عنوان پایان‌نامه
رابطه سبکهای مقابلهو سبکهای دلبستگی با افسردگی و متوسط طول دوره بهبودی بین اپیزودها در افراد مبتلا به افسردگی مهاد
- رشته تحصیلی
- روانشناسی بالینِی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه موسسه روانشناسی شماره ثبت: 503;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 53676
- تاریخ دفاع
- ۳۰ مهر ۱۳۹۰
- دانشجو
- فاطمه صالح اصفهانی
- استاد راهنما
- محمدعلی بشارت
- چکیده
- در این پژوهش رابطه سبکهای مقابله با استرس و سبکهای دلبستگی با افسردگی و متوسط طول دوره بهبودی بین اپیزودها در افراد مبتلا به افسردگی مهاد مورد بررسی قرار گرفت. هدف اصلی پژوهش حاضر مطالعه انواع مقابله مسأله‌محور، هیجان‌محور مثبت و هیجان‌محور منفی و سبکهای دلبستگی ایمن، اجتنابی و دوسوگرا در افراد مبتلا به افسردگی مهاد بود. همچنین بررسی رابطه این متغیرها (سبکهای مقابله و سبکهای دلبستگی) با متغیر متوسط طول دوره بهبودی بین اپیزودها برای اولین بار مورد توجه قرار گرفت. متغیرهای جمعیت‌شناختی جنس، وضعیت تأهل و سطح تحصیلات نیز در افراد مبتلا به افسردگی مهاد و با سابقه عودهای مکرر بررسی شد. نمونه مورد بررسی شامل 114 نفر (59 زن و 55 مرد) از بیماران مبتلا به افسردگی مهاد بود. از شرکت‌کنندگان در پژوهش خواسته شد که مقیاس سبکهای مقابله تهران (TCSS؛ بشارت، 1385)، مقیاس دلبستگی بزرگسال (AAI؛ بشارت، 1386، 2011) و مقیاس افسردگی بک (BDI؛ بک، راش، شاو و امری، 1979) را تکمیل کنند. اطلاعات مربوط به تعداد دفعات عود و طول دوره بهبودی بین اپیزودها بر حسب گزارش‌های شخصی و پرونده بیماران جمع‌آوری شد. برای تحلیل داده‌های پژوهش از شاخص‌ها و روش‌های آماری شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی، آزمون t و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که دلبستگی ایمن، دلبستگی دوسوگرا، مقابله هیجان‌محور منفی و سطح تحصیلات زیر دیپلم به ترتیب بیشترین واریانس از متغیر وابسته (افسردگی) را تبیین می‌کنند و البته رابطه دلبستگی ایمن با افسردگی منفی بود. سبک مقابله مسأله‌محور با متغیر طول دوره بهبودی رابطه مثبت معنادار و سبک دلبستگی اجتنابی با این متغیر رابطه منفی معنادار نشان داد. البته در تحلیل رگرسیون هیچ یک از متغیرهای پیش‌بین نتوانست سهم معناداری از واریانس طول دوره بهبودی را تبیین کند. از یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که متغیرهای شخصی و بین¬شخصی سبک¬های مقابله و سبکهای دلبستگی با افسردگی و متوسط طول دور? بهبودی بین اپیزودها در افراد مبتلا به افسردگی مهاد و با سابقه عودهای مکرر رابطه معنادار دارد. همچنین تعدادی از زیرمقیاس¬های این متغیرها قادرند سهمی از واریانس افسردگی را پیش¬بینی کنند. واژه‌های کلیدی: سبک مقابله، سبک دلبستگی، افسردگی، عود افسردگی، متوسط طول دوره بهبودی بین اپیزودی
- Abstract
- In this research the relationship between coping and attachment styles with depression and average length of remission between episodes in individuals suffering from major depression has been verified. The main goals of current research were investigating different types of problem focus coping, positive and negative emotion focus coping, and secure, avoidant, and ambivalent attachment styles in those who suffer from major depression. The relationship between these variables (coping and attachment styles) with average length of remission variable was also considered for the first time. In addition, demographic variables like gender, marital status, and level of education in people suffering from major depression with a history of repeated relapses were analyzed too. The sample included 114 (55 males, 59 females) patients suffering from major depression. The participants were asked to complete Tehran coping styles scale (TCSS; Besharat, 1385), Adult attachment scale (AAI; Besharat, 1386, 2011) and Beck depression inventory (BDI; Beck, Rush, Shaw & Emery, 1979). Also, the information about number of relapses and length of remission between episodes were collected. For analyzing research’s data, statistical factors and methods including frequency, percentage, average, standard deviation, correlation coefficient, t test and regression analysis were used. The results showed that secure attachment, ambivalent attachment, negative emotion focus coping and under diploma education explain the most variance from dependent variable (depression) respectively, and relationship between secure attachment and level of education with depression was negative. Problem focus coping style had a positive significant effect on ‘length of remission’ variable and avoidant attachment style had a negative significant effect on this variable. In regression analysis, however, none of the independent variables were able to explain a significant effect on variance for length of remission. From the findings of this research, it can be concluded that coping styles personal variable and attachment styles interpersonal variable have significant relationship with depression and average length of remission in individuals suffering from major depression with a history of repeated relapses. Also, some of these variables’ subscales are able to predict a share of depression variance. Keywords: coping style; attachment style; depression; relapse; average length of remission between episodes.
