عنوان پایان‌نامه
بررسی کارایی نانوذرات پلی ساکاریدی حاوی کارکامین در کنترل تخریب هیدروکسی آپاتیت در سامانه کنترل شده
- رشته تحصیلی
- نانوبیوتکنولوژی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71817
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- لیلا قادری
- استاد راهنما
- قاسم عموعابدینی, فاطمه یزدیان
- چکیده
- بهداشت دهان و دندان در کشورهای در حال توسعه و بالاخص کشور ما ایران وضعیت به سامانی ندارد. پژوهش‌های متعددی در زمینه به کارگیری نانوفناوری و به خصوص نانوذرات در جلوگیری از تشکیل بیوفیلم استرپتوکوکوس موتانس و پلاک روی دندان‌ها و کنترل فعالیت باکتریایی در حفره دهانی صورت گرفته است. عمده این مطالعات بر روی نانوذرات فلزی بوده است و تعداد کمتری از آن‌ها از پلیمرهای طبیعی استفاده کرده‌اند. از طرفی در ارتباط با ترکیبات یا داروهای کم محلول در آب نظیر کارکامین اثبات شده که سامانه‌های رسانش دارو بر پایه نانوفناوری ابزارهای نویدبخشی به منظور افزایش زیست دسترس‌پذیری و فعالیت‌های زیستی و هدف قرار دادن بافت یا سلول‌های سرطانی هستند که می‌توانند راه جدیدی برای داروهای با فعالیت ضعیف در شرایط درون‌تنی بگشایند. هدف از این تحقیق توسعه روشی برای تهی? نانوسامانه‌های پلی‌ساکاریدی حاوی کارکامین با نظر به بررسی خواص و ویژگی‌هایی است که در سامانه نانوذره‌ای منجر به بالاترین اتصال و برهمکنش با مینای دندان از یک سو و اثربخشی ضد استرپتوکوکوس موتانس از سوی دیگر می‌شود. لذا نانوذرات نشاسته، کیتوزان و آلژینات بارگذاری شده با کارکامین با روش ترسیب و ژل‌سازی یونی ساخته شدند. همچنین بهینه‌سازی آماری تولید نانوذرات با بیشینه بازدهی به روش طراحی آزمایش سطح پاسخ انجام گردید و مشخص شد که برای نانوذرات نشاسته، کیتوزان و آلژینات حجم‌های اتانول به ترتیب 3/1، 1 و 1 میلی‌لیتر و غلظت‌های کارکامین به ترتیب 1، 1/1 و 6/1 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر در تولید بهینه نانوذرات بارگذاری شده مؤثر می‌باشند. میانگین انداز? نانوذرات نشاسته، کیتوزان و آلژینات بهینه شده با میکروسکوپ الکترونی پویشی و روش تفرق پویای نور اندازه‌گیری شد که نتایج هر دو آنالیز با هم مطابقت داشت و به ترتیب برابر با 1/61، 3/66 و 8/78 نانومتر بود. همچنین پتانسیل زتای این نانوذرات به ترتیب 7/14-، 7/21 و 4/23- میلی‌ولت بود. میزان بارگذاری در نانوذرات نیز به ترتیب برابر با 59/24، 03/51 و 69/29 درصد بود که از طریق قرائت جذب نوری و از روی منحنی استاندارد کارکامین محاسبه شد. از طرفی به منظور بررسی خاصیت ضد میکروبی نانوذرات بر ضد باکتری استرپتوکوکوس موتانس، تعیین حداقل غلظت مهار کننده (MIC) انجام شد که برای نانوذرات نشاسته، کیتوزان، آلژینات و کارکامین خالص به ت
- Abstract
- Oral hygiene in developing countries, especially Iran, is not in a regulated situation. Numerous investigations have been done on the application of nanotechnology, especially nanoparticles in preventing biofilm formation of Streptococcus mutans and plaque on teeth, as well as control of bacterial activity in oral cavity. Most of these studies have done on metallic nanoparticles, while fewer of them have used polymeric nanoparticles. Besides, in association with poorly water-soluble compounds like curcumin, nanotechnology-based drug delivery systems have been proved to be prom¬ising platforms to enhance bioavailability and biological activities and targeting to cancer tissue or cells, which can open up a new avenue for poor in vivo action drugs. The aim of this research was to investigate polysaccharide nanoparticulate systems which interact non-covalently with enamel surface to generate maximum concentration of a natural antibacterial agent (curcumin) on tooth surface to reduce or eliminate bacterial activity. In addition, this nanosystem provides the possibility of curcumin delivery for a long period of time at the target site. So, starch, chitosan and alginate nanoparticles encapsulated with curcumin were fabricated by precipitation and ionic gelation method. Also, statistical optimization of nanoparticles fabrication was performed with maximum efficiency by response surface experimental design, and it was found that ethanol solution volumes for starch, chitosan and alginate nanoparticles by 1.3, 1 and 1mL, respectively; and curcumin concentrations by 1, 1.1 and 1.6 mg/mL, respectively, were effective in optimized production of loaded nanoparticles. The average size of optimized starch, chitosan and alginate nanoparticles were measured by scanning electron microscopy and dynamic light scattering, which their results were in agreement with each other and were 61.1, 66.3 and 78.8, respectively. Also, zeta potential of nanoparticles was -14.7, 21.7 and -23.4 mV, re
