عنوان پایان‌نامه
فضای ما بین در محیط های مسکونی(بازنگری در تعریف همسایگی در طراحی مرکز محله مجازی در چیذر
- رشته تحصیلی
- مهندسی معماری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 51937
- تاریخ دفاع
- ۲۶ بهمن ۱۳۹۰
- دانشجو
- هما رحمت
- استاد راهنما
- علیرضا عینی فر
- چکیده
- فناوری های نوین اطلاعاتی و استفاده از ابزارهای آن و در امتداد آن فرآیندهای کنونی تحولات اجتماعی تاثیر شگرفی بر شهرها و ویژگی های فضایی زندگی روزمره داشته اند. تغییر زندگی مردم در عصر اطلاعات در مقایسه با نیم قرن گذشته و عصر صنعت، فضای مورد نیاز و دلخواه برای زندگی در مقیاس محلی را دچار تحولات شدیدی کرده است. یکی از نمودهای تحولات اخیر را می توان در الگوهای جدید کار مشاهده کرد. صرفه جویی در هزینه و زمان در سفرهای کارمندان بین محیط های مسکونی و کار و صرفه جویی کارفرمایان در تامین فضای کار از مزایای قابل توجه دورکاری به شمار می آید. در نتیجه با یکپارچه کردن کاربری ها در یک فضای مجازی، نیاز به همجواری کاربری ها، ترددهای شهری و حضور فیزیکی انسان¬ها برای دسترسی به خدمات کاهش می یابد. به دنبال دگرگونی پایه های مادی جامعه، ارتقای کیفی فضای کالبدی-اجتماعی از طریق به کارگیری قابلیت های اجتماعات مجازی و ساختارهای جدید اشتغال امکان پذیر است. از جمله تغییرات جریان زندگی در همجواری های فیزیکی به وضوح در محلات مسکونی قابل شناسایی است. از این رو شناخت و تحلیل ظرفیت های فضایی مابین خانه ها و توده های مسکونی برای تدوین الگوی مناسب توسعه ی شهر و احیای بافت های موجود مسکونی ضروری است. یکی از گزینه های پیش روی طراحان، طراحی همسایگی کارآمد با توان ارائه ی فعالیت های ضروری منطبق با نیازهای زندگی جدید و جذب فعالیت های انتخابی گوناگون است. با توجه به مشکلات و مسائل پیش روی کاربران دورکاری در فضای مسکونی و کاهش نسبی تمایل به کار در خانه، ایده ی فراهم کردن شرایط مناسب محیط کار از راه دور در مراکز همسایگی و در کنار فعالیت های جمعی دیگر قابل طرح می باشد. با حضور در فضاهای جمعی کار علاوه بر پیش گیری از این مشکلات، امکان تقویت تعاملات اجتماعی نیز فراهم می شود. از این رو پژوهش حاضر با کنکاش پیرامون شیوه های نوین زندگی در نتیجه گسترش ابزارهای الکترونیکی و تغییر ارتباطات انسانی و همچنین ظرفیت های بومی جامعه ایرانی، الگوی نوینی از تجمع و مدلی تلفیقی از کار و زندگی اجتماعی در مقیاس محلی را با تاکید بر بازیابی نقش تعیین کننده محیط فیزیکی و ساخته شده ارائه می نماید.
- Abstract
- New Information technologies and widespread use of their tools along with recent flows of social evolutions have made significant influences on cities and spatial aspect of daily life. Current changes in people’s lives concept in the age of information and communication in comparison with last half-century and the industrial age have fundamentally changed required and desirable places in neighborhood-scale. One of these changes is discernible through new work patterns. Saving time and cost of employees’ travelling between home and work as well as saving cost of employers in providing work space are the considerable advantages of telework. Therefore, merging different functions in a virtual space puts less emphasize on the need for functions’ adjacencies, urban traffic, and people physical attendance to access services. Following the transformations in the material bases of the societies, the way of improving the quality of physical and social space is available through applying the capabilities of virtual communities and new work structures. Among upheavals in stream of life across physical adjacencies, one of them is detectable through residential neighborhood. Hence, it seems essential to recognize and analyze the potential of a place between houses and residential mass in order to explore not only proper pattern of city development but renovation of existing residential districts. Designing efficient neighborhood which is able to present immediate activities congruous with needs of new life along with attraction of different optional activities is one of the most applicable alternatives for designers. While telework users have experienced some problems and difficulties and therefore, tendency to work at home has declined, providing desirable qualifications of a telework place in the neighborhood centers and close to the other social activities can be introduced. Presence of people in social-telework places not only prevents these problems but also promotes soci
