عنوان پایان‌نامه

طراحی لگوی سکونت در منطقه ۳ تهران (ده ونک)



    دانشجو در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۹۰ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "طراحی لگوی سکونت در منطقه ۳ تهران (ده ونک)" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    مهندسی معماری
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 51053
    تاریخ دفاع
    ۲۷ شهریور ۱۳۹۰
    دانشجو
    سارا نیک کار
    استاد راهنما
    عیسی حجت

    با توجه به اهمیتی که مفهوم سکونت در زندگی انسان دارد و با در نظر گرفتن شرایط ساخت و ساز مسکن در دوره معاصر، تبیین نگاهی نو به الگوی سکونت و به چالش کشیدن این الگو در کلان شهرهای امروزی امری ضروری است. از سوی دیگر وجود بافت های فرسوده شهری و فرآیند توسعه کالبدی ناهمگونی که در این بافت ها روزانه در حال شکل گیری است، پیشنهاد یک الگوی سکونت مناسب را از اهمیتی دو چندان برخوردار می کند. چرا که این بافت ها آخرین فرصت های توسعه درون زای شهری محسوب می شوند. ده ونک یکی از روستاهای ییلاقی شهر تهران بوده است که به دلیل عدم هماهنگی کالبدی و اجتماعی با فرآیند توسعه شتابناک شهر تهران به لکه ای نامتجانس با بافت مجاور خود تبدیل شده است. این منطقه دارای ارزش های کالبدی (سطوح سبز زیاد، افق دید گسترده به دلیل ارتفاع کم ساختمان ها، دسترسی به شریان های اصلی شهری و...) و اجتماعی (روابط همسایگی صمیمانه، امنیت اجتماعی حاصل از کنترل عرفی ساکنین و...) درخور توجهی است و از آنجایی که الگوی معماری غالبی نیز ندارد، فرصتی مناسب جهت ارائه الگویی بر مبنای شناخت زندگی و نیازهای انسانی است. الگوی سکونت امروز بایستی با نگاه به میراث سکونتی گذشته و شناخت دقیق شکل زندگی و نیازهای انسان معاصر، در پی پاسخگویی به نیازهای آتی و شکل دادن کالبدی با هویت، جهت توسعه پایدار جوامع امروزی باشد. این الگو حاصل شناحت و ایجاد رابطه میان الگوهای رفتاری و فضاهای کالبدی است و نگرشی است فرآیند محور که تمرکز آن بر چگونه زیستن است، نه چگونه ساختن. از آن جایی که اصالت در این تحقیق بر اساس الگوها و چگونگی زیست ساکنین است، تطبیق با نیازهای کاربران آتی، انعطاف پذیری پاسخ ها و در نتیجه پایداری اجتماعی طرح را به دنبال خواهد داشت و حاصل آن می تواند خلق فضاهایی باشد که واجد کیفیت و معنا بوده، فضاهایی که امنیت، آسایش فیزیکی، صحت روانی و بهره وری خود را تداوم بخشد. در این گزارش ابتدا نتایج مطالعات در ارتباط با سازمان فضایی، مفهوم محله و تعلق مکانی، فرسودگی بافت و ضرورت نوسازی آورده شده و سپس تفاوت سکونت و مسکن و مفهوم الگو مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین انواع مسکن و انواع برخوردهایی که در مواجهه با یک بافت امکان پذیر است همراه با مقایسه نمونه های موردی مورد بحث قرار گرفته اند. در ادامه بستر طرح به طور جامع مورد بررسی قرار
    Abstract
    With regard to importance of residence in human life and with regard to house construction conditions in contemporary period, it is necessary to have new look at challenging of this model in modern metropolises. On the other hand, urban decays and heterogeneous physical development process which occur in these contexts every day allow suggesting a suitable residence model which is very important because these contexts are the last opportunities of urban endogenous development. Deh Vanak is one of the summer resort villages in Tehran city which has been turned into heterogeneous spot with its adjacent context due to lack of physical and social coordination with rapid development process of the Tehran. This region has physical values (many green surfaces, extensive viewpoint due to low height of the buildings, access to main urban channels etc) and social values (close neighborhood relations, social security resulting from conventional control of the residents etc) and since it has no dominant architectural model, it is suitable opportunity for presentation of a model based on life recognition and human needs. Modern residence model should seek to meet future needs and form physical context or identity for sustainable development with a look at the past residential heritage and recognition of life form and needs of contemporary human being. This model results from recognition and creation of relationship between behavioral models and physical spaces and is a process-oriented attitude which focuses on living manner not construction manner. Since this research is mainly based on living models of the residents, it will cause adjustment to needs of the future users, flexibility of responses and social stability of the project and results in creation of the spaces which have quality and meaning, the spaces which increase security, physical tranquility, mental health and productivity. In this report, results of the studies regarding spatial organization, concept of dis