عنوان پایان‌نامه
تاثیر یک دوره برنامه تمرین تعادلی تکلیف منفرد ودوگانه بر تعادل سالمندان شهر کرمان
- رشته تحصیلی
- تربیت بدنی و علوم ورزشی - رفتار حرکتی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1006;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 59571
- تاریخ دفاع
- ۰۴ بهمن ۱۳۹۱
- دانشجو
- حسام ایرانمنش
- استاد راهنما
- الهه عرب عامری
- چکیده
- هدف تحقیق حاضر، مقایسه اثرات سه شیوه تمرینی تکلیف منفرد، تکلیف دو گانه با اولویت ثابت و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر بر تعادل افراد سالمند می باشد. شرکت کنندگان در این تحقیق، 48 نفر از سالمندان بالای 65 سال، که شرایط انتخاب و ورود به تحقیق را دارا بودند، تشکیل می دادند که بر اساس نمره پیش آزمون برگ به 4 گروه 12 نفری، به طور تصادفی تقسیم شدند. گروه ها شامل یک گروه کنترل و سه گروه تجربی می باشند که شامل گروه تمرین تکلیف منفرد، گروه تمرین تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و گروه تمرین تکلیف دوگانه با اولویت متغیر می باشند. گروه تجربی تمرینات را به مدت 4 هفته، و هفته ای 3 جلسه انجام دادند که مدت زمان هر جلسه تمرینی 45 دقیقه بود. تمرینات شامل سه دسته فعالیت های ایستادنی، انتقالی و راه رفتن می باشند که بر اساس دو اصل دشواری تکلیف حرکتی و ایمنی فرد و بر اساس تقسیم بندی تکلیف حرکتی جنتایل اعمال گشت. از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که تمامی گروه های تجربی در آزمون تعادلی برگ و آزمون TUG تحت شرایط تکلیف منفرد نسبت به گروه کنترل پیشرفت داشتند(05/0>p) و هم چنین تفاوت معنی داری بین گروه های تمرینی تکلیف منفرد و دوگانه با اولویت ثابت، تکلیف منفرد و دوگانه با اولویت متغیر وجود داشت(05/0>p) ولی بین دو گروه تمرینی تکلیف دوگانه با الویت ثابت و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر تفاوت معنی داری وجود نداشت(05/0?p). در مورد آزمون TUG تحت شرایط تکلیف دوگانه مشخص شد که بین تمامی گروه های تجربی و گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد(05/0>p) و هم چنین بین گروه های تمرینی تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت ثابت، تکلیف منفرد و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر و گروه تکلیف دوگانه با اولویت ثابت و تکلیف دوگانه با اولویت متغیر تفاوت معنی داری وجود دارد(05/0>p). به طور کلی باید گفت که نتایج این تحقیق نشان داد، تمرینات تعادلی تکلیف منفرد و دوگانه باعث بهبود عملکرد تعادلی در بین افراد سالمند شد ولی افرادی که به روش تکلیف دوگانه تمرین کردند هم در شرایط تکلیف منفرد و هم در شرایط تکلیف دوگانه عملکرد بهتری را به نسبت گروهی داشتند که به صورت تکلیف منفرد تمرین کرده بودند و هم چنین گروه تکلیف دوگانه با اولویت متغیر پیشرفت بالاتری را به نسبت گروه تکلیف دوگانه با اولویت ثابت تحت شرایط تکلیف دوگانه داشت.
- Abstract
- The aim of this study was to investigate the effect of single task balance training, dual task training under fixed priority instructional set (Fp) and dual task training under a variable priority instructional set (Vp) on the balance of older adults. The participants were 48 available and eligible older adults with the age of up to 65 which randomly divided into 4 groups based on Berg balance scale marks and each group consist of 12 older adults. Our groups are including a control group and three experimental group which consist of single task, dual task under fixed priority and dual task under variable priority balance training. Experimental groups received 45 minute individualized training session, 3 times a week for 4 weeks and training program followed Gentile`s taxonomy of movement tasks include stance, transitional and gait activity. For analysis data we use ANCOVA and bunfforeni test. The results showed that all of the experimental groups had a better progress in the Berg balance scale and Tug test under single task condition than control group and also there was a significant differences between single task and dual task training groups in Berg balance scale and Tug test under single task condition, but there was no significant differences between dual tasks training groups. In addition, the results about Tug test under dual task condition showed that there was a significant differences between single task and dual task training groups and also there was a significant differences between dual task training groups. The results showed that single and dual task balance training improve balance performance in older adults but persons who training under dual task methods had better improvement under single and dual task conditions than single task group and dual task with variable priority group had a better improvement under dual task condition than dual task with fixed priority group.
