عنوان پایان‌نامه
بررسی نقش سازمان ملل متحد در روند تحولات مناقشه ناگورنو قره باغ
- رشته تحصیلی
- جغرافیای سیاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 56505;کتابخانه دانشکده جغرافیا شماره ثبت: 1723
- تاریخ دفاع
- ۰۳ بهمن ۱۳۹۱
- دانشجو
- سیدمحمد عیسی نژاداتشگاه
- استاد راهنما
- زهرا پیشگاهی فرد
- چکیده
- چکیده مناقشه ناگورنو قره‌باغ در منطقه قفقاز جنوبی بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان کماکان ادامه دارد.این مناقشه ازسال 1988 تبدیلبهیکدرگیرینظامیشدوازسال 1992 بااستقلالطرفین مناقشه،مبدّلبهیکبحرانبین‌المللیگردید. مناقشه ناگورنو قره‌باغ،میراثحضورروسیهتزاریو اعقاب آندرقفقازاست. در این مناقشه عامل ژئوپلیتیک مانع از حلّ و فصل مسالمت‌آمیز بحران از طریق میانجیگری بین‌المللی و دخالت سازمان ملل متّحد شده است چرا که قفقاز جنوبی به سان حیاط خلوت روسیه است و منطقهناگورنوقره‌باغ،بهدلیلجایگاهحساس و راهبردی‌اشمورد توجّه طرفینمخاصمه و میانجی‌گران مناقشهاست. اینمسئلهبهاضافهذهنیّتمنفیطرفیننسبتبههم،وجودگروه‌هایافراطیارمنی،تعارض ظاهریاصولحقوقبین‌المللدرمناقشهو... موجبلاینحلماندنمناقشه ناگورنو قره‌باغشدهاستتاکنونبرایحلوفصلاینبحرانطرح‌هائیارائهشدهاستکههمگیبهشکستمنجرشده‌اند. بی‌گمانبایستیبرایسازمانملل متّحد جایگاهوالاییدرحلیاعدمحلاینمناقشهقائلشد؛ چرا که پسازتأسیس اینسازمان، مسئولیّت اصلیصیانتازصلحو امنیّت بین‌المللیطبق فصل هفتممنشورمللمتّحد،بهشورای امنیّت سازمان ملل متّحد واگذارشدهاست. شورای امنیّت سازمانملل متّحد قطعنامه‌های 822، 853، 874 و884 ومجمععمومیسازمانملل متّحد قطعنامه‌های 114/48، 285/60 و243/62رادرخصوصاینمناقشهصادرکرده‌اند. طبق یافته‌های تحقیق حاضر، با توجّه به اقدامات سازمان ملل متّحد در روند تحوّلات این مناقشه و مقایسه آن با اقدامات این سازمان در مناقشات هم سطح، باید گفت اقدامات سازمان ملل متّحد در خصوص این مناقشه، ناکارآمد و ضعیف بوده و در روند تحوّلات مناقشه ناگورنو قره‌باغ نقش و تأثیر مثبتی نداشته است اگر سازمان ملل متّحد رویکردی مانند قطعنامه آکسون در مناقشه ناگورنو قره‌باغ اتّخاذ می‌نمود و به اصل مسئولیّت حمایت در این مناقشه تأکید می‌ورزید؛وضعیّتکنونی بر قره‌باغ حاکم نمی‌شد. مسئولیّت اصلی ادامه روند کنونی و تشدید احتمالی این بحران در آینده بر عهده سازمان ملل متّحد می‌باشد. همچنین پیش‌بینی می‌شود این بحران کماکان لاینحل باقی بماند و در حالت بدبینانه منجر به بروز جنگ مجدّد شود.
- Abstract
- Abstracts Nagorno-Karabakh conflict between Azerbaijan and Armenia in the South Caucasus continues. The conflict in 1988 switched to a Military Involvement & from 1992 with opponent sides political Independence, was turned into an international crisis. Nagorno-Karabakh conflict is result of the presence of tsarist Russia and its posterity in the Caucasus. In this conflict, geopolitical factor inhibits resolve the crisis peacefully through international mediation & has been effective Interference United Nations Organization. Because the South Caucasus is as Russia's backyard & Nagorno-Karabakh region, due to its sensitive and strategic place, is attractive for opponent sides & conflict mediators. This subject, added to Negative feelings of opponent sides to each other, Presence Armenian extremist groups, superficial opposite of international law principles in this conflict & … causing Nagorno-Karabakh conflict remain unresolved. So far, plans have been presented to resolve this crisis. All of which are bound to fail. Undoubted shall distinguish great position for the UN for resolving or not resolving this conflict. Because after the founding of the organization, main responsibility for the preservation of international peace and security, Under Chapter VII of the UN Charter, have been granted to UN Security Council. UN Security Council Issued 822, 853, 874 & 884 resolutions and UN General Assembly 48/114, 60/285 & 62/243 resolutions issued for this conflict. according to research findings, as for UN Proceedings at transition Process of Nagorno-Karabakh conflict & comparing it with the measures of UN about equal Crises, it must be said UN actions on the crisis is inefficient and poorly & hasn't no role & a positive impact. if UN will take a method as axons approach resolutions, in Nagorno-Karabakh conflict & emphasized to the principle of the responsibility to protect the current status ruling was not to Nagorno-Karabakh the main responsibility of continuity th
