عنوان پایان‌نامه
« نقش سابقه رژیم غذایی در شکل گیری رفتار بوسنجی و نحوه پراکنش ( Neoseiulus californicus McGregor (Acari: phyoseiidae در لکه(Patch) »
- رشته تحصیلی
- حشره شناسی کشاورزی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 5185;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 56353
- تاریخ دفاع
- ۰۴ بهمن ۱۳۹۱
- دانشجو
- کیمیا امامی
- استاد راهنما
- آزاده زاهدی گلپایگانی
- چکیده
- در این پژوهش، نقش سابقه رژیم غذایی در شکل گیری رفتار بوسنجی و نحوه پراکنش کنه شکارگر Neoseiulus californicus در لکه با دریافت مواد فرار بویایی حاصل از گیاه سالم لوبیا در مقابل هوای پاک و گیاه لوبیای آلوده به کنه تارتن در مقابل هوای پاک و هم¬چنین گیاه سالم لوبیا در مقابل گیاه لوبیای آلوده به کنه تارتن تحت اثر 5 تیمار با رژیم غذایی متفاوت شامل 1: کنه تارتن (رژیم معمول و رایج برای پرورش کنه شکارگر N. californicus در آزمایشگاه¬ها)، 2: شامل کنه تارتن همراه با گرده گیاه کلزا، 3: گرده کلزا به تنهایی، 4: پوره سن یکم تریپس و 5: پوره سن یکم تریپس همراه با گرده کلزا، در دستگاه بوسنج بررسی شد. نتایج آزمون¬های بوسنجی در تیمار اول و با تغذیه از کنه تارتن بر خلاف چهار تیمار دیگر، گرایش بیشتر و معنی¬داری را در انتخاب بازوهای گیاه سالم نسبت به هوای پاک و همچنین لوبیای آلوده به کنه تارتن نسبت به هوای پاک و لوبیای آلوده نسبت به لوبیای سالم نشان داده و ثابت کرد عامل اصلی در جلب کنه شکارگر به سمت گیاهان آلوده به شکار، تشابه رژیم غذایی پیشین شکارگر و برقراری ارتباط بین مواد فرار بویایی و وجود غذا در لکه است. در آزمون-های بررسی اثر سابقه رژیم غذایی به مدت یک هفته اجازه تغذیه از پوره سن یکم تریپس به شکارگر داده شد و پس از 5 ساعت گرسنگی، درون تشتک پتری (لکه) که دارای 5 پوره سن یکم از T. urticae بود، قرار داده شد تا به مدت 24 ساعت از آن تغذیه کند. سپس میزان تغذیه آن با شاهد که سابقه تغذیه از T. urticae را داشت، مقایسه شد. هم¬چنین یک هفته اجازه تغذیه از کنه تارتن به شکارگر داده شد و پس از 5 ساعت گرسنگی، آن¬را به لکه¬ای با 5 پوره سن یکم تریپس وارد کرده و پس از 24ساعت تغذیه، تعداد پوره¬های خورده شده در مقایسه با آزمون شاهد (که در آن شکارگر، یک هفته تغذیه از تریپس تغذیه کرده بود) محاسبه شد. با توجه به نتایج هر دو آزمون، مشخص شد که رژیم غذایی پیشین شکارگر در میزان شکارگری آن موثر است و تشابه و یکسان بودن رژیم غذایی پیشین شکارگر با شکاری که در حال حاضر به¬عنوان غذا در دسترس آن قرار می¬گیرد ، به¬دلیل داشتن سابقه و تجربه¬ی قبلی نسبت به آن ، سبب شکارگری بیشتر می¬شود. به¬منظور بررسی امکان و میزان تغذیه N. californicus از T. urticae در حضور تریپس هم با استفاده از زمان-سنج زمان کاوشگری و هم¬چنین میزان تغذیه از T. urticae را در صورت وجود تریپس در لکه را سنجیده و با لکه شاهد که بدون تریپس بود، مقایسه شد. میان شاهد و تیمار، از نظر زمان حرکت و کاوشگری کنه شکارگر در تمام مدت زمان بازدید و هم¬چنین از نظر تعداد کنه تارتن شکارشده، تفاوت معنی داری وجود داشت و میزان هردو، در غیاب تریپس، بیشتر بود. با توجه به این نتایج، حضور تریپس به¬عنوان شکارگر رقیب غیر هم¬گونه، سبب کاهش کاوشگری و شکارگری کنه شکارگر شد. نتایج این پژوهش نشان داد که تاثیر رژیم غذایی پیشین شکارگر و رژیم غذایی که به مدت طولانی روی آن پرورش داده شده است ، در رفتار بوسنجی و شکارگری و کاوشگری کنه شکارگر در لکه مشهود است.
- Abstract
- Here we have investigated the effect of diet history on the olfactory responses and distribution of the predatory mite, Neoseiulus californicus when received odors related to clean bean leaves vs. clean air, spider mite infested bean leaves vs. clean air and clean bean leaves vs. spider mite infested bean leaves under five nutritional conditions including spider mites (as the usual diet used for rearing N. californicus), spider mites and pollen (Brassica napus), pollen alone, thrips first instar larvae, thrips larvae plus pollen using olfactometer. When the predators were reared on spider mites (in contrast with four other treatments), they showed a significant preference for the clean leaves rather than clean air, spider mite infested leaves rather than clean air and spider mite infested leaves rather than clean leaves. This indicated that the similarity between the predator previous diet which led to interpret the volatiles to the presence of food, was the main factor in the predator attraction behavior. To assay the effect of previous diet, we let the predators fed on thrips larvae for one week. The five hours starved predators were put on leaf discs contained five T. urticae protonymphs for 24 hours. The feeding rate of N. californicus was compared with the control patches which their predators were fed by T. urticae previously. In another treatment, the predators which were fed on T. urticae for one week, were put in patches with five thrips larvae and the number of eaten larvae was recorded after 24 hours and compared with control patches which the predator had previousely fed by thrips larvae. Results of both experiments showed that the predator previous diet could influence on its predation rate and if the present diet is the same as the diet which predator was used to rear on it, the predation rate will increase. To investigate the predation rate of N. californicus on T. urticae in the presence of thrips, we recorded the foraging time and the number of spider mite eaten larvae in the patches with and without thrips. We found a significant difference both in the foraging time and the predation rate between treatment and control patches, both higher when thrips was absent. Therefore, the presence of thrips as a heterospecific competitor, led to decreased foraging behavior and predation rate. Our results confirmed the significant effect of the predator previous diet on the olfactory response, predation and foraging behavior of N. californicus.
