عنوان پایان‌نامه

مطالعه سینتیکی و ساختاری آدنوزین دآمیناز در اندرکنش با داروهای آنالوگ دی آزوپام



    دانشجو در تاریخ ۰۳ مهر ۱۳۸۶ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "مطالعه سینتیکی و ساختاری آدنوزین دآمیناز در اندرکنش با داروهای آنالوگ دی آزوپام" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    بیوفیزیک
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 36491;کتابخانه مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک شماره ثبت: 10306ب
    تاریخ دفاع
    ۰۳ مهر ۱۳۸۶

    مطالعات سینتیکی و ترمودینامیکی اثر پیوند اگزاسپام، لورازپام برفعالیت آنزیم آدنوزین دآمیناز در بافر فسفات سدیم 50mM با 5/7= pH در دمای 27 و 37 درجه سانتیگراد با استفاده از اسپکتروفوتومتری مرئی- فرابنفش، فلورسانس و طیف سنجی دو رنگ نمایی دورانی انجام شده است. اکسازپام در27 درجه به عنوان یک مهارکننده‌ی مخلوطی خطی و در 37 درجه ی سانتیگراد به عنوان یک مهار کننده غیر رقابتی عمل می‌کند. در حالی که لورازپام در هر دو درجه حرارت مورد مطالعه رفتار غیر رقابتی از خود نشان می دهد. در مورد اکسازپام افزایش درجه حرارت باعث کاهش قدرت مهاری و در مورد لورازپام باعث افزایش قدرت مهارکنندگی می شود. که این نتایج در تطبیق با داده های مطالعات ساختاری و محاسباتی در مورد دو مهار کننده می باشد. تفاوت در رفتار مهاری را می توان به اثر ممانعت فضایی اتم کلر اضافه در مولکول لورازپام مرتبط دانست که با افزایش درجه حرارت مرتفع می شود و به قدرت مهار قویتر در37 درجه سانتیگراد می انجامد. در مورد اکسازپام در27 درجه سانتیگراد سیستم مهار مخلوطی از رقابتی جزئی رقابتی و غیر رقابتی خالص می باشد. با افزایش درجه حرارت و سست شدن پیوندهای هیدروژنی و در نتیجه افزایش آب گریزی سیستم مهاری به سیستم خالص غیر رقابتی تبدیل می شود. با توجه به ماهیت قطبی اسیدآمینه های اطراف جایگاه فعال اثرات الکتروستاتیک در مورد فعالیت کاتالیتیکی اهمیت بیشتری دارند، فلذا به طور کلی لورازپام از اکسازپام مهار کننده ی قویتری است.
    Abstract
    Kinetic and structural experiments were conducted on adenosine deaminase as the important enzyme, at two different temperatures (27,37?C) for two members of the benzodiazepine family of the drugs. For oxazepam the inhibition sysyem was linear mixed at 27?C (Ki = 0.317 mM, ? = 4.02), and noncompetitive at 37?C (Ki = 0.476 mM) whereas; in the case of lorazepam which is also more polar,the inhibition system remains noncompetitive regardless of temperature, (Ki = 0.250 mM at 27?C and Ki = 0.163 mM at 37?C). In the case of latter the temperature enhances the inhibition efficiency, on the other hand, however the increase in the temperature reduces the inhibitory effect of oxazepam. The results ontained via kinetic methods where confirmed by spectral studies such as circular dichroism and fluorescence spectra as well as computational techniques. The higher potency of lorazepam as an inhibitor at a higher temperature could be contributed to abolishment of steric hindrance around the O-Chlorophenyl residue C-C bond, whereas in the case of oxazepam the higher temperature deminishes the electrostatic interactions which are prerequisite in the enzyme’s catalytic activity. However so far as oxazepam is not as massive as lorazepam at the 27?C, a mixed type inhibition is observed, suggesting a minute competitive tendency, which disappears due to the increase in the hydrophobicity and a subsequent reduction in the strength of hydrogen bond at 37?C, which suggests that overall the inhibitory power is contributed to electrostatic interactions and therefore lorazepam is a more potent inhibitor.