عنوان پایان‌نامه
طراحی مجتمع مسکونی فرهنگیان شهرستان بناب
- رشته تحصیلی
- مهندسی معماری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 7924;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 42424
- تاریخ دفاع
- ۲۶ بهمن ۱۳۹۰
- دانشجو
- مجتبی مفرح بناب
- استاد راهنما
- غلامرضا اکرمی
- چکیده
- اکنون بیش از صد سال است که مفهوم آموزش و پرورش در مراکز اجتماعی هنوز به عنوان سر فصلی داغ مورد بحث است. آموزش و به تبع آن فضاهای آموزشی بیشترین اثر و نقش را بر ذهنیت و تمدن سازی این گونه جوامع به عهده دارند. فضاهای آموزشی و در عمده‌ترین بخش آن مدارس، دوره زمانی طولانی‌تری از عمر انسان‌ها را در خود جای می‌دهند. هدف یافتن کالبدی جدید برای اصلاح فرآیند آموزش و پرورش می‌باشد، فرآیندی که جهت‌گیری آن به سوی رشد مسئولیت پذیری، کار پربار و تداوم در امر آموزش می‌باشد. مدرسه به عنوان کانونی برای اصلاح و هدایت دانش آموزان، آنان را برای عضویت مفید و ویژه در جامعه آماده می‌سازد. در جریان سال‌های اولیه زندگی با ارزش‌ها و منش‌های پدران و مادران فردیت و شخصیت دانش‌آموزان شکل می‌گیرد و با ورود به مدرسه محدودیت‌هایی برای رفتار آنها در نظر گرفته می‌شود که این محدویتها ونظارت‌ها در تکامل آنان نقش مهمی ایفا می‌نماید. تجربه طراحی مدارس و یا به عبارتی کلی‌تر محیط‌های یادگیری برای معماران مختلف دوران معاصر همواره چالش بر انگیز بوده است. طراحی مدرسه از آنجا مواجه با چالش بوده است که در پس خود اندیشه‌های بعضا بسیار متفاوتی را در حوزه آموزش و فلسفه آموزش داشته است. یکی از مسائلی که امروزه در مورد مدارس ایرانی مطرح است، رابطه‌ی ضعیف دانش آموزان با مدرسه است. دلایل متعددی می‌توان برای این پدیده برشمرد که رابطه‌ی ضعیف مدرسه و محله و تک بعدی بودن فضای آموزشی از آن جمله‌اند. متاسفانه اکثر دانش‌آموزان حس خوبی نسبت به فضاهای آموزشی ندارند و خوشحالی آنها در روزهای تعطیل به همین دلیل است. دانش‌آموزان فضای مدرسه را به عنوان فضایی جدا از خانه و کاملا متفاوت با آن درنظر می‌گیرند. راه حلی که در طراحی این پروژه در جهت بهبود این وضعیت صورت گرفته ایجاد رابطه‌ای معقول بین مدرسه و محله است که از طریق سالن چند منظوره‌ای که به عنوان آمفی‌تئاتر و نمایشگاه و سالن امتحانات مورد استفاده قرار می‌گیرد صورت می‌گیرد. این سالن می‌تواند در مراسمات مختلف طول سال و برای نمایش کارهای هنری و نمایش‌ها و .... دانش‌آموزان و کلاس‌های آموزشی مخصوص والدین مورد استفاده قرار گیرد. برگزاری اینگونه مراسمات باعث قوی‌تر شدن ارتباط والدین با مدرسه می‌شود و باعث می‌شود مدرسه برای عملکردهای دیگری غیر از درس مورد استفاده قرار گیرد
- Abstract
- It is more than one hundred years that education is an issue for social academies. Pedagogy and related places plays the most important role regard to civilization in societies. Schools as the most important pedagogy places take longer time of human life span. The goal is to finding new form for reforming pedagogy process that is a process toward flourishing. School as a place for guiding students prepares them to be an effective society membership. In the first years of living, student's personality shapes under the influence of their parents and after entering to the school, it sets some limitations on their behavior, that this limitations and supervisions play an important roll in their improvement. Designing of educational places is something challenging for contemporary architects. School designing is challenging, because of various roots in philosophy of education. Something concerned with Iranian schools is weak relation between schools and students. There are several reasons for this problem, weak relation between school and neighbor hood is one of them. Unfortunately most of students do not have a good feeling regard to their schools and their happiness on holidays is because of that. Students consider their school as a place separated from their houses. It has been solved in this project by improving relation between school and home, using a multi functional space, where can be used for various ceremonies throughout the year, exhibiting works of art and also for educational classes for parents. Holding such ceremonies reinforces parents and school relation and causes the school to be used for purposes rather than education and improves student's feelings toward schools and helps the school to be more intimate place. Another problem regarded to Iranian schools is that they are used for just a purpose. Cause of this problem students that are interested in sports, art, and the like are drown to some other place rather than
