عنوان پایان‌نامه

طرح توسعه دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران به عنوان بخشی از طرح توسعه دانشگاه تهران وعلوم پزشکی



    دانشجو در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۹۰ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "طرح توسعه دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران به عنوان بخشی از طرح توسعه دانشگاه تهران وعلوم پزشکی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    مهندسی معماری
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 51133
    تاریخ دفاع
    ۲۷ شهریور ۱۳۹۰
    دانشجو
    عباس نجفی
    استاد راهنما
    علیرضا عینی فر

    دانشگاه تهران در سال 1313 به عنوان نخستین دانشگاه مدرن ایران پای به عرصه دانش نوین کشور نهاد. طی حدود هشت دهه گذشته این مجموعه تغییرات بسیاری را بر خود دیده است و میزبان رخداد هایی شگرف در تاریخ معاصر ایران بوده است. دانشگاه تهران به عنوان نمادی از دانش و ترقی در کشور شناخته می شود. در جامعه بین المللی دانشگاه تهران واجد جایگاهی رفیع است. دانشگاه علوم پزشکی تهران اگرچه در ساختار مدیریتی و اجرایی به عنوان زیر مجموعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی محسوب می شود، اما همچنان بخش جدایی ناپذیری از مجموعه دانشگاه تهران است. دانشکده پزشکی دانشگاه تهران به عنوان نخستین دانشکده ساخته شده در مجموعه پردیس دانشگاه تهران واجد ارزشی بی بدیل است. به دلیل افزایش تعداد دانشجویان طی سالیان متمادی و کاهش سرانه و کیفیت فضایی مقرر گردید املاک محدوده جنوبی بلوار کشاورز حدفاصل خیابان های 16آذر و قدس به توسعه دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران اختصاص یابد. چالش اصلی در این پروژه، تقابل دو مفهوم توسعه و حفاظت با یکدیگر بود. یکی با رویکرد حفظ بناها و آثار تاریخی، حداقل تغییر و مداخلات کالبدی در بافت و بناها را طلب می کرد؛ ولی دیگریبا ساختن بناها و ساختمان های جدید در بافت شهری و سایت مجموعه، سعی در وسعت بخشیدن به کاربری مورد بحث برای تامین فضاهای مورد نیاز داشت.راهکار مورد استفاده در این پروژه برای حل این تقابل، استفاده از معماری زمینه گرا بوده است. معماری که دل در گرو پتانسیل ها و ارزش های تاریخی، فرهنگی و اجتماعی بافت شهری اطراف و کاربری آموزشی دانشگاه دارد و در عین حال ساخت و ساز جدید و توسعه بناهای موجود را مذموم و ناپسند نمی شمارد. معماری ای که از طریق شناخت بافت شهری و مطالعه نظم و ساختار حاکم بر مجموعه، اثری هماهنگ و متجانس با منشا خود می آفریند. در این پژوهش با هدف طراحی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران، با رویکرد زمینه گرا، شناخت ویژگی ها، پتانسیل ها و ارزش های بناها و بافت شهری و توجه معمارانه و کالبدی به آن ها در اولویت قرار گرفت تا معماری خلق شود که ضمن احترام به کالبد گذشته جوابگوی نیاز آینده نیز باشد. لغات کلیدی: دانشگاه تهران، دانشکده پزشکی، توسعه، زمینه گرایی
    Abstract
    Abstract University of Tehran was established in 1934 as iran’s first modern university in the field of modern science. Over the past eight decades, this complex has seen many changes and has been host the dramatic events in recent history. University of tehran known as a symbol of knowledge and progress in country; who is a lofty position in the international community. Although in the administrative structure, tehran university of medical science is a subset of the ministry of health and medical education,however it still an integral part of university of tehran. medical faculty of tehran university, as the first school built on the campus of complex, is valuable. Due to the increasing number of students over the years and reduce per capita and quality of space,the development allocated in the south side of “Keshavarz” boulvard, between the intersection of “qods” and “16 azar” street The main challange in this project was the contrast between the development and protection. One opproach to maintain historical and valuable building with least physical changes and intervention; but another approach to make new building to provide enough space for users. The solution that used in this project, to solve the conflict, was contextual architecture. The architecture that belives the potential power and historical, cultural and social value of context, that surrounding the complex; and at the same time does’nt obscene new construction and development of existing buildings. The architecture that through the understanding of urban context and study of it’s origin, creates a harmonious and homogeneous work. Keywords: University of Tehran, Medical faculty, Development, Contextualism