ارایه الگوی توسعه پایدار گردشگری از دیدگاه برنامه ریزی راهبری (نمونه مورد مطالعه : شهر مشهد )
- رشته تحصیلی
- برنامه ریزی گردشگری(توریسم)
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 57376;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4543
- تاریخ دفاع
- ۱۳ اسفند ۱۳۹۱
- دانشجو
- حسین اسدالهیان حقوردی
- استاد راهنما
- علی اصغر سعیدی
- چکیده
- امروزه، بسیاری از سیاست¬گذاران و برنامه¬ریزان توسعه، از گردشگری به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار یاد می¬کنند و تلاش دارند با شناسایی قابلیتهای توسعه گردشگری مناطق و رفع موانع آن، سهم بیشتری از منافع این بخش را نصیب خود سازند. در این راستا، شهر مشهد به عنوان اصلیترین جاذبه مذهبی کشور، به رغم برخورداری از بازار تضمینی گردشگری مذهبی در داخل، گرفتار ناپایداریهای مختلف زیست¬محیطی، اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی است که در صورت استمرار در دراز مدت اثرات منفی عمیقی بر ابعاد محیطی شهر و ظرفیتهای توسعه گردشگری آن خواهند گذارد. هدف اصلی این پژوهش آن است که با به کار گیری فرایند برنامه¬ریزی راهبردی، ضمن شناسایی ظرفیتها و محدودیتهای توسعه گردشگری شهر مذکور در چارچوب رویکرد توسعه پایدار به ارائه راهبردها و الگوی مطلوب در این زمینه بپردازد. روش تحقیق از نوع توصیفی و تحلیلی مبتنی بر بررسیهای اسنادی و میدانی و استفاده از ابزارهای تحلیلی SWOT, IEA, QSPM میباشد. در این راستا، ضمن بررسی دادهها و اطلاعات جمع آوری شده از منابع مختلف و با استفاده از نظرسنجی از کارشناسان گردشگری، عوامل استراتژیک حوزه مذکور شناسایی و به وسیله تکنیک SWOT طبقه¬بندی و جمع¬بندی شد؛ سپس با هدف تعیین موقعیت استراتژیک مقصد و اولویت-بندی عوامل داخلی و خارجی و تعیین نوع راهبردهای چهارگانه در راستای اهداف تحقیق از ابزار IEA استفاده شد. در نهایت با استفاده از روش QSPM راهبردهای متناسب، اولویت¬بندی و استراتژی بهینه انتخاب گردید. نتایج نشان میدهد با توجه به ضعفهای اساسی در سیستم گردشگری مشهد و همچنین فرصتهای قابل توجه در محیط بیرونی این سیستم، راهبردهای محافظه¬کارانه، به ویژه تشکیل شورای راهبردی مدیریت و برنامه¬ریزی با مشارکت تمام سازمانهای مرتبط و ذینفعان گردشگری، مناسبترین نوع راهبردهای توسعه گردشگری در مشهد میباشند. کلید واژه¬ها: توسعه پایدار گردشگری، برنامه¬ریزی راهبردی، عوامل استراتژیک، سیستم گردشگری، مشهد
- Abstract
- Nowadays many policymakers and planners of development mention tourism as one of the basic principles of sustainable development and try to benefit more shares from this sector by recognizing development capabilities of regional tourism and removing its obstacles. In this regard, Mashhad as the most religious city in Iran, although enjoys strong opportunities as guaranteed religious domestic tourism market, encounters several inconstancies ,e.g. environmental, social, cultural and economical, that in case of long-term continuity causes very bad effects on environmental aspects and tourism development potentials in the city. The main purpose of this thesis is to introduce desirable models and strategies by applying a strategic planning process and to identify the potentials and restrictions of tourism development in this city in a sustainable development approach framework. The research method is descriptive and analytic based on documentary and field surveys and using analytical tools such as SWOT, IEA, QSPM. In this regard, in addition to evaluating data and gathered information from various resources and using the opinions of tourism experts, strategic factors of the region was identified and was classified with the SWOT technique. Then, for strategic positioning of the destination and prioritizing internal and external factors and determining four types of strategies a tool called IEA has been used. Finally, using the QSPM method, proper strategies were prioritized and the best strategy was chosen. Results show that due to the fundamental weaknesses in Mashhad’s tourism system and also considerable opportunities in the outer environment of the system, conservative strategies exclusively the formation of the strategic council of management and planning with the cooperation of all the related organizations and tourism stockholders, are the best kind of tourism development strategies in Mashhad. Keywords: Tourism sustainable development, strategic planning, strate