بررسی برگزیده خودنگاره هنرمندان از ۱۹۴۰ تاکنون
- دانشجو
- مریم زمردیان
- استاد راهنما
- ادهم ضرغام
- رشته تحصیلی
- نقاشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 59681
- تاریخ دفاع
- ۱۵ اسفند ۱۳۹۱
- چکیده
- بومهای نقاشی که چون آیینهای تصویر هنرمندان را برای همیشه در غیابشان در خود نگاه میدارند آثاریاند بهمثابهی تاریخچهای از تجربهی بشری از روبروشدن با تصویر خویش که قابل توجه و در تفاوت و تنوع نگاههایشان قابل تأملاند. رودرروییای که همگان در روزمرگی از برابرش گذشتهاند اما هنرمند آنرا ثبت کرده است. در این پژوهش به بررسی موضوعی پیرامون گرایش هنرمندان به خودنگاره پرداخته خواهد شد و کارکردهای مختلف این ژانر در بین هنرمندان در طول تاریخ و تأثیرات این آثار مورد مطالعه قرار میگیرد. همچنین معانی روانشناختی و لغوی خود و من تشریح میشود. سؤالات مطرح شده در این رساله عبارتند از دلایل و علل گرایش هنرمندان به خودنگاری و اینکه آیا از طریق تحلیل روانشناختی سلفپرترههای هنرمند که در یک قاب ثابت است، میتوان به ابعاد متنوع شخصیتی او پی برد؟ فرضیه آن است که سلفپرترهها بهمثابه خودزندگینامهها تجسم احوالات و اندیشهها، احساسات و مکنونات درونی هنرمند هستند و میتوان خودنگارهها را ارجاعی به درون هنرمند دانست که حاصل زیستن و بستر زندگی فردی و اجتماعی اوست. نتیجه پژوهش آن است که هیچگاه، مگر در موارد استثنایی و به صورتی نسبی نمیتوان از طریق یک تصویر نقاشی که در قابی ثابت، و بی زمان ترسیم شدهاست، به مکنونات و نیت هنرمند و احوالاتش پی برد. در اینگونه موارد، برای خودنگارهها میتوان بر اساس اسنادی دیگر، همچون زندگینامه هنرمند یا نوشتههای شخصی هنرمند در مورد آثارش و نقلقولها و نوشتههای متقن و منتقدین هم عصرش، و نشانهشناسی تصویر، یعنی مجموعهای نسبتاً جامع از مدارک خارج از تصویر، تفسیری روانشناختی ارائه داد. روش این پژوهش تحلیلی و توصیفی است و مباحث روانشناختی در بررسی آثار مورد استفاده قرار گرفتهاست.
- Abstract
- Artists’ paintings are like mirrors in which artists’ portraits kept while they are absent. Self-portraits are artists’ experiences during human history, which show how people face their appearances in front of the mirror. They vary in how they look their selves in the mirror and how they thought. Artists record what ordinary people face in their everyday life and do not mention. This thesis is been studying about artists’ tendency to do self-portraits paintings and also its distinctive outputs among painters during history. Besides, it mentions self-portraits influences on human beings during time. The meaning of self and id has been described. The questions in this thesis are about how and why artists tend to do self-portraits and whether we can guess their characteristics by studying selfportraits or not. The theory is that self-portraits are like auto-biographies which present artists feelings, thoughts, and beliefs and we can refer them to artists’ life. In the conclusion, I can say that understanding artists’ internal thoughts and feelings cannot be reached by their self-portraits, except in some exceptional cases. Self-portraits can psychologically been analyzed beside other documents such as; auto-biographies and other written documents about artists’ lives which were written by people around them or by themselves. They are visual documents which show us some aspects of artists’ characteristics. The method of writing in this thesis is analytic and descriptive and some psychology subjects have been studied. Key words: Artists, painting, self-portrait, self, id, mirror, portrait