نقد و بررسی حمایت حقوقی از پخش های اینترنتی با تاکید بر حقوق سازمان های رادیویی - تلویزیونی
- رشته تحصیلی
- حقوق مالکیت فکری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3774;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 67658;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3774;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 67658
- تاریخ دفاع
- ۲۴ بهمن ۱۳۹۰
- دانشجو
- ساناز توسلی
- استاد راهنما
- لعیا جنیدی
- چکیده
- پخش اینترنتی یا پخش از طریق وب نوعی فناوری برای ارائه¬ی آثار صوتی و تصویری بر روی اینترنت است. رقابت با شبکه ی جهانی اینترنت به عنوان رسانه¬ای فراگیر، سازمان¬های پخش سنتی را بر آن داشته تا از اینترنت به عنوان سکویی برای پخش همزمان یا با تاخیر برنامه¬های خود استفاده کنند. با توجه به پدیده ی سرقت سیگنال¬های حامل برنامه و نقض گسترده¬ی حقوق سازمان¬های پخش در محیط مجازی معاهده¬ی رم پاسخگوی نیاز سازمان¬های پخش به حمایتی موثر و کارآمد در سطح بین¬المللی نیست. از سال 1998 تعمیم اصول معاهده اجراها و فونوگرام وایپو به سازمان¬های پخش و تهیه¬ی پیش-نویسی برای حمایت از این سازمان¬ها در دستور کار کمیته¬ی دائمی کپی رایت و حقوق مرتبط قرار گرفت. پس از گذشت بیش از 10 سال مذاکرات برای تدوین نسخه¬ی نهایی این پیش¬نویس همچنان ادامه دارد. ضمیمه¬ی غیرالزام¬آور این معاهده در خصوص حمایت از پخش¬های اینترنتی به دلیل اختلاف شدید کشور¬ها فعلا از دستور¬کار خارج شده است. صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران در سال¬های اخیر با بکارگیری فناوری¬های نوین از تمام شیوه¬های موجود از جمله پخش اینترنتی برای مخابره¬ی سیگنال¬ها و پخش برنامه¬های خود استفاده می¬کند و در زمره¬ی موافقان شکل¬گیری معاهده¬ی درحال تدوین می¬باشد. ماهیت ویژه¬ی انتقال آثار بر روی اینترنت سبب پیش¬بینی حق مادی جدیدی به¬نام "حق در دسترس عموم قرار دادن" شده است. برای حفظ منافع عمومی و تضمین دسترسی به جریان آزاد اطلاعات، باید علاوه بر تسری محدودیت¬ها و استثنائات وارد بر حقوق انحصاری به محیط مجازی، استثنائات جدیدی مانند "استثنای تکثیرهای موقتی و زودگذر" متناسب با فضای دیجیتال پیش¬بینی گردد. قانون تجارت الکترونیکی ایران در تبصره¬ی 1 ماده¬ی 62 از سازمان¬های پخش به عنوان ذی¬نفعان حقوق مرتبط نام برده است. این امر نشان دهنده¬ی توجه قانون¬گذار ما به این حقوق در بستر مبادلات الکترونیکی است. پیش¬نویس لایحه¬ی قانون جامع حمایت از حقوق مالکیت ادبی و هنری و حقوق مرتبط تحولات فناوری را در ارائه¬ی تعاریف و پیش¬بینی حمایت¬ها و ضمانت اجراهای کارآمد؛ مدنظر قرار داده است. در این پژوهش مفاد پیش¬نویس معاهده¬ی در¬حال تدوین وایپو و قوانین موجود در نظام حقوقی ایران بررسی می¬شود تا ضمن ترسیم وضعیت حمایت حقوقی از سازمان¬های پخش در محیط اینترنتی، پیشنهاداتی به هیئت نمایندگی ایران جهت اتخاذ موضع مناسب و قانون¬گذار جهت اصلاح قوانین مربوط؛ ارائه گردد.
- Abstract
- Webcasting is a kind of technology for presenting audio visual works on the internet. Competing with the internet as a worldwide media, made traditional broadcasters use internet as a platform for simultaneous or delayed broadcast of their programs. Considering the issue of program carrying signal piracy and Widespread violation of broadcasting organization’s rights in virtual space, Rome convention cannot satisfy their need to an affective international protection. Since 1998, extension of WIPO Performances and Phonograms Treaty’s principles and preparing a proposal has been placed in to the agenda by Standing Committee on Copyright and Related Rights(SCCR). After more than ten years, negotiations are still going on to compile the last version of the draft. Non-Mandatory Appendix on the Protection in Relation to Webcasting has been currently out of agenda, due to countries crucial disagreement. Nowadays, IRIB uses all kind of platforms including webcasting in order to transmit signals and broadcast its own programs, so it agrees with the convention. The special nature of transmitting works over the internet causes recognition of a new right named “Right of making available to the public”. In order to protect public interests and ensure accessibility to free flow of information, new limitations and exceptions such as the “temporary copying” proportional to the digital space should be predicted. The code of Iranian Electronic Trade names broadcasters as beneficiaries of related rights. This shows law maker’s attention to these rights in the context of electronic exchanges. The present research aims to survey the content of WIPO treaty on the protection of broadcasting organizations in addition to the related articles in Iranian law system, so that beside portraying the condition of legal protection of broadcasters in digital environment, can make some suggestions for Iran’s delegation to help them choose the right position, and for the law maker to amend the related acts. Key words: webcasting, broadcasting organizations, right of making available to the public, signal piracy