عنوان پایان‌نامه
تاثیر ۱۲ هفته تمرین استقامتی بر مقادیر پلاسمایی اپلین - ۱۳ انسولین و گلوکز رت های نر چاق
- رشته تحصیلی
- تربیت بدنی و علوم ورزشی - فیزیولوژی‌ورزشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 924;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 56585
- تاریخ دفاع
- ۰۲ بهمن ۱۳۹۱
- دانشجو
- زهرا رستمی هشجین
- استاد راهنما
- عباسعلی گائینی
- چکیده
-
مقدمه و هدف: اپلین آدیپوکاین تازه کشف شده ای است که در افراد مبتلا به چاقی و مقاومت انسولین افزایش می یابد. به روشنی مشخص نیست که تمرینات ورزشی بویژه تمرین استقامتی چه تاثیری بر مقادیر اپلین پلاسمایی دارند و آیا تمرین استقامتی در رت های چاق می تواند با تعدیل مقادیر اپلین و انسولین در کاهش مقادیر پلاسمایی گلوکز موثر باشد؟ بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر 12 هفته تمرین استقامتی بر میزان اپلین-13، انسولین و گلوکز در رت های نر چاق بود.
روش شناسی: 14 سر رت به مدت هشت هفته تحت رژیم غذایی در دسترس پرچرب دست ساز قرار گرفتند و بر اساس شاخص لی چاق محسوب شدند. پس از رسیدن به مرحله چاقی، به دو گروه کنترل و تمرین استقامتی تقسیم شدند. در این مرحله هر دو گروه رژیم غذایی استاندارد داشتند. گروه تمرین به مدت 12 هفته (هر جلسه 60 دقیقه از سرعت 25 تا 30 متر در دقیقه و 5 روز در هفته) روی تردمیل بدون شیب تمرین کردند. از روش الایزا برای آنالیز آزمایشگاهی اپلین-13، انسولین و از روش فتومتری برای محاسبه گلوکز استفاده شد.
نتایج و یافتهها: نتایج آزمون K-S نشان داد، داده های همه متغیرها توزیع طبیعی دارد (05/0
P). مقایسه میانگین متغیرها نشان داد، مقادیر گلوکز و انسولین در گروه تمرین کمتر از گروه کنترل است و مقادیر اپلین-13 در گروه تمرین بیشتر از گروه کنترل است. بر اساس آزمون همبستگی پیرسون بین مقادیر پلاسمایی اپلین-13 و انسولین (07/0=P)، اپلین-13 و گلوکز (055/0=P) پس از 12 هفته تمرین استقامتی رابطه معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: در این مطالعه کاهش مقادیر پلاسمایی انسولین و گلوکز و افزایش مقادیر پلاسمایی اپلین-13 رت های نر چاق بر اثر 12 هفته تمرین استقامتی با شدت زیاد حاصل شد و ارتباط تقریبا معنی داری بین این متغیر ها وجود داشت. بر اساس یافته های حاصل از این مطالعه، به نظر می رسد این نوع تمرین می تواند در درمان چاقی و پیشگیری از دیابت وابسته به چاقی موثر باشد.
- Abstract
- Introduction and purpose: Apelin is a newly discovered adipokine which increases in obese and insulin resistant people. It is not clear whether endurance exercise training which induces changes in weight and plasma levels of insulin and glucose, might change the plasma apelin levels. The aim of this study was to examine the effect of 12 weeks endurance training on plasma levels of apelin-13, insulin and glucose in obese male rats. Material and Methods: 14 obese male Wistar rats were fed for 8 weeks with a free access and hand maded high fat diet (derived from soybean oil). And based on Lee Index, became obese. After the match, the rats were randomly divided into control group (n=7) and training group(n=7) (60 minutes per session, 15 to 30 meters per minute, 5 days per week for 12 weeks) Running on a treadmill with no incline. The ELISA method was used for laboratory analysis of Apelin-13 and insulin and photometric glucometer used for analysis of glucose. Results: K-S test results showed, all variables data have normal distribution (P>0.05). The results of independent T test indicated that, there is significant difference in plasma levels of glucose, insulin and apelin between control and exercise groups in obese male rats (P<0.05). Comparing of variables mean revealed that, in exercise group glucose, and insulin levels are lower than control group and in exercise group, apelin-13 levels are higher than control group. According to pearson’s correlation test, there was not a significant relationship between levels of apelin-13 and insulin (P=0.07), apelin-13 and glucose (P=0.055), after 12 weeks endurance training. Conclusion: In this study, following 12 weeks, high intensity, endurance training, modification of insulin and glucose plasma levels and increased plasma apelin-13 levels were achieved in obese male rats and there was approximately significant relationship between these variables. According to results of this study, it seems this type of training can be effective in obesity treatment and prevention of obesity related diabetes.
