عنوان پایان‌نامه
محله امید ( الگوی سکونت برای شهر کابل)
- رشته تحصیلی
- مهندسی معماری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 55306
- تاریخ دفاع
- ۲۸ شهریور ۱۳۹۰
- دانشجو
- صدرالدین تاجیک
- استاد راهنما
- عیسی حجت
- چکیده
- چکیده: سکونت مفهومی فراتر از فضا را اشغال کردن است، سکونت داستانی پیوسته و در عین حال سرشار از زندگی است. سکونت زندگی در فضا و زمان و درک لحظه‌لحظه‌ی زندگی می‌باشد .عواملی چون تغییر حریم‌ها، کمرنگ شدن هویت‌های جمعی و فردی، حضور خودرو و رسانه های جمعی و... الگوی سکونت را در مناطق مختلف دستخوش تغییر کرده است. کابل نیز شهری است که از این امر مستثنی نیست و با نابسامانی‌های زیادی در امرسکونت مواجه می‌باشد. کابل اکنون شهر هفتاد و دو ملت است، با همجواری کامل سنت و مدرنیته. الگوی سکونت ایده‌آل محصول باز تفسیر میراث سکونتی گذشته به نفع تعریف یک سلسله مراتب جدید، پاسخگوی نیازها و واقعیات روز با نگاه به آینده ومنطبق بر روحیه‌ی حال حاضر ساکنین هرمنطقه است. الگوی سکونت یک بافت در واقع گزینه ارائه‌شده‌ای برای‌حل معضلات وتهدیدها حاکم بر زیست می‌باشد که سکونت در آن را مورد هدف قرار داده‌اند. «محله امید» بخشی از بافت کابل است که کالبدی را بر مبنای کشف الگوی سکونت منطقه، ارائه می‌دهد. «محله امید» واسطه‌ای است بین شهر و مسکن کابل؛ «الگوی مسکن کابل » الگوی همسایگی است که تاکید بر خلق فضای انسانی بر مبنای فرهنگ کابلی دارد و تلاشی بود که نگارنده در مقطع کارشناسی انجام داد. « محله امید» با یافتن شیوه‌های ظریف زیستن درکابل(درادامه راه ا¬لگوی مسکن) الگویی را پیشنهاد می‌کند که متناسب با شرایط خاص اقلیمی منطقه و همچنین فرهنگ حاکم بر آنجاست. «محله امید» بازتعریف سلسله مراتب زیستی شهر کابل با توجه به نیازهای کابل امروزی است. در«محله امید» کالبد کوچه‌ها متناسب با نیازهای زندگی کابلی تعریف می‌شود. در این الگو بیش از آنکه تمرکز بر چگونه‌ساختن باشد بر چگونه‌زیستن مردم کابل است. «محله امید» چیزی جدای از بافت شهر کابل نیست بلکه در ادامه‌ی همان بافت شکل می‌گیرد. «محله امید» با درک لحظه‌های شیرین زندگی کابلی، چیزی فراتر از کالبد مسکن است و به تمامی جنبه‌های سکونت می‌پردازد.
- Abstract
- Abstract: Residence means far more than occupation. Residence is a continuous tale and at the same time full of life. Residence means living in space, time and enjoying of life at the same time. Some factors such as changing the boundaries, the importance of collective and individual identities decreasing, the existence of cars and mass media…. have changed the pattern of residence in different places. Kabul as a city is not an exception. It faces a lot of disorganizations in residence affair. Also it consists a lot of heterogeneous nations using modern and old residential patterns. Ideal residential pattern, the result of reinterpretation of residential heritage, is for a new hierarchal which provides the people needs and is compatible with the morality of residents of a certain zone. Residential pattern for a context is a choice presented for solving the problems and dangers the environment which endangers the residence. » Omid district« is a part of Kabul which introduces a context based on discovery of residential pattern in the area. » Omid district« is a mediator between city and Kabul residence; » Kabul residential pattern« is a neighboring pattern which emphasizes on a humanitarian atmosphere based on Kabulian culture which was done by the writer of this paper. Finding the finest ways of living in Kabul (continuing the way of residence pattern), »Omid district« is presenting a model which is in line with the climate conditions of the area and their culture as well. »Omid district« is a redefinition for biological hierarchy of the city based on present Kabul needs. In »Omid district« the alleys are defined according to Kabulian living needs. In this pattern is the most focus on how to build rather than how to live for Kabulian people.» Omid district« is not isolated from Kabul metropolitan context but is the continuation of the same context. Perceiving Kabulian happy moments of life, »Omid district« is not only about residence but all aspects
