عنوان پایان‌نامه
بررسی ریشه های آموزه های نظری و عملی فرقه شبه عرفانی حلقه (کیهانی)
- رشته تحصیلی
- الهیات و معارف اسلامی-ادیان و عرفان
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2362ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70830;کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2362ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70830
- تاریخ دفاع
- ۳۰ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- ناهید مدنی اصفهانی
- استاد راهنما
- بهزاد حمیدیه
- چکیده
- عرفان کیهانی (حلقه) نام جریانی‌ست که حدود سه دهه از بنیان‌گذاری آن توسط آقای محمدعلی طاهری می‌گذرد و از دهه‌ی 80 شمسی در ایران رشد قابل ملاحظه‌ای داشته است. این مکتب شامل آموزه‌های نظری و عملی‌ست که به گفته‌ی بنیان‌گذار آن بر کشف و شهود عرفانی مبتنی می‌باشد. در تعالیم نظری عرفان کیهانی، مباحثی پیرامون هستی‌شناسی، خداشناسی، جهان‌شناسی، انسان‌شناسی، معادشناسی و شیطان‌شناسی مطرح شده است. تعالیم عملی و روش سلوک عرفانی این مکتب بر اتصال به حلقه‌های متعدد شبکه‌ی شعور کیهانی (هوشمندی حاکم بر جهان هستی) مبتنی‌ست و هریک از حلقه‌ها کاربرد مخصوص به خود در جهت کمال و تعالی انسان دارند؛ از جمله اهدافی از قبیل ارتقای جسمی، ذهنی و روانی انسان، کنترل ذهن، تزکیه، دستیابی به آگاهی‌های کمال‌بخش، رسیدن به مقام انسان صالح، نیل به معرفت مناسک دینی و... برای حلقه‌ها عنوان شده است. از سوی دیگر از دهه‌های 60 و 70 میلادی شاهد شکل‌گیری و گسترش جنبش‌های نوین دینی و معنوی در غرب هستیم که گاه از فرهنگ بومی برخاسته‌اند و گاه ریشه در فرهنگی بیگانه نسبت به کشور میزبان دارند. از مقایسه‌ی تعالیم عرفان کیهانی با آموزه‌های دو جنبش نوین دینی و معنوی، یعنی جنبش عصر جدید و ساینتولوژی، و نیز مقایسه‌ی آن با تعالیم نظری و عملی عرفان اسلامی در جهت بررسی ریشه‌داری عرفان کیهانی در این مکاتب، روشن گردید که گرچه عرفان کیهانی با هریک از این مکاتب شباهت‌هایی دارد اما با توجه به تفاوت‌های چشمگیری که با آنها دارد، نمی‌توان حکم به ریشه‌داری عرفان کیهانی در این دو جنبش نوین دینی و معنوی و نیز عرفان اسلامی داد. همچنین به نظر می‌رسد عرفان کیهانی، جریان عرفانی جدیدی‌ست که به دلیل داشتن بیشترین شباهت با عرفان اسلامی، در مقایسه با جنبش‌های نوین دینی و معنویِ غربی، می‌توان آن را برخاسته از بستر فرهنگی ایرانی- اسلامی دانست.
- Abstract
- Circle Mysticism (Interuniversalism) is a movement that almost three decades are passed from its foundation by Mohamad Ali Taheri and has had a significant growth from eighties Solar Hijri in Iran. This school of thought contains theoretical and practical teachings that, as its founder says, are based on mystical intuition. Its theoretical teachings includes ontology, theology, cosmology, anthropology, eschatology and demonology.The practical teachings and mystical path are based on connection with multiple circles of Interuniversal Consciousness. Each circle has its particular application to human excellence and perfection. Some goals of practice of these circles are promotion of physical, mental and psychological conditions of human beings, mind control, purification, acquisition of knowledge to get perfection, becoming righteous human beings, attaining knowledge of rituals and so on. In addition, from sixties and seventies, a great number of New Religious Movements and New Spiritualities have developed and spread in the western societies that some of them are indigenous and some others are originated from foreign cultures. The comparison between Circle Mysticism teachings and two new religious and spiritual movements (New Age Movement and Scientology) and the comparison between Circle Mysticism and teachings of Islamic mysticism illustrate that despite the similarities of Circle Mysticism with these schools of thought, according to notable differences between them, it is not based on them. More over, it seems that Circle Mysticism is a new mystical movement arisen in Islamic-Iranian culture.
