عنوان پایان‌نامه
احیای منظر طبیعی شهر ، طراحی منظر رود دره ی دارآباد
- رشته تحصیلی
- معماری منظر
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 51314
- تاریخ دفاع
- ۱۵ آبان ۱۳۹۰
- دانشجو
- دیبا دیانی
- استاد راهنما
- حشمت اله متدین
- چکیده
- حضور طبیعت با سابقه ای طولانی در عرصه ی زندگی انسان، هر چند جایگاه آن در فضاهای شهری امروز کمرنگ تر شده، رابطه ای تعاملی با شکل زندگی جوامع برقرار کرده است. طبیعت، علاوه بر نمای فیزیکی و کالبدی خود، توانایی برقراری ارتباط دوباره ی انسان با عرصه ای فرای محیط شهر را دارد. بدون شک رود-دره های شهر تهران هر یک نقش بسزایی در منظر شهری دارند. آن چه تدقیق بیشتر در این مسئله را می طلبد، تفاوت منظر طبیعی منطقه ی دارآباد در حوزه ی نفوذ و عملکرد آن است که همچون سایر رود-دره ها در دارای عملکردی تفرجی در سطح فرامنطقه ای نیست. تلاش این پژوهش، جستجوی چرایی این تفاوت است. برخی مناظر طبیعی شهر با وجود ظرفیت هایی تقویت زیرساخت ها در مقیاس شهری، در پیوستگی با توده ی شهر به شکل غالب در سطحی محدود تر عمل کرده و فرصتی متفاوت جهت بهره بری از طبیعت را در محیط شهر فراهم می آورند. مورفولوژی امروز منطقه ی دارآباد، با وجود تأثیر پذیری الگوی ساخت و سازها از بستر طبیعی آن، نشانگر روند صعودی رشد الگوهای انسان ساخت، و در پی آن اضمحلال فضاهای باز و باغ های اطراف است. با این حال بستر طبیعی رود-دره ی درآباد به نسبت سایر رود-دره ها، دست نخورده تر باقی مانده و علت این امر، وجود شاخصه های طبیعی متعدد و عدم دسترسی به منطقه از طریق شریان های حیاتی شهر پیش بینی می شود. رود-دره ی دارآباد، به نسبت سایر رود-دره های شهر تهران، منظر طبیعی خود را حفظ کرده است و تجربه ی حیات در جوار منطری طبیعی را در شهری پر هیاهو فراهم می سازد. واژگان کلیدی: طبیعت، منظر طبیعی، رود-دره، شهر، دارآباد.
- Abstract
- Even though the role of nature may be diminished in today’s urban spaces, its historical presence in man’s life generates a compromising relationship between nature and human society. In addition to its physical capacities, nature is capable of reconnecting humans with the meta-urban world. Tehran’s river-valleys each demonstrate a role in the city’s landscape. Nevertheless, the natural landscape of Darabad draws particular attention to its functionality: unlike other river-valleys, Darabad’s river-valley is not merely a site of excursion. This research is an effort to explain the reasons behind this difference. Due to their mass incorporation into the city, some natural landscapes of Tehran function in much more limited dimensions, while they have the potential for empowering the infrastructures on a city scale. This causes a wholly different experience in benefiting from nature. Despite the evident influences of nature in the urban construction of Darabad, its morphology today indicates an increasing rise of manmade models, which result in the destruction of gardens and open spaces. Nonetheless, the natural channel of Darabad’s river-valley has remained relatively intact. The reason is speculated to be the presence of other natural characteristics as well as the region’s inaccessibility through the city’s arteries. In comparison to other river-valleys of Tehran, Darabad’s river-valley has maintained its natural landscape, enabling the possibility of life within natural settings in a clamorous city. Keywords: nature, natural landscape, river-valley, city, Darabad.
