عنوان پایاننامه
ترجمه و شرح ۴۰۰بیت پایانی دیوان زهیر بن ابی سلمی
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات عرب
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 1532;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 52908
- تاریخ دفاع
- ۰۵ بهمن ۱۳۹۰
- دانشجو
- حمید صباحی گراغانی
- استاد راهنما
- غلامعباس رضائی هفتادر
- چکیده
- در دوره ی جاهلی، بادیه بسان مدرسه ای بود که در آن شعراء رشد می کردند و عناصر ذهن و خیال آنها شکل می گرفت؛ مدرسه ای که متعلقات آن چیزی جز شتر، گوسفند، چراگاه، کوه، چشمه سار، حیوانات وحشی و سایر محسوسات نبود؛ از این رو می بینیم در شعر این دانش آموختگان، محسوسات نقش اصلی را در صحنه بازی می کنند و صحرای خشک شبه جزیره، سبب خشکیدن خیال شاعر جاهلی شده است، بنابرین آنگاه که پا را فراتر از محسوسات می گذارد به تنگنا می افتد. از آنجا که ادبیات و بطور کلی هنر آینه ی تمام نمای جوامع بشری است، شعر جاهلی، سندی برای بررسی آن دوران عرب است چرا که شعر جاهلی با در برداشتن معلومات زیادی از آن دوران به عنوان « دیوان العرب » لقب گرفته است. شعر جاهلی گنجینه ای از اطلاعات در اختیار انسان قرار می دهد. یکی از نبوغ این دوره، شاعری نام آشنا به نام زهیر بن ابی سلمی است که به حق حکیم الشعراء نام گرفته و در زمره امرؤ القیس و نابغه جای گرفته است. عقل گرایی و تفکر، ایجاز و بلاغت، قدرت ابداع، نظام شعری هماهنگ به رغم استقلال معنایی هر بیت، سهولت و وضوح در کلام، قدرت تعبیر و استادی در تصویرپردازی، عاطفه راستین، کثرت مثل ها و حکمت هایی که در خلال شعرش می آورد، زبان پاک وی حتی به هنگام خشم و هجو و پرهیز از مبالغه گویی و گزافه گویی؛ از بارز ترین ویژگی های شعری او هستند که سبب تحسین ناقد ها و تاریخ نگار های ادبیات عربی شده است. اثر پیش روی با ترجمه بخشی از دیوان زهیر، تلاش ناچیزی برای شناساندن ادب و فرهنگ دوره جاهلی که لازمه ی فهم بهتر قرآن کریم؛ و جرعه ایی است برای سیراب کردن جویندگان راه پر خطر حقیقت.