عنوان پایان‌نامه
اعتبار شهادت یک شاهد و قسم مدعی در اثبات ادعا در فقه اسلامی و حقوق ایران
- رشته تحصیلی
- فقه شافعی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2374ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79650;کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2374ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79650
- تاریخ دفاع
- ۱۶ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- رحمن جعفری
- استاد راهنما
- جلیل امیدی
- چکیده
- از ابتدای تشریع احکام اسلامی مسئله‌ی اثبات ادّعا مورد عنایت ویژه‌ی شارع بوده است و اصول و قواعد کلّی آن در ضمن نصوص و قضایا ذکر شده و سپس در ضمن بسط و توسعه‌ی فقه اسلامی در دوره‌ی اجتهاد و افتا، تفصیل و توسعه یافته است. در نظام داوری اسلامی اموری چند از جمله شهادت و قسم به عنوان دلیل اثبات ادّعا پذیرفته شده‌اند که در صورت فقدان دلیل معارض، مثبت مدّعای خواهان دعوا تلقّی می‌شوند. شروط و تشریفات اقامه‌ی هرکدام از این دو دلیل تابع احکام و مقرّرات ویژه‌ای است. از جمله‌ی این شروط این است که در مقام رسیدگی به دعوا و فصل خصومت، هیچ‌کدام از شهادت شاهد واحد و قسم به تنهایی مثبت مدّعا نیستند؛ ولی در صورت ضمیمه‌ی آن دو به یکدیگر، روی هم دلیلی معتبر برای اثبات ادّعا محسوب می‌شوند. اعتبار این دلیل مستند به احادیث نبوی است که با ارزیابی و بررسی‌های روایتی و درایتی، آشکار شد که بسیاری از محدّثان و فقهای اسلامی بر صحت آنها مهر تأیید می‌نهند، و هم چنین اعتبار آن مستند به اقوال و اقضیه‌ی صحابه و تابعین، اجماع فقهای صدر اسلام و نیز قیاس، عقل و عرف است. از سوی دیگر فقها به عنوان یک قاعده پذیرفته‌اند که اتیان سوگند وظیفه و گاهی حق کسی است که موضع او، به واسطه‌ی موافقت با اصول یا به دلیل مقارنت ادّعای او با قرائن و شواهد، نسبت به طرف دیگر دعوا قوی‌تر است و موازنه‌ی دلالات اصول و قرائن به نفع او است. در دعاویی که مستند به شهادت تنها یک شاهد است، وجود شاهد واحد، موازنه را به نفع مدّعی تغییر می‌دهد. از این رو در اجرای قاعده‌ی مورد بحث قسم متوجّه او است و او حق دارد با ادای سوگند ادّعای خود را اثبات کند. با عنایت به قوّت دلایل مطروحه، نظر بعضی از مذاهب فقهی مبنی بر عدم اعتبار شاهد واحد و قسم مدّعی به عنوان دلیل اثباتی، تضعیف می‌گردد. از نظر کارکرد فقهی و قضایی، این دلیل یعنی شهادت یک مرد و قسم مدّعی یا شهادت دو زن و قسم مدّعی، تنها در دعاوی مالی و آنچه مآلاً مقصود از آن تحصیل مال است قابل استناد است. در این گونه دعاوی شهادت و قسم روی هم دلیل مثبت مدّعا محسوب می‌شوند نه اینکه یکی دلیل و دیگری مؤیّد آن باشد. در نظام حقوقی ایران به تبع از فقه امامیّه دلیل مرکّب از شهادت و قسم در همان محدوده‌ی دعاوی مالی و آنچه مقصود از آن تحصیل مال است پذیرفته شده است. موادّ 230 و 277 از قانون آیین دادرسی مدنی مصوّب 1379 و مادّه‌ی 209 از قانون مجازات اسلامی مصوّب 1392 ناظر به همین موضوع هستند.
- Abstract
- Islamic law establish a valid claim special attention from the beginning of the canonization of founder and principles In addition to the general provisions and the cases cited, and later in the development of Islamic jurisprudence at the time ejtehad and issuing fatwa detailed and developed. Islamic arbitration system several things including testimony and sworn in as Proof of claim has been accepted that in the absence of opposition, claim claimant is considered positive be. Conditions and procedures for performing each of these two reasons is subject to laws and regulations One of these conditions is that the official investigation into the case and hostility season None of the testimony of a single witness shall not by itself proof positive But in case attach the two to each other on a valid reason to prove the claims are the validity of this reason based on the prophetic hadis is to evaluate and Reviews narrative and tact That many Islamic jurists, narrators and their accuracy seal of approval on put and also the validity of the documents, statements the Companions and followers The consensus of Islamic classical jurists and analogy and reason and common law. But if attach the two to each other are considered a valid reason for proof. The validity of the document because the Prophetic hade's the sayings of the Companions and followers, is Consensus jurists of Islam as well as analogy of reason and common sense. On the other hand, in Islamic jurisprudence as a rule adopted that testate oath to duty sometimes right is locality witness, I.e. person who, by virtue of his position agrees with the principles of contiguity or because his claims with evidence, his position is stronger than the other side case, and balance brokers principles and evidence in favor of his. Based on witness only one witness in cases brought, the control unit will change the balance in favor of the claimant, Hence, the implementation of the rule under discussion Swear has noticed and he has the right to prove his claim under oath. Considering the strength of the arguments mentioned above, consider some of the religious faiths not to control credit and Swear of claims as proof, will weaken. In terms of legal and judicial functions, Including Reason Swear claims that can claim to be a single witness or the testimony of two women and a man claiming to Swear, is invoked only in financial claims and what is ultimately the purpose of the acquisition of property. In such cases are considered Swear and testimony on the positive reason claim and the other one Reason it is not confirmed. In Iran's legal system as a result of Reason combination of Shiite jurisprudence and Swear witness, Accepted the same range of financial claims and what the purpose of it is financial education. Articles 230 and 277 of the Code of the Civil Procedure Act 1379 and Article 209 of the Islamic Punishment law Act of 1392 concerning the same subject. Keywords: case, evidence, Swear, witness, Swear claim.
