عنوان پایان‌نامه
ثربخشی آموزش شادمانی فورداس بر افزایش شادمانی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان متوسط شاهد و ایثارگر شهرستان مرودشت
- رشته تحصیلی
- مشاوره مدرسه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 49306
- تاریخ دفاع
- ۲۱ شهریور ۱۳۹۰
- دانشجو
- اکبر فلاحی
- استاد راهنما
- مسعود غلامعلی لواسانی
- چکیده
- پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه آموزش شادمانی فوردایس بر میزان شادمانی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان متوسطه طرح شاهد وایثارگر شهر مرودشت انجام گرفته است. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بوده، متغیر مستقل در این پژوهش برنامه آموزش شادمانی فوردایس به شیوه شناختی- رفتاری می باشد. ابزارهای مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات عبارت بودند از: پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا. برای انجام این پژوهش از بین دانش آموزان دختر و پسر طرح شاهد و ایثارگر 40 نفر که کمترین نمره را در آزمون شادمانی و سازگاری اجتماعی کسب کردند انتخاب و به طور تصادفی در دوگروه آزمایش(10نفرپسرو10نفر دختر) وگروه کنترل (10نفرپسرو10نفر دختر) جایگزین شدند. سپس برنامه آموزش شادمانی فوردایس طی شش جلسه دو ساعته و هر هفته یکبار توسط محقق بر روی گروه آزمایش اعمال شد پس آزمون ها در دو گروه اجرا شد. به منظور آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون تحلیل کوواریانس و جهت پاسخگویی به سوالات پژوهش از آزمون t گروههای مستقل استفاده شد که به وسیله نرم افزار آماریspss انجام شد. نتایج نشان داد که برنامه آموزش شادمانی فوردایس به شیوه شناختی-رفتاری بر افزایش شادمانی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان متوسطه طرح شاهد وایثارگر شهر مرودشت موثر است و همچنین تفاوت معناداری در میزان شادمانی دختران و پسران و میزان سازگاری اجتماعی دختران و پسران وجود ندارد. کلید واژه ها: آموزش شادمانی فوردایس - سازگاری اجتماعی - شاهد وایثارگر
- Abstract
- Abstract This study aims to investigate the effectiveness of happiness program education of Fordyce on increasing the happiness and social adjustment of high school students from martyrs and veterans family in Marvdasht. The research method is quasi-experimental of the pre-test and post-test type with the control group. The independent variable in this study was happiness program education of Fordyce in cognitive-behavioral method. The statistical universe of this study was all the high school students from martyrs and veterans family Marvdasht in educational year 89-90. In order to collct information, two questioners was used: Oxford Happiness Questionnaire and California Social Adjustment Questionnaire. To do this, 40 students who got the lowest score in happiness and social adjustment tests were selected emong all the high school students from martyrs and veterans family and divided to two group-one experimental group them (10 male and 10 female) and one control group them (10 male and 10 female) randomly. Then happiness program education of Fordyce was applied during 6 two-hour sessions (once aweek) on experimental group and at last both groups were examind by the happiness and social adjustment tests once more. To test the research hypotheses, the covariance analysis was used and to answer the research questions the T method of independent group was used that was done by Statistical soft ware SPSS. The results showed that happiness program education of Fordyce in cognitive-behavioral method is effective for increasing the happiness and social adjustment of high school students and there is also no significant difference between the scores from happiness tests (boys and girls) and social adjustment. Key words: Happiness program education- social adjustment- martyrs and veterans
