچوب فرایند طراحی بر اساس عملکرد (مورد انتظار از سازه) برای تخمین احتمال خرابی می‌توان با استفاده از منحنی‌های شکنندگی، این احتمال را در سطوح عملکرد مختلف برآورد کرد، تا بتوان دریافت سازه در سطح عملکرد مورد انتظارش چگونه رفتاری را از خود نشان خواهد داد. سکوهای نفتی با توجه به محیط نصب و بهره‌برداری دائما در معرض خوردگی اعضا قرار دارند، این مساله باعث کاهش ضخامت اعضای سکو و در نتیجه کاهش عملکرد این سازه‌ها در زلزله خواهد شد. یکی از روش‌های پیشگیری از خوردگی در سکوها افزایش ضخامت اعضا متناسب با میزان خوردگی در طول عمر سازه است. با توجه به اینکه تاکنون منحنی‌های شکنندگی در سازه های دریایی کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند و تاکنون برای استخراج منحنی‌های شکنندگی تنها مدل اولیه سازه بدون لحاظ کردن عامل پیرشدگی سازه بررسی می‌شد؛ در این تحقیق برای تخمین احتمال شکست سکوها در طول زمان و تحت اثر خوردگی، از منحنی‌های شکنندگی استفاده شد، همچنین برای بررسی کارآمدی روش افزایش ضخامت اعضا، در کنترل تاثیر خوردگی سکو بر رفتار سازه، مدل سکو در دو حالت با افزایش ضخامت اعضا و بدون آن توسط منحنی‌های شکنندگی ارزیابی شده است. در نتیجه این تحقیق منحنی‌های شکنندگی سکو در پنج نقطه زمانی و دو سطح عملکرد به دست آمدند، بر اساس نتایج منحنی‌های شکنندگی، احتمال شکست در سکوی بدون افزایش ضخامت اعضا، با گذشت زمان افزایش می‌یابد، درحالی‌که در صورت افزایش ضخامت اعضا در ناحیه تلاطم خوردگی سکو به خوبی کنترل شده و احتمال شکست سکو پس از 50 سال تغییر چندانی نخواهد کرد.
    Abstract
    A large number of platforms in Persian gulf are approaching to the end of their design life and needs to significant inspection or retrofit to eliminate deficiencies, moreover by consideration of circumferential threats such as earthquake, corrosion, fatigue and…, it is necessary to develop a method for vulnerability assessment and statement of the probability platform failure conditioned upon intensity of ground motion in its service life. According to performance base design method, fragility curves could be used in order to estimation of deterioration probability in various limit states to assess the structures behavior in its expected limit state. By considering the environment of offshore platforms, this infrastructures are constantly exposed to corrosion of members, thus this cause to decrease in thickness of members and consequently reduce in expected performance of structure in earthquake excitation. Using added thickness in members based on anticipated corrosion rate and estimated lifetime of the installation of platform, is one of methods to control the influence of corrosion on structures performance. Regarding that until now Less attention has been paid on fragility curves in offshore platforms and potential effects of aging and deterioration on seismic vulnerability traditionally neglected in fragility curves and less investigated to date, in this study fragility curves were used in order to estimation of failure probability of platform by impact of lifetime exposure to corrosion, as well as the model of structure in two states of by added thickness and without added thickness were investigated in order to assessment of Effectiveness of added thickness method. As a result fragility curves of platform at five different pointes in time and two limit states developed. These fragility curves indicate that will failure probability in without added thickness platform increases by time, in other model by adding thickness of members in splash zone, failure probability don’t increased significantly after 50 years of platforms service life.