عنوان پایان‌نامه
ارزیابی سازگاری پهنه های کاربری زمین درطرح تفصیلی منطقه۱شهرتهران با محدوده گسل شمال تهران
- رشته تحصیلی
- شهرسازی برنامه ریزی شهری و منطقه ای
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 50710
- تاریخ دفاع
- ۳۰ بهمن ۱۳۸۹
- دانشجو
- سمانه زارع استحریجی
- استاد راهنما
- محمدمهدی عزیزی
- چکیده
- کشور ایران به واسطه قرارگیری در کمربند زلزله و وجود گسلهای متعدد توأم ب ا آسیب پذیری سکونتگاههای شهری ناشی از تراکم های انسانی و ساختمانی و شهرسازی نامناسب و... از پیامد زلزله های مخرب بشدت متأثر گشته است. به کار گیری اصول برنامه ریزی کاربری اراضی شهری ( مکانیابی مناسب کاربریها با توجه به وجود گسلها و مناطق پرخطر، همجواری و تناسب کار بریها ب ا یکدیگر و ... ) می تواند ضریب آسیب پذیری سکونتگاههای انسانی را در مقابل زلزله کاهش دهد. شهر تهران نیز بر روی چهار گسل اصلی به نام های گسل شمال تهران، شرق تهران، ری و ملاصدرا قرار گرفته است که گسل های شمال تهران و ری از نظر قدرت تخریب در تهران از اهمیت بیشتری برخوردارند. قرارگیری منطقه یک شهرداری تهران روی گسل شمال تهران و وجود شیب های تند و بلند مرتبه سازیهای پی در پی و غیر اصولی موجب افزایش میزان آسیب پذیری در مقابل زلزله می گردد. جهت کاهش این آسیب پذیری با تلفیق برنامه ریزی کاربری اراضی طرح تفصیلی و مطالعات آسیب شناسی شهر در مقابل زلزله، می توان به یک برنامه کاربری زمین سازگار با موقعیت طبیعی زمین ( گسلهای موجود ) دست یافت. به همین منظور در پژوهش حاضر، ارزیابی سازگاری پهنه های کاربری زمین در طرح تفصیلی منطقه یک شهر تهران در ارتباط با محدوده گسل شمال تهران با هدف شناسایی پهنه های آسیب پذیر و تعیین میزان آسیب پذیری آنها بر اساس شاخص های و Cat PCA استخراج شده، و با استفاده از روش تحق یق توصیفی - تحلیلی و بکارگیری تکنیک های صورت گرفته است. یافته های تحقیق حاضر حاکی از آنست که افزایش مقدار Cl ust er Anal ysi s شاخص هایی نظیر تراکم ساختمانی، تعداد طبقات و فاصله از فضاهای عمومی موجب افزایش میزان آسیب پذیری پهنه های کاربری می گردد و در مقابل افزایش مقدار شاخص هایی نظیر فاصله از گسل، سازگاری پهنه های کاربری با یکدیگر و با زمین واقع شده در آن موجب کاهش میزان آسیب پذیری می گردد.
