عنوان پایان‌نامه

تعامل علما با سلاطین در عهد صفویه



    دانشجو در تاریخ ۰۹ بهمن ۱۳۹۱ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "تعامل علما با سلاطین در عهد صفویه" را دفاع نموده است.


    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2095ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 57289
    تاریخ دفاع
    ۰۹ بهمن ۱۳۹۱
    استاد راهنما
    محسن معصومی

    چکیده : پای گرفتن حکومت صفویان در ایران و رسمیّت یافتن تشیع امامیه باعث نزدیکی برخی فقها و علمای بزرگ شیعه به سلاطین صفوی و تعاملات گسترده با آنان در اداره امور کشور شد . برخی از علما در ارکان حکومت صفویان وارد شده و عملاً عهده دار مناصب سیاسی و مذهبی در دولت آنان شدند و برخی دیگر از علما با قلم و بیان خویش به حمایت نظری از صفویان بر خاستند . بدون شک حضور طولانی و تعامل گسترده ی این علما با حکومت صفویان مسبوق به زمینه های فکری و تاریخی پیشین عالمان شیعی همچون شیخ مفید ،سید مرتضی ، شیخ طوسی ، علامه ی حلی ، خواجه نصیر الدین و دیگر فقها در دوره های آل بویه و ایلخانان بوده است. بررسی اجمالی نوع این همکاری ها و تعاملات و شرح مختصری از حیات سیاسی و مذهبی برخی از برجستگان این صاحب منصبان مذهبی ، دلایل و انگیزه های آنان از این اقدام و زمینه های فقهی و تاریخی و فکری این تعاملات با تکیه بر اندیشه های سیاسی فقه شیعه و نیز برخی مخالفت های عملی و نظری صورت گرفته از سوی معدودی از علمای شیعه در برابر سلاطین صفوی ،گستره ی موضوعات این نوشتار را شامل می شود. تحقیق در این موضوع ، متکی است بر کتب فقهی و کلامی و نظرات فقهای بزرگ متقدم شیعه در خصوص حکومت ها و تعامل با آنان و نیز منابع مستند تاریخی نوشته شده در عهد صفویه و همچنین کتب رجالی که در شرح حال علمای این عهد موجود می باشد. علمایی که در این دوران به صفویان نزدیک شده و با آنان تعاملات نزدیک بر قرار کردند ، از منظر خود آنان هدفی جز خدمت به تشیع و بسط فرهنگ آن در جامعه و امربه معروف و نهی از منکر نداشتند . ولکن با در نظر گرفتن نظریات مخالفان آنان و انتقادات تندی که از سوی برخی علما به آنان شد می توان نتیجه گرفت که سخن گفتن در مورد انگیزه های واقعی علمای در بار صفوی و تایید صدق و کذب ادعای آنان کاری بس دشوار است. واژه های کلیدی :
    Abstract
    Extract: Creation and establishment of safavid government in Iran, and popular acceptation of Shiite, caused a close relationship and spread mutual assistance between prominent Shiite clerics and safavid sultans in managing state off airs. Some clerics entered in dignitaries of government and practically accepted political and religious jobs and some others with their pen and wording theoretically supported the safavid. No doubt, long presence and long cooperation of such cleric with safavids establishment, returns to historical and ideological foundations of Shiite clerics such as Seyed Morteza, Sheykh Tosi, Alameh Helli, Khaje Nassir and other clerics at the time of Ale Boyeh and Ilkhanan. Summary survey of such cooperation and mutual assistance and brief analyze of political and religious lipe of some prominents of this religious functionary, motives and reasons of foundations of this mutual assistance with lean to political reflection of Shiite juries prudence and also some theoretical and practical objections that have been posed by few Shiite cleric against safavid sultans is subject of this writing. Research on this subject, depends on jurisprudence and word – science books and prominent Shiite cleric opinion about governments and cooperation with them have been written about clerics in this era too. Clerics who drew near to Safavid sultans and create close cooperation with them, thought that did no aim except serving too boost Shiite and expansion of Shiite culture in society and encouragements of good out and prevention of prohibited, but with regard to opposition view points and severe criticisms that posed by same clerics, can come to this conclusion that speaking about read motives of clerics, who were in safavid,s court and confirmation of truth or false hood of their claim is so difficult.