عنوان پایان‌نامه

بررسی اثر بخشی برنامه مداخله روانی-آموزشی بر بهبود شاخص های کیفیت زندگی،خودکارآمدی و سلامت روانی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکروزیس




    رشته تحصیلی
    روانشناسی بالینِی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه موسسه روانشناسی شماره ثبت: 552;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 58532
    تاریخ دفاع
    ۱۰ بهمن ۱۳۹۰
    استاد راهنما
    محمدعلی بشارت

    چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخله روانی – آموزشی بر کیفیت زندگی، خودکارآمدی و سلامت روانی بیماران مبتلا به بیماری MS بود. 24 نفر از بیماران مبتلا به بیماری MS مراجعه کننده به کلینیک تخصصی بیماران MS که ملاک های ورود به پژوهش را داشتند، انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای اندازه¬گیری متغیرهای پژوهش از ابزارهای مقیاس کیفیت زندگی (SF-36)، مقیاس خودکارآمدی بیماران MS (MSSE)و مقیاس سلامت روانی (MHI) استفاده شد. ابتدا هر دو گروه، پرسشنامه¬های پیش¬آزمون را تکمیل نمودند سپس افراد گروه آزمایش تحت مداخله روانی - آموزشی قرار گرفتند و افراد گروه کنترل تنها درمان دارویی را ادامه دادند. در نهایت هر دو گروه پرسشنامه¬های پس آزمون را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد که مداخله روانی – آموزشی، کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران مبتلا به MS را به طور چشمگیری بهبود داد. متغیر سلامت روانی در دو گروه تفاوت معناداری نشان نداد. بر اساس این یافته¬ها می¬توان نتیجه گرفت که مداخله روانی آموزشی بکارگرفته شده در این پژوهش می¬تواند به عنوان یک درمان مکمل و تأثیرگذار بر ارتقاء کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران MS مورد استفاده قرار گیرد. واژگان کلیدی: مولتیپل اسکلروزیس، مداخله روانی ـ آموزشی، کیفیت زندگی، خودکارآمدی، سلامت روانی
    Abstract
    Multiple sclerosis (MS) is a disease of the central nervous system affecting the young population which greatly impacts their state of economy, finance, social, and psychology, as well as those of their families and community. Furthermore, performing continuous care for MS patients leads to chronic stress in caregivers of patients and this in turn threatens their mental health and quality of life. A randomized controlled trial was conducted to investigate the impact of a Mindfulness- Based Stress Reduction (MBSR) programme on the quality of life, mindfulness, and mental health in patients with definite MS. Patients diagnosed with definite MS were randomized to either an immediate MBSR program (n = 12) or waitlist (n = 12). The intervention consisted of a weekly MBSR group lasting 2.5 hours for 8 weeks plus a 6 hours retreat. All participants completed Quality of Life Scale (SF-36), Mindfulness Attention Awareness Scale (MAAS), Mental Health Inventory (MHI-28), self-efficacy (MSSE) pre- and post-intervention. Data from preliminary analysis revealed that the treatment group had fewer overall symptoms of stress and reduced anxiety post-treatment. Patients in the MBSR group demonstrated improvement in quality of life and mindfulness. The results showed no significant changes in mental health indices. The present study provides preliminary evidence for the feasibility and efficacy of employing MBSR intervention for improving quality of life, mindfulness and self-efficacy in patients with MS. Keywords: Mindfulness Based Stress Reduction (MBSR), Multiple sclerosis (MS), Quality of life, self-efficacy and Mental health.