بررسی فرهنگ اعتماد در عصر مشروطه با تاکید بر جوانان کنشگر انقلابی
- رشته تحصیلی
- مطالعات جوانان
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69631;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4763
- تاریخ دفاع
- ۰۱ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- امیرمعین نیک زاد لاریجانی
- چکیده
- اعتماد یکی از اساسی ترین نیازهای فرهنگی هر ملتی قلمداد می شود. چه، امکان گفتگوی میان گفتمان های متفاوت و حتی مخالف را فراهم می آورد و یکی از پایه های دمکراسی به حساب می آید. با استناد به پژوهش های صورت گرفته، جامعه ایرانی عمدتاً از داشتن چنین رهاوردی محروم مانده است. تلاش برای فهم نقش کم رنگ اعتماد در میان ایرانیان در قالب رویکردهای مختلفی صورت گرفته است. یکی از روش های نه چندان پرطرفدار، تعقیب خوی و خصلت تاریخی مردمان یک اقلیم است که در این پژوهش به آن تمسک جسته ایم. نظریه مورد استفاده در این پژوهش نظریه فرهنگ اعتماد پیوتر زتومکا است و منابع تاریخی عمدتاً دست اول و در مواردی دست دوم محسوب می شوند. روش گردآوری داده ها تاریخی و روش تحلیل بر اساس روش های قیاسی جان استوارت میل سامان می یابد. بر اساس میزان کم و کیف اعتماد در بازه تاریخی مورد مطالعه، چهار دوره تاریخی نا همسان به دست آمده است که در هرکدام وضعیت اعتماد حال و هوای یکسانی داشته است. در نهایت با مقایسه دوره های چهارگانه پژوهشگر نتایج خود را از پژوهش ارائه می کند؛ ایرانیان در عصر مشروطه، تمایل چندانی برای اعتماد کردن به حکومت ها ندارند و اعتماد عام گرایانه در میان ایشان در وضعیت شکننده ای قرار دارد. واژگان کلیدی: اعتماد، فرهنگ، تاریخ، مشروطه
- Abstract
- In every society, trust is one of the essential cultural needs. Trust lets different discourses to emerge hence they might be opponent, in other words democracy is based on the trust. Recent research shows us that Iranian rarely trust each other. Why people do not trust? One of uncommon methods for answering this question is seeking of historical nature of given society which I use it in this thesis. I Chose trust culture theory of Zeptomka. Most of historical resources which I have used for this research are first handed and sometimes second handed. The method of analysis is based on Mill’s historical methods. I reach out four different stages out of the historical period which in every stage, trust had an equal quality. In conclusion, we found out that Iranian rarely trust each other in Mashrute’s era and they did not trust government at all. KeyWords: Trust, Culture, History, Mashrute