عنوان پایان‌نامه
رسیتال ویلن کلاسیک و بررسی شیوه های تمرینی کنسرتو ویلن خاچا طوریان
- رشته تحصیلی
- نوازندگی موسیقی جهانی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11669;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79457;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11669;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79457
- تاریخ دفاع
- ۱۶ اسفند ۱۳۹۵
- دانشجو
- امین غفاری
- استاد راهنما
- ستاره بهشتی
- چکیده
- اجرا، آخرین مرحله بیان موسیقی است. که در آن نوازنده سعی بر ارائه تمامی تفکرات آهنگساز دارد. اجرا که مشتمل بر دو عنصر بنیادی موزیکالیته و تکنیک است علاوه بر دارا بودن زیربخش‌های دیگر، ارائه سوژه‌های موزیکال را در غالب مسائل تکنیکال هدف اصلی خود می‌بیند. عنوان یک اثر موسیقیایی بخصوص در موسیقی کلاسیک چیزی فراتر از یک اصطلاح است. عنوان یک فوگ، انوانسیون یا کانون تداعی کننده اثری است با تفکرات یک آهنگساز درلایه‌های صوتی ملودیک . سونات و روندو عناوینی هستند که فرم ساختاری و افقی قطعه را برجسته می‌سازند. والس، آلماند، ژیگ و یا هر عنوان رقص دیگری بر ریتم دلالت می‌کند و حال آنکه اتود عنوانی است که با دارا بودن مسائل تکنیکال بر تمامی عناوین موسیقی سایه می‌افکند. اتودها و نگارش آنها تکنسین هایی را در موسیقی پدید آورده که اگرچه نامشان به عنوان آهنگساز مطرح نیست و جایگاهی در هیچ کتاب تاریخ موسیقی ندارند، ولی تکنیک لازم را با درایت بر رپرتوار هر ساز برای اجرای کلیه قطعات تاریخ موسیقی فراهم کرده اند. کنسرتوها با دارا بودن مسائل بیشمار تکنیکال و موزیکال نقطه اوج و تداعی کننده تفکرات موزیکال یک آهنگساز البته در غالب مسائل تکنیکال می باشند. حال آنکه قرار گرفتن موضوعات و کاراکترهای متفاوت در کنار هم و ارائه چند تم متفاوت در غالب ایده‌های موزیکال متنوع، اجرا کننده کنسرتو را بر آن می‌دارد که با درایت و آشنایی بر اتودهای نوشته شده برای ساز، متریال فیزیکی دست و بدن خود را برای اجرا یک کنسرتو تامین کند. چرا که با توجه به جمله عامیانه ویل شنکلی که می‌گوید فینال جای تمرین نیست، بر طرف کردن چالش‌های تکنیکال در حین تمرین یک کنسرتو بی منطق است و تدبیر درست آن است که اتود هایی برای تمرین و آماده سازی هر بخش آماده شوند که لازمه آن ابتدا تحلیل و بررسی صحیح کنسرتو مورد نظر و پس از آن آگاهی کامل از اتودهای موجود در رپرتوار آن ساز و انتخاب آنهاست. مسئله مهم در این مسیر شناخت کامل اثر و همچنین شناخت اتودهای نوشته شده برای ساز مورد نظر و تطبیق صحیح این دو مسئله است. در این نگاشته کوتاه سعی بر این خواهد بود که شیوه تمرینی صحیحی برای اجرای هر چه مطلوبتر کنسرتو ویلن آرام خاچاطوریان با تکیه بر اتودهای موجود و مناسب طراحی گردد و سهولت مسائل تکنیکال آن را در جهت ارائه موزیکالیته بهتر اثر فراهم آورد. برای این کنسرتو و دیگر کنسرتوهای قرن بیستم شیوه تمرینی خاصی توسط آهنگساز و یا نوازنده‌های دیگر ارائه نشده و نوازندگان با توجه به دایره شناختی خود نسبت به اتودها شیوه تمرینی خود برای اجرای کنسرتو را تعیین می‌کنند. عدم وجود چنین برنامه ای برای تمرین نگارنده را بر آن داشته تا چنین اقدامی را برای کنسرتو ویلن خاچاطوریان که یکی از برجسته ترین کنسرتوهای قرن بیستم است، انجام دهد.
- Abstract
- Performance is the last phase in which the player endeavors to present all the thoughts and approaches held by the composer. Performance which includes two fundamental elements of musical and technique in addition to be benefiting from other sub branches, considers presenting other types of musical subjects in the realm of technical matters as its major objective. The title of musical work in classical music is something beyond a term. The title of fog, invansion, or the focal point indicate a work with the thoughts of a composer in the vocal melodic layers. Sonat and Rondo are titles that determine the structural and horizontal form of a piece. Walts, Allemand, jig or any other dance each denotes rhythm, while etude has technical items and connotes to all musical titles. The etude and their composition have brought technicians in the world of music that in spite of the fact that their names are not considered as composers and almost do not have any status in the histories of music. However, they have the necessary technique considering the repertoire of each instrument for playing each and every piece of the history of music. The concertos by benefiting from the numberless technical and musical peaks signify the musical thoughts of a composer in the technical matters. While, presence of all subjects, different characters and presentation of all the different themes in realm of various musical ideas make the performer of the concerto to grasp and familiarize with the written and compiled etude for each instrument and provide himself with the physical material of his or her hands or body for performing one concerto. Due to the famous statement by Will Shenkli that the final match is not an appropriate place for rehearsal, eliminating and solving the technical challenges while rehearsing does not seem logical and the wise decision could be preparing etudes for rehearsal and preparation of each piece that require the study and analysis of the considered concerto and after that it is the full comprehension of the current repertoires and choosing them. The important point meanwhile is the comprehensive recognition of the work and also recognition of the compiled etudes for the considered instrument and its appropriate correspondence. In this paper, it is assumed to design an appropriate rehearsal methodology for a better performance of concerto violin of Aram Khachatourian based on the current etudes and provides an easy way for presenting a better musical of the work. For this concerto and other concertos of the 20th century there have been no exclusive rehearsal methodology presented by the composer or the other composers and the performers will decide on their exclusive rehearsal method. Lack of having such program for rehearsal has made the compiler to inaugurate such a rehearsal methodology for the concerto violin of Khachatourian who is one of the unique concertos of the 20th century. Key Words: Concerto violin, Aram Khachatourian, technique, Violin, Etude, Fingering, articulation
